MENU
MENU

Ανακατασκευή Eagle 785 open. Δάπεδο Cer Deck by TREZOS MARINE.

Κείμενο - φωτογραφίες : Δημήτρης Καραγεωργίου

Έχοντας ολοκληρώσει όλες τις άλλες εργασίες, με εξαίρεση κάποια τελευταία ‘μαζέματα’ από τον ηλεκτρολόγο, μεταφέρθηκα στις εγκαταστάσεις της VIOTAP των αδελφών Τυλιγάδα στους Θρακομακεδόνες. Για δύο λόγους. Με τυχαία σειρά, ο ένας ήταν για να προσαρμοστεί η τέντα εμπρός στην καινούργια πολυεστερική πλώρη και ο έτερος, εξαντλώντας την καλή τους διάθεση, να μου παραχωρήσουν για λίγες ώρες, ένα πάγκο εργασίας. Χώρο, για να φτιάξω όπως είχα σκεφθεί το δάπεδο στο φουσκωτό. Αυτό, ήταν η απόλυτη εξαίρεση στον κανόνα, κάτι που εκτίμησα ιδιαίτερα και ευχαριστώ γι αυτό και από εδώ. Όσο αφορά στο πως και γιατί στον Τυλιγάδα – όπως έχουμε συνηθίσει να ονοματίζουμε, θα το διαβάσετε στην ενότητα για τις … υπόλοιπες εργασίες.
 

Όταν για πρώτη φορά είδα το συγκεκριμένο υλικό στην ΤΡΕΖΟΣ MARINE, ένα χρόνο πριν, από όσο γνώριζα, ήταν ίσως το μόνο τέτοιου τύπου στην αγορά. Τονίζω, από όσο γνώριζα. Έκτοτε, έχουν εμφανιστεί και άλλα, δίνοντας στην αγορά αρκετές εναλλακτικές προτάσεις.
Πρόκειται για μία ομάδα συνθετικών υλικών, με διαφορετικά τεχνικά χαρακτηριστικά και συμπεριφορά από άλλα, επίσης συνθετικά. Για τα δικά μου δεδομένα, η χρήση τηκ, ήταν περίπου απαγορευτική, καθώς με κόστος υλικού περίπου 7.500 ευρώ στο κυβικό, συν τα εργατικά και λοιπά υλικά, το τελικό κόστος, ήταν πολύ μεγαλύτερο από τα αντίστοιχα συνθετικά, στα οποία αναφέρομαι.
 

Μια κοινή παράμετρος που ‘κάνει τη διαφορά’, είναι το βάρος. Αυτά τα υλικά, είναι σημαντικά ελαφρύτερα από οποιοδήποτε άλλο, κάτι σημαντικό κατά την άποψη μου σε πολλές περιπτώσεις ταχύπλοων και φουσκωτών, που ‘ακούνε’ το βάρος στην πλεύση, με ότι αυτό συνεπάγεται σε επιδόσεις, κατανάλωση, αυτονομία.
 

Έκανα λοιπόν την επιλογή μου. Πριν προχωρήσω, να σας ενημερώσω, πως το υλικό διατίθεται σε μονή, διπλή και τριπλή λωρίδα, σε μεγέθη μήκους 1,70 μέτρων και ανάλογου πλάτους, αυτοκόλλητες με κόλλες της 3Μ. Επίσης, υπάρχουν ταινίες μήκους 1,70 μέτρων και πλάτους 90 εκατοστών. Για τις δικές μου ανάγκες, χρησιμοποίησα δύο μεγάλες ταινίες, τρεις με τρεις λωρίδες και μία με δύο, αυτοκόλλητες.
 

Το deck στο φουσκωτό μου, έχει τρεις καταπακτές, μία πάνω από κάθε ρεζερβουάρ. Αυτό σημαίνει, πως αν για κάποιο λόγο θα πρέπει κάποια στιγμή να ανοίξει κάποια από αυτές, το στρώσιμο του υλικού θα έπρεπε να γίνει με τέτοιο τρόπο, ώστε να οριοθετούνται οι επιφάνειες από τις καταπακτές, το άνοιγμά τους και πάνω από τις βίδες, να γίνουν τάπες με σγρόμπια για να μπορούν να είναι προσβάσιμες. Πολύς μπελάς …
 

Αυτό που φαίνεται στις εικόνες, είναι το τελικό αποτέλεσμα, με την πιο απλή ‘σύνθεση’, που επέλεξα να φτιάξω, με τον τρόπο που θα εξηγήσω αμέσως. Ζητούμενο, ήταν και είναι, να μπορούν εύκολα και ανώδυνα, να ανασηκώνονται οι καταπακτές. Δεν θα έπρεπε λοιπόν, το υλικό να κολληθεί απ΄ ευθείας στον πολυεστέρα. Το ‘σαγρέ’ από το καλούπι, στην περίπτωση των Eagle, είναι πολύ χοντρό και αιχμηρό, σε σημείο πρόκλησης τραυματισμού. Αν τολμήσει κανείς να γονατίσει, ο πόνος είναι άμεσος και η ενόχληση μεγάλη. Ειλικρινά, δεν κατανόησα ποτέ την ανάγκη ατής της επιλογής και ούτε έμαθα τίνος ιδέα ήταν. Όποτε ρώτησα, όλοι έδειχναν πιο πέρα …
 

Έχοντας λοιπόν κατά νου την εύκολη απομάκρυνση της μοκέτας από το πάτωμα, η λύση που επιλέχθηκε – ιδέα του φίλου Κυριακόπουλου, ήταν να κολληθεί πάνω σε φύλλο pvc και αυτό να τοποθετηθεί πάνω στις επιφάνειες του deck. Ψάχνοντας στην αγορά, βρήκα εταιρεία εμπορίας τέτοιων υλικών κοντά στον Τυλιγάδα και μάλιστα μου το μετέφεραν δωρεάν. Φύλλο pvc, διαστάσεων 2 Χ 3 μέτρα, λευκό, πάχους τεσσάρων χιλιοστών, ημιεύκαμπτο. Το πόσο εύκαμπτο, φαίνεται στις εικόνες. Αρκετό, για να ‘δουλεύεται’ εύκολα, ελαφρύ και ανθεκτικό. Δεν παραλείπω να σημειώσω, πως σε κάθε περίπτωση και με ίποια ΄λυση΄και αν επέλεγα για την τοποθέτηση της μοκέτας, είχα ήδη απαλλαγεί από το σχεδόν άχρηστο σαγρέ, τρίβοντας προσεκτικά με τριβείο, για να μην απομακρυνθεί και το gel coat.
 

Το επόμενο βήμα, ήταν μια ακριβής ‘χαρτογράφηση’ της επιφάνειας. Επειδή οι απολήξεις στους νομείς είναι ολίγον οβάλ, για την ακριβή μέτρηση και υπολογισμό μικρού περιθωρίου, έκοψα κομμάτια κόντρα πλακέ θαλάσσης δέκα οκτώ χιλιοστών, όπου η μία πλευρά τους λειάνθηκε με τέτοιο τρόπο, ώστε να αποκτήσει ακριβώς το οβάλ σχήμα της γωνίας. Έτσι το μέτρημα έγινε πολύ εύκολο. Εκείνο που δεν διευκόλυνε το τελικό αποτέλεσμα, είναι οι στρεβλώσεις στο κουτί του καθίσματος.
 

Έχοντας απλώσει το φύλλο pvc στον πάγκο, έγινε μία ακριβής μεταφορά του περιγράμματος. Το κόψιμο, έγινε με οδηγό σωλήνα τετράγωνη αλουμινίου και λεπίδα. Το αποτέλεσμα, με δικαίωσε σχεδόν ολοκληρωτικά, εκτός από κάποιο σημείο, όπου οι στρεβλώσεις που λέγαμε ήθελαν κάποια μικρή επιπλέον παρέμβαση. Το συνολικό κομμάτι, βγήκε μάλλον λίγο δύσχρηστο στη διαχείριση από ένα άτομο και επίσης, είδα πως με την μοκέτα κολλημένη επάνω του, δεν θα μεταφερόταν με τίποτα, από εμένα μόνο. Επέλεξα λοιπόν να το χωρίσω σε δύο κομμάτια, ώστε να γίνει σαφώς ευκολότερα διαχειρίσιμο.
Το χώρισμα, έγινε στο όριο εφαρμογής των μεγάλων κομματιών, στο 1,70 μέτρα μήκους.

 

Πλέον τα πράγματα έγιναν πολύ πιο απλά και εύκολα. Τα δύο ομμάτια, χωρίς ακόμη τη μοκέτα, έμπαιναν και έβγαιναν πολύ εύκολα. Ήταν η ώρα για το επόμενο βήμα, το κόλλημα της μοκέτας στο pvc. Εδώ, κατέγραψα το φάουλ ολόκληρης της προσπάθειας. Από την ΤΡΕΖΟΣ MARINE, μου υπέδειξαν τον τύπο της κόλλας που έπρεπε να χρησιμοποιήσω. Οι ‘ειδικοί’ όμως, ρωτώντας πριν αγοράσω, μου πρότειναν μεταξύ άλλων, μια μαγνητική κόλλα, της οποίας τη μάρκα δεν θα σας πω, αλά γιατί δεν αποδείχθηκε η πλέον κατάλληλη και με ταλαιπώρησε αρκετά. Τι το ήθελα να ρωτήσω …
 

Η αρχή στο κόλλημα, έγινε από πίσω προς τα εμπρός. Το πίσω μέρος, είναι αυτό που χρησιμοποιούμε και βλέπουμε περισσότερο. Υπολόγισα με ακρίβεια τις άκρες, ώστε το κόψιμο να δείχνει όμοιο στα τελειώματα και συνέχισα μέχρι που καλύφθηκαν και τα δύο κομμάτια. Τοποθέτησα βάρη, ότι βρήκα, για καλύτερο αποτέλεσμα και επέστρεψα την επομένη.
 

Όπως είπα, η συγκεκριμένη κόλλα, δεν ήταν η πλέον κατάλληλη. Υπήρχαν κάποια σημεία, όπου η συγκόλληση δεν ήταν σωστή. Το αποτέλεσμα έδειχνε να μην είναι τέλειο, τουλάχιστον πάνω στον πάγκο. Το κατάπια και συνέχισα, αφού δεν μπορούσα να κάνω κάτι. Με μικρή βοήθεια, ανασήκωσα τα δύο κομμάτια και τα τοποθέτησα στο φουσκωτό. Οπτικά, το αποτέλεσμα ήταν εξαιρετικό. Τις όποιες ατέλειες έβλεπα, τις διόρθωσα στην πορεία. Σημειώνω εδώ, πως τελικά, η ελεγχόμενη απόδοση της κόλλας, στη χρήση, έπειτα από 20 ημέρες χρήσης τώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές από τετραμελές πλήρωμα, δεν εμφανίζει κανένα πρόβλημα.
 

Έμενε η πολυεστερική πλώρη, hard nose για κάποιους. Χρησιμοποιώντας δύο ρετάλια pvc που τα ένωσα μεταξύ τους, έφτιαξα ένα πατρόν. Μοναδικό σημείο δυσκολίας, η προσαρμογή στους μεντεσέδες, το κλείστρο και τα ανοίγματα. Αφού έγινε η κατάλληλη προετοιμασία, για την κάλυψη της επιφάνειας, χρησιμοποίησα τα αυτοκόλλητα κομμάτια, τα οποία με διευκόλυναν πολύ. Σε σημείο μάλιστα, που να με κάνουν να αμφιβάλλω για την επιλογή μου στα μεγάλα χωρίς κόλλα. Αν το εξετάσω μακροσκοπικά, θα δω – πιθανά και εσείς μέσα από τις εικόνες, κάποια σημεία όπου το φινίρισμα θέλει λίγο περισσότερη επιμονή.
 

Τώρα πια, έπειτα από αρκετές ημέρες ‘επιθεώρησης’, ξέρω ακριβώς τι πρέπει να διορθώσω. Δουλειά για τον χειμώνα δηλαδή. Γιατί έπειτα από έξι μήνες τραβολόγημα, θα διακοπεύω και δεν θα εργάζομαι. Όσο αφορά στο μείζον θέμα, αυτό της συμπεριφοράς του υλικού, άφησα για το τέλος της εντυπώσεις, γιατί αυτό μένει.
 

Έχουμε και λέμε λοιπόν. Όσο αφορά στη θερμοκρασία, τόσο λόγω σύνθεσης, όσο και χρώματος, το υλικό συμπεριφέρεται περίπου σαν αδρανές. Με τον ήλιο να πέφτει για ώρα πάνω του, η θερμοκρασιακή φόρτιση είναι ελάχιστη και ποτέ ενοχλητική.
 

Όσο αφορά στην αντοχή, θα αναφέρω μόνο ετούτο. Καθαρίζοντας λεκέδες και συναφή, χτύπησα κατά λάθος ένα μπουκάλι ασετόν του λίτρου, σχεδόν γεμάτο, όπου περισσότερο από το μισό χύθηκε πάνω στη μοκέτα, σε ένα τεράστιο λεκέ, σχεδόν μισό τετραγωνικό. Το αποτέλεσμα ήταν … μηδέν. Κανένα απολύτως πρόβλημα. Ούτε φούσκωσε, ούτε άλλαξε χρώμα, ούτε μαλάκωσε, τίποτα. Σαν να μη είχε γίνει το παραμικρό.
 

Όσο αφορά στον καθαρισμό. Ένα μικρό σκουπάκι, με σχετικά σκληρές τρίχες, είναι αρκετό για να διώξει εύκολα τις βρωμιές ανάμεσα στα αυλάκια. Και αν ανησυχήσετε για ‘πατημασιές’, όπως εγώ, αρκεί ένα απλά βρεγμένο vetex για να εξαφανιστούν τα πάντα εύκολα.
 

Τέλος, επειδή το υλικό δεν είναι απορροφητικό, δύσκολα θα μείνουν λεκέδες, οπότε, μη τρελαθείτε’ αν σας πέσουν πράγματα. Αφαιρούνται εύκολα. Μας έχουν χυθεί διάφορα. Χυμοί, ποτά, γάλα, καφέδες. Και ένα γενικό καθάρισμα, γίνεται με τη μάνικα. Δεν μένει τίποτε και στεγνώνει εύκολα και γρήγορα. Αν πάλι, έχετε κάποιες επιφάνειες που θέλετε κάποια ιδιαίτερη περιποίηση, όπως π.χ. καπάκια σε ντουλάπια, η εταιρεία αναλαμβάνει να σας προμηθεύσει έτοιμα τέτοια, ανάλογα με τον τύπο και το μέγεθος.
 

Powered by Blog - Widget
Τα cookies είναι σημαντικά για την εύρυθμη λειτουργία του psarema-skafos.gr και για την βελτίωση της online εμπειρία σας.
Επιλέξτε «Αποδοχή» ή «Ρυθμίσεις» για να ορίσετε τις επιλογές σας.