Κείμενο - φωτογραφίες : Δημήτρης Καραγεωργίου

Το Master 520, είναι η τελευταία ενότητα από μία παράλληλη δοκιμή τριών σκαφών του ιταλικού εργοστασίου, που οργάνωσε η Marine Club, ένα στέκι για τους ναυτιλλόμενους της περιοχής Ραφήνας και όχι μόνο, που λειτουργεί συνεχώς εδώ και είκοσι χρόνια.

Θυμίζω, ότι η Boat Center του κ. Δημήτρη Μεληδωνιάτη, που πρόσφατα παρουσιάσαμε το εταιρικό της προφίλ, ιδρύθηκε το 1994 και σαν κύριο αντικείμενο, είχε την αποκλειστική αντιπροσώπευση διαφόρων εταιρειών με σκάφη φουσκωτά και πλαστικά. Από τον Απρίλιο του 1997, ασχολήθηκε με την αποκλειστική διανομή των ιταλικών φουσκωτών MAR.CO, ενώ πριν λίγα χρόνια προστέθηκε και η επίσης ιταλική MASTER.
Τα δέκα μοντέλα που πλαισιώνουν τη γκάμα των Master, με τη διαφοροποίηση των μεγεθών που τα διακρίνει, απευθύνονται σε κάθε κατεύθυνση. 440 – 490 – 520 – 570 – 620 - 660 – 730 – 780 – 870 και 33’ με τα περισσότερα από αυτά και σε έκδοση diving, όπου το κατάστρωμα προσφέρεται αβέρτο, για τους προφανείς λόγους. Επίσης, τα 570, 660 και 730, παράγονται σε διπλές εκδόσεις, για εσω – έξω και εξωλέμβιους κινητήρες, ενώ τα δύο μεγαλύτερα μόνο για έσω – έξω.
Δύο καθαρές έδρες στη γάστρα, με ένα και μοναδικό παρατροπίδιο μικρού όγκου χαμηλά και το chine ακριβώς κάτω από τα μπαλόνια. Τη διαμόρφωση, ολοκληρώνει ένα μικρό πέλμα που καλύπτει το μεγαλύτερο ανάπτυγμα της ισάλου στα βρεχάμενα.
Όπως και στο 570, η δελφινιέρα είναι τοποθετημένη πάνω στα μπαλόνια, με ένα ράουλο για το αγκυρόσχοινο και μια δέστρα, τοποθετημένη πάνω στο βατήρα. Επαναλαμβάνω την άποψη πως οι δύο τέτοιες δέστρες στο πλάι, θα ήταν μια περισσότερο πρακτική διάταξη και δεν θα ενοχλούσαν καθόλου.
Κάτω από τον ενιαία διαμορφωμένο χώρο ύπνου – ηλιοθεραπείας, υπάρχουν τρία καπάκια. Το πρώτο, αφορά στο στρίτσο της άγκυρας, που κάθε άλλο παρά μικρό είναι. Το δεύτερο, στο κύριο αμπάρι της πλώρης και το τελευταίο απλά συμπληρώνει τον ενιαίο χώρο, πάνω από ένα τέταρτο καπάκι, που σκεπάζει ένα αμπάρι στο πάτωμα, μπροστά από την κονσόλα. Η συνολική χωρητικότητα, είναι απρόσμενα μεγάλη και ο ενιαίος χώρος που διαμορφώνεται, μπορεί να φιλοξενήσει δύο άτομα για ύπνο.
Η κονσόλα είναι τοποθετημένη στη δεξιά μπάντα και η βάση της είναι monoblock κατασκευή με την κουβέρτα. Ένα εσωτερικό ράφι, που είναι το ταβάνι από το κάτω κουτί, χωρίζει στον επάνω χώρο με τα ηλεκτρικά και τον κλωβό, από τον δεύτερο χαμηλά, που έχει πρόσβαση με πορτάκι. Το παρμπρίζ είναι αρκετά ψηλό και roll bar απέχει αρκετά από αυτό, με δεύτερη στήριξη στο πλάι για ενίσχυση. Πίσω από το παρμπρίζ υπάρχει ράφι για την πυξίδα και το ενιαίο επίπεδο για τα όργανα και τον κλωβό, έχει όσο μέγεθος είναι απαραίτητο για την τοποθέτηση των οργάνων μηχανής, πίνακα ασφαλειών, θηκών για μικροπράγματα και stereo. Για οτιδήποτε άλλο, προσφέρεται ο χώρος που περισσεύει στο πάνω ράφι, ενώ το χειριστήριο της μηχανής, είναι τοποθετημένο σε ειδική εσοχή.
Ο καναπές πίσω, δύσκολα θα χωρέσει τρίτο άτομο, αν και οι καλοί παντού χωράνε. Η απόσταση του από την κονσόλα, είναι ιδανική για το μέσο όρο, όρθιας και καθιστής οδήγησης, έστω και αν στην όρθια θέση τα μεγάλα αναστήματα θα αναζητήσουν λίγους πόντους σκύβοντας. Ο αποθηκευτικός χώρος, διαμορφώνεται σε αυτόν πάνω από το πάτωμα και σε ένα δεύτερο αμπάρι κάτω από αυτό, που κλείνει με ξύλινο καπάκι. Ομολογουμένως εργονομική διαμόρφωση, που χωρίζει τα πράγματα ανάλογα με τη συχνότητα χρήσης τους. Η πλάτη του καναπέ είναι ανακλινόμενη, χαρίζοντας έτσι και δεύτερο χώρο ηλιοθεραπείας και γιατί όχι και ύπνου. Η λεκάνη της μηχανής, είναι ολόκληρη η διαθέσιμη επιφάνεια πίσω από τον καναπέ και μια προσθήκη από ελαφρά υλικά, θα μπορούσε να είναι μια μικρή εξέδρα για το ντους. Έξω από τον καθρέφτη, κρέμεται μία σκάλα μπάνιου. Χώρος για βάση εφεδρικής δεν υπάρχει, καθώς θα εμποδίζεται από τον κύριο κινητήρα και πιθανά από τον κορμό του roll bar, που είναι στερεωμένο πάνω στους νομείς της κουβέρτας.
Με βάση τα στοιχεία του κατασκευαστή, ανώτατη ιπποδύναμη έχει οριστεί αυτή των 126 ίππων. Ακριβής προσδιορισμός μέχρι κεραίας, που επί της ουσίας δείχνει σε ιπποδυνάμεις μικρότερες κατά περίπου δέκα ίππους, τουλάχιστον στους τετράχρονους. Αν μείνουμε στο ίδιο εργοστάσιο, της Suzuki, οι DF 90/115, ζυγίζουν από 24 ως 27 κιλά περισσότερο, μεγέθη που δεν δείχνουν απαγορευτικά για το Master 520. Ας δούμε όμως, τι … είδαμε στη θάλασσα. Suzuki DF 70, τετρακύλινδρος, με 1.298 κ.ε. και προπέλα 15’’. Αν και έγινε προσπάθεια, οι κόμβοι της τελικής, έμειναν στους 29,5, όμως με υπερστροφία 200 σ.α.λ., 6.000 με όριο 5.800. Αν και τα βάρη μας δεν ήταν πολλά, δύο άτομα με λίγα σχετικά καύσιμα και λίγα αντικείμενα, πιστεύω πως αξίζει η δοκιμή προπέλας μεγαλύτερου βήματος, κάτι για το οποίο οι Suzuki γενικώς μπορούν να δεχθούν. Ο κινητήρας θα κινείται μέσα στο όριο, χωρίς να κινδυνεύει με σοβαρή μείωση στροφών και η ταχύτητα – θεωρητικά τουλάχιστον, μπορεί να ανέβει περίπου 2 – 2,5 κόμβους.
Με τα αμπάρια μπροστά άδεια επί της ουσίας, χωρίς νερό στον ασκό και ογκώδη πλην ελαφρά αντικείμενα στο χώρο, η τοποθέτηση μεγαλύτερου και ως εκ τούτου βαρύτερου κινητήρα, θα πρέπει να συνοδεύεται από διαρκή έλεγχο της κατανομής των βαρών. Με λίγα λόγια, τότε θα φαίνεται περισσότερο αναγκαίο το φόρτωμα του σκάφους εμπρός. Με τον DF 70 και τα φορτία που υπήρχαν, η διαγωγή του στον ημίμετρο κυματισμό, έδειχνε ένα ελαφρύ και γρήγορο στις επιταχύνσεις φουσκωτό, απόλυτα υπάκουο στους ελιγμούς και με εξαιρετικά ισορροπημένη πλεύση. Έχω για το σκοπό αυτό. Επιλέξει δύο φωτογραφίες, τραβηγμένες με διαφορά δευτερολέπτου, όπου ενώ ολόκληρο το φουσκωτό βρίσκεται έξω από το νερό, το “ πέσιμο “ γίνεται με τρόπο ιδανικό, χωρίς ίχνος κλίσης. Όσο για τους κραδασμούς, στη γρήγορη πλεύση “ ακούγονται “ όσα δεν μπορεί το μέγεθος να απορροφήσει. Μειώνοντας την ταχύτητα, η ποιότητα της πλεύσης βελτιώνεται αισθητά.
Η πιο οικονομική περιοχή στροφών, είναι αυτή των 4.000 με 0,63 λίτρα καυσίμου. Η ταχύτητα των 17,5 κόμβων βέβαια, μόνο ταχύτητα ταξιδιού δεν μπορεί να είναι. Λόγο πιο ψηλά, πριν από τις 5.000 σ.α.λ. οι 22 23 κόμβοι είναι σαφώς καλύτεροι, που μπορεί να γίνουν περισσότεροι, με το μεγαλύτερο βήμα προπέλας, που τονίζω πως θα πρέπει να δοκιμαστεί. Προσδιόρισα την ελάχιστη ταχύτητα πλαναρίσματος στους 12 κόμβους, όμως το Master 520 στις 3.500 σ.α.λ. με τους 17,5 κόμβους, έχει πολύ καλύτερη γωνία πλεύσης.
Το 5,20, ήταν το μικρότερο της σειράς των δοκιμών και το βρήκαμε λίγες ημέρες μετά από ένα απολαυστικό για τον ιδιοκτήτη και την παρέα του τριήμερο στη Μήλο. Για τα mega φουσκωτά που έχουν κατακλύσει την αγορά και τα parking σκαφών, ίσως το ταξίδι αυτό να μοιάζει μεγάλο, η το φουσκωτό μικρό, όμως φαίνεται πως το Master 5,20 είναι σε θέση να καλύψει τις ανάγκες που γεννά η καλή διάθεση.

ΕΠΙΔΟΣΕΙΣ


Σ.Α.Λ.            KNOTS            ΛΙΤ/ΩΡΑ             ΛΙΤ/ΜΙΛ

600                   2,5
1.500               4,2
2.000               5,5                   3,5                    0,64
2.500               6,5                   6                       0,92
3.000               8                      7,5                    0,94
3.500             13,5                  8,5                    0,63
4.000             17,5               11                        0,63
4.500             20,5               14                        0,68
5.000             23,5               17,5                     0,74
5.500             26,5               22                        0,83
w.o.t. 6.000   29,5              26,5                     0,89
 

ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ
Ελάχιστη ταχύτητα πλαναρίσματος 3.400 σ.α.λ. / 12 κόμβοι
Βάρη κατά τη δοκιμή 2 άτομα / 70 λίτρα καύσιμα / 50 κιλά εξοπλισμός 

ΤΕΧΝΙΚΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΣΚΑΦΟΥΣ 
 

Μήκος εξωτερικό                           5,42 μ.
Μήκος εσωτερικό                          4,37 μ.
Πλάτος εξωτερικό                          2,40 μ.
Πλάτος εσωτερικό                         1,23 μ.
Διάμετρος αεροθαλάμων              0,57 μ.
Διαμερίσματα αεροθαλάμων        4
Ανώτατη ιπποδύναμη                  126 ίπποι
Βάρος (κενό)                                 340κιλά
CE                                                  C