Κείμενο - φωτογραφίες : Στρατής Καραστρατής.
Η τάση της αγοράς τα τελευταία χρόνια είναι να ζητάει άρα και να κατασκευάζει όλο και πιο περίπλοκα σκάφη, ακόμα και σε μικρά μήκη.
Οι πολυεστερικές υπερκατασκευές είναι πλέον πανταχού παρούσες και οι κάθε είδους διευκολύνσεις ενσωματώνονται σε όλα τα μοντέλα.
Κάπως έτσι και οι άνθρωποι της Oceanic αποφάσισαν ότι το κλασσικό Sprint 4.70 είχε «γεράσει» και το απέσυραν από την παραγωγή αντικαθιστώντας το με το EGO 4.90. Κάπου όμως οι συγκυρίες των καιρών, δημιούργησαν τις προϋποθέσεις για την επαναφορά του στην παραγωγή. Μία από τις αιτίες ήταν το κενό στη γκάμα από το μικρότερο 3.60 έως το EGO 4.90 που απαιτεί κινητήρα 90 ίππων.
Η αφορμή όμως υπήρξε η απαίτηση του ελληνικού πολεμικού ναυτικού για ένα σκάφος περίπου 4,5 μέτρων που θα συμπλήρωνε μία παραγγελία μεγαλύτερων RIB. Αφού λοιπόν ικανοποιήθηκαν οι απαιτήσεις σε ότι αφορά τις προδιαγραφές, διαμορφώθηκε ένα σκάφος βελτιωμένο στα σημεία, που μπήκε εκ νέου στην παραγωγή.
Καταρχήν η ονομαστική διαφοροποίηση από το παλαιότερο 4.70 σε 4.50 είναι και πραγματική, αφού η κατασκευάστρια εταιρεία ακολουθώντας τις προσταγές της εποχής, περιόρισε κάπως τους μεγάλους κώνους από τον καθρέπτη και πέρα. Σαν αποτέλεσμα έχουμε ένα σκάφος με καθαρό μήκος 4.50μέτρα, το οποίο διαθέτει ήπιο V και κινείται πολύ ικανοποιητικά με έναν κινητήρα 60 ίππων. Η εμφάνισή του είναι κλασσική με τους αεροθαλάμους ν’ αγκαλιάζουν περιμετρικά ολόκληρη τη γάστρα. Η γραμμή του είναι λιτή και ξεκάθαρη, αφού η διάταξη του καταστρώματος είναι πολύ γνώριμη.
Στην πλώρη μία μικρή πολυεστερική δελφινιέρα που έχει στερεωθεί στους αεροθαλάμους, επαρκεί για τις ανάγκες πρόσδεσης του φουσκωτού. Στο εσωτερικό του καταστρώματος το πρώτο πράγμα που συναντάμε, είναι το στρίτσο της άγκυρας. Το μέγεθος του είναι ικανοποιητικό για το μέγεθος του σκάφους, αλλά το άνοιγμά του προβληματίζει κάπως. Αυτό διαμορφώνεται από ένα καπάκι το οποίο δεν συνδέεται πουθενά με το κατάστρωμα, παρά μόνο με ένα λάστιχο που το κρατάει στη θέση του. Εδώ προσωπικά θα προτιμούσα την προσθήκη μεντεσέδων, για την απρόσκοπτη λειτουργία του στρίτσου κατά την αγκυροβολία. Αμέσως μετά το τραπεζοειδές ταμπούκι της πλώρης λειτουργεί άψογα, αφού έχει σχήμα Γ που επιτρέπει ευκολότερη πρόσβαση στον αποθηκευτικό χώρο. Εδώ τα αμορτισέρ κάνουν το άνοιγμα πολύ εύχρηστο, αφού στερεώνουν το καπάκι στην ανώτατη θέση ανοίγματος.
Η σημαντικότερη διαφοροποίηση σε σχέση με το παλαιότερο μοντέλο βρίσκεται κάτω από το κατάστρωμα και είναι το ανοξείδωτο ντεπόζιτο καυσίμου. Παλαιότερα απλά δεν υπήρχε και η ευμεγέθης κονσόλα χρησιμοποιούνταν για την αποθήκευση των καυσίμων. Τώρα πλέον είναι μεγαλύτερο σε όγκο, φθάνοντας τα 110 λίτρα, προσφέροντας ακόμα καλύτερο ζύγισμα αφού είναι χαμηλότερα και πιο μπροστά. Η τιμονιέρα βρίσκεται στο κέντρο και δεξιά του σκάφους έχοντας πολύ ικανοποιητικό μέγεθος τόσο σε πλάτος όσο και σε ύψος.
Στο εμπρόσθιο μέρος της θα βρεί τη θέση του ο τρίτος επιβάτης, όπου θα καθίσει άνετα στο χώρο, έχοντας διαθέσιμες και λαβές για την καλύτερη στήριξή του κατά το ταξίδεμα. Κάτω από το μαξιλάρι υπάρχει μία θυρίδα πρόσβασης στον αποθηκευτικό χώρο της τιμονιέρας. Στο εσωτερικό της υπάρχει ένα παταράκι που τον χωρίζει στα δύο, με το ανώτερο τμήμα να έχει πρόσβαση από τη μεριά του τιμονιού. Αυτό αποτελεί έναν άριστο χώρο για μικροαντικείμενα που σφραγίζει πολύ καλά.
Τα χειριστήρια βρίσκονται εκεί που χρειάζεται εξυπηρετώντας κυρίως την όρθια διακυβέρνηση. Αρκετά θετική εντύπωση προκαλεί το πολύ στιβαρό περιμετρικό ρέλι της τιμονιέρας, που παρέχει ένα καλό σημείο στήριξης για κυβερνήτη-συγκυβερνήτη. Ο χώρος για τα όργανα διακυβέρνησης, αν και ήταν άδειος στο σκάφος της δοκιμής μας, δείχνει να είναι επαρκής. Οι κλίσεις για το κάθε επίπεδο δείχνουν να είναι σωστές, με τα όργανα να είναι αναγνώσιμα σε κάθε περίπτωση. Ακριβώς πάνω από το τιμόνι υπάρχει ξεχωριστό επίπεδο για την τοποθέτηση της πυξίδας, με το GPS να προορίζεται να τοποθετηθεί σ’ εξωτερική βάση.
Μία μικρή επέμβαση θα πρότεινα ακριβώς αριστερά από το τιμόνι, όπου μ’ ένα μικρό κάθετο plexiglass μπορεί να δημιουργηθεί ένα ραφάκι που να συγκρατεί διάφορα μικροαντικείμενα όπως κλειδιά, γυαλιά κτλ. Κάπου εκεί στο κατάστρωμα που πατάει ο κυβερνήτης εντόπισα και μία άλλη σημαντική διαφοροποίηση σε σχέση με το παλαιότερο μοντέλο. Υπάρχουν υδρορροές απευθείας αποστράγγισης του καταστρώματος στη θάλασσα. Αυτό φυσικά δεν είναι δυνατό να πραγματοποιείται με το σκάφος ένφορτο, αλλά με πλήρη εξοπλισμό και χωρίς επιβάτες το σκάφος παραμένει στεγνό. Από εκεί και πέρα υπάρχουν οι λύσεις των ταπών για στεγνές στατικές καταστάσεις με πλήρη φορτία.
Ο καναπές της πρύμνης θα φιλοξενήσει πολύ άνετα δύο άτομα τόσο για πλεύση όσο και για ηλιοθεραπεία. Αυτό καθίσταται εφικτό με την πλήρη αναδίπλωση της πλάτης στη λεκάνη, που δημιουργεί ένα ενιαίο επίπεδο sundeck. Κάτω από αυτό κρύβεται ο δεύτερος βασικός αποθηκευτικός χώρος του σκάφους. Η πρόσβαση σε αυτόν είναι σχετικά εύκολη, αφού το άνοιγμα έχει και εδώ σχήμα Γ. Στο τελείωμα του καταστρώματος υπάρχει η κλασσική λεκάνη για το ανασήκωμα του κινητήρα. Η βάση της βοηθητικής είναι ενσωματωμένη στο καλούπι και η σκάλα ανόδου συμπληρώνει την εικόνα του σκάφους. Εδώ πρέπει να πώ ότι ο ιστός είναι πολύ καλύτερος από ένα roll bar που θα έκανε την κίνηση στην πρύμνη ασφυκτική και το ανέβασμα από τη σκάλα αρκετά δύσκολο.
Την ημέρα που επιβιβαστήκαμε στο μικρό Oceanic λίγο έξω από το Λαύριο, ο καιρός ήταν εξαιρετικά ήρεμος. Σε τέτοια κατάσταση ακόμα και τα μικρά σκάφη μπορούν ν’ αναπτύξουν μεγάλες ταχύτητες, αφού οι καταπονήσεις απλά δεν υπάρχουν. Το σκάφος πλανάριζε εύκολα με δύο άτομα και παρέμενε πλαναρισμένο περίπου στους 9,5 κόμβους. Με τέτοιο καιρό όμως η μανέτα φλερτάριζε ασταμάτητα το WOT με την ταχύτητα να προσεγγίζει τους 30 κόμβους στον κόφτη. Δίπλα μας έπλεε παράλληλα το καμπινάτο 9.60 της Oceanic και κάποιος πρωτόμπαρκος θ’ απορούσε τι χρειάζονται τα τόσα παραπάνω μέτρα, αφού μαζί ξεκινήσαμε από το Θορικό και μαζί φτάσαμε στο Βόρειο άκρο της Μακρονήσου! Μπορεί να υπερβάλλω, αλλά η πραγματικότητα είναι ότι όταν η θάλασσα «κοιμάται», οι αποστάσεις καλύπτονται εξ’ίσου γρήγορα και οικονομικότατα με τέτοια σκαφάκια.
Η μεγάλη οικονομία μάλιστα μ’ έκανε ν’ αγνοήσω εντελώς την κατανάλωση και την ώρα αναμονής για τη φωτογράφηση, χωρίς να το πολυσκεφτώ άνοιξα το γκάζι μέχρι το λιμάνι του Λαυρίου για να πάρω καφέδες! Η γάστρα έχει ήπια χαρακτηριστικά, με το transom να διαθέτει πέλμα για την μεγαλύτερη ανασήκωση της πρύμνης όπου βρίσκονται όλα τα βάρη. Η διακυβέρνηση είναι προβλέψιμη και διασκεδαστική μέχρι και στην τελική του, όπου με foul trim παραμένει σταθερό. Οι αεροθάλαμοι γενικά επαναφέρουν πάντα σε τάξη και ισορροπία τη μικρή γάστρα και αποδεικνύουν ανά πάσα στιγμή τη χρησιμότητά τους.
Σε αυτά τα μέτρα όμως το κάτω μέρος λίγο ενδιαφέρει… το σημαντικό είναι το ευχάριστο διάλειμμα που σου προσφέρουν συχνά πυκνά αυτά τα σκαφάκια, ακόμα και στις αρχές του Δεκέμβρη που το πήρα στα χέρια μου. Η διαδικασία ανέλκυσης-καθέλκυσης-πλυσίματος-σκεπάσματος πραγματοποιείται πανεύκολα από ένα μόνο άτομο, καθιστώντας τα σκάφη αυτής της κατηγορίας ένα εύχρηστο και οικονομικό αγχολυτικό! Πρόκειται για ένα καλοφτιαγμένο σκάφος, σωστά ζυγισμένο, που με έναν κινητήρα 50-60 ίππων πλέει αξιοπρεπέστατα με καταναλώσεις που φλερτάρουν προκλητικά το 0,5λίτρο/ν.μ. Είναι ιδανικό για ένα ζευγάρι που ανεξαρτήτως αυτοκινήτου θα μπορεί να το έχει μαζί παντού για να τους προσφέρει στιγμές ξεγνοιασιάς!
Κινητήρας Yamaha F60
Εργοστασιακή προπέλα 12’’
Φορτία:2 άτομα και 100λίτρα καύσιμα
Καιρικές συνθήκες:Απνοια
Βημα - Μειωση
12 1,85
rpm θεωρητικη GPS Slip l/h L/NM
2000 10,7 4 167% 4 1
2500 13,3 5 167% 5,5 1,1
3000 16,0 6,5 146% 7,5 1,1
3500 18,7 12 56% 9 0,75
4000 21,3 16,5 29% 10 0,60
4500 24,0 21 14% 12,3 0,58
5000 26,7 24 11% 14,5 0,60
5500 29,3 27 9% 17,5 0,64
6000 32,0 29,5 9% 20 0,67
Τεχνικά χαρακτηριστικά:
Ολικό μήκος:4.50μ
Ολικό πλάτος:2.20μ
Εσωτερικό μήκος:3.60μ
Εσωτερικό πλάτος:1.10μ
Βύθισμα:0.35μ
Διάμετρος αεροθαλάμων:0.50μ
Κατηγορία:C
Ατομα:7
Μέγιστη ιπποδύναμη:90ίπποι
Συνιστώμενη ιπποδύναμη:60ίπποι
Ελάχιστη ιπποδύναμη:40ίπποι
Απόβαρο:280κιλά
Δεξαμενή καυσίμου:100λίτρα
