Κείμενο - φωτογραφίες: Δημήτρης Καραγεωργίου

Η λίμνη του Lugano στη βόρεια Ιταλία, είναι ένας παγκόσμια γνωστός τουριστικός προορισμός. Το εξαιρετικό φυσικό ανάγλυφο της περιοχής και η μοναδική υποδομή για τους επισκέπτες, είναι δύο μόνο από τους λόγους που ωθούν τους εκατοντάδες χιλιάδες επισκέπτες στην περιοχή. Και βέβαια, όχι μόνο για τους λόγους που ανέφερα ... 

Υπάρχουν και άλλοι πολλοί, ανάμεσα στους οποίους και το ναυπηγείο Performance Marine, που για περισσότερα από 20 χρόνια, κατασκευάζει τη δική του σειρά σκαφών, από 6,5 ως 14 μέτρα.
Μέσα στις δύο δεκαετίες, έχει καταγράψει πολλές και σημαντικές επιτυχίες στις off shore αγωνιστικές εκδηλώσεις που έχει πάρει μέρος, αποκομίζοντας σημαντικά οφέλη για την τεχνοτροπία και την εξέλιξη των σκαφών του. Σε μια εποχή, όπου τα χαρακτηριστικά των Performance με στενή και γρήγορη γάστρα, κάτω από ένα deck που χαρακτήριζαν πολυτέλεια, design, εργονομία και ανέσεις ήταν μάλλον σπάνια, το ιταλικό ναυπηγείο κατάφερε να λανσάρει μια νέα αντίληψη, βασισμένη πάνω σε αυτά ακριβώς τα χαρακτηριστικά.
Αυτή η ξεχωριστή και επιτυχημένη εμπορικά αντίληψη, ώθησε ομάδα από γερμανούς επιχειρηματίες, να αγοράσουν το πλειοψηφικό πακέτο της εταιρείας, που συνεχίζει την παραγωγή, στις νέες και βελτιωμένες εγκαταστάσεις της στην Porlezza της λίμνης Como. Τα μοντέλα της σειράς είναι επτά, με κωδικές ονομασίες 607 – 707 – 807 – 907 – 1107 – 1307 και 1407, που είναι και το μεγαλύτερο. Ανάμεσα στα δύο μεγαλύτερα μοντέλα της σειράς, η διαφορά του ενός μέτρου, συνοψίζεται σε μια διακριτική ευχέρεια με αρχή από το χώρο της μεγάλης κρεβατοκάμαρας στην καμπίνα.
Το 1107, όπως και το 1307 που γνωρίσαμε σε προηγούμενο τεύχος, βρέθηκε στη χώρα μας σαν σκάφος demo, για λογαριασμό του Ομίλου FRANMAN, που δραστηριοποιείται στο χώρο της ναυτιλίας από το 1991 και αντιπροσωπεύει τη σειρά Performance όπως και μεγάλους κατασκευαστές ναυτιλιακού εξοπλισμού για εμπορικά πλοία. Εκτός από τα Performance, η FRANMAN αντιπροσωπεύει και τα σκάφη GOLDFISH, FRAUSCHER, TOY, BLUEGAME.
Βρεθήκαμε στη μαρίνα Ζέας, όπου για τις ανάγκες της φωτογράφισης χρησιμοποιήσαμε και τα δύο σκάφη. Και αν οι εντυπώσεις από το 1307 δύσκολα ξεθωριάζουν για όποιον έχει την τύχη να ταξιδέψει, αντίστοιχες είναι και με το 1107, χωρίς καθόλου να μειώνονται από τη διαφορά στο μέγεθος ή τους δύο … μόνο κινητήρες, από τους τρεις που κινούσαν το 1307.
Η σφηνοειδής πλώρη, ακολουθεί το σχήμα του σκάφους χωρίς υπερκατασκευή τύπου δελφινιέρας. Η άγκυρα χρησιμοποιείται μέσα από όκιο πάνω από τον κρίκο και ο εργάτης είναι τοποθετημένος σε αυτόνομο χώρο με καπάκι. Μοναδική εξαίρεση στο ενιαίο sun deck, το ζευγάρι από τις δέστρες εμπρός και το χαμηλό ρέλι στο πλάι. Το παρ μπριζ πάνω από την κονσόλα, είναι ενιαίο, δείγμα και αυτό της συνολικά υψηλής ποιότητας κατασκευής της σειράς και εφοδιασμένο με σκελετό προστασίας στο πάνω μέρος. Το ύψος του φθίνει προοδευτικά και μαζί με τα δύο πρόσθετα κομμάτια στο τέλος, καταλήγει σε ρέλι πάνω στις κουπαστές, που φθάνει μέχρι πίσω χαμηλά στην πασαρέλα.
Όπως και στο 1307, η πρόσβαση στο πίσω κατάστρωμα, γίνεται από δύο μάλλον στενά περάσματα του περιμετρικού διαδρόμου, που είναι διαμορφωμένος για το σκοπό αυτό. Υποστήριξη για το πλήρωμα υπάρχει μόνο χαμηλά, από το παρμπρίζ και χρειάζεται λίγη επιδεξιότητα και περισσότερη προσοχή στις κινήσεις. Έστω κι έτσι όμως, το πέρασμα στο κοκπιτ και το διαμορφωμένο πίσω από αυτό κατάστρωμα, σε περνάει σε άλλο χώρο. Η πολυτέλεια, η εργονομία, κι ο ευρηματικός σχεδιασμός στην κατανομή του, είναι εντυπωσιακός. Είναι άλλωστε και ένα από τα πολύ δυνατά σημεία της σειράς, στο οποίο έχει δώσει έμφαση ο κατασκευαστής.
Στην κονσόλα του 1307 με τους τρεις κινητήρες, μέτρησα 26 όργανα. Στο 1107 με τους δύο κινητήρες, υπάρχουν 19, χωρίς τους διακόπτες. Όμως όπως με διαβεβαίωσε ο κ. Γκιώκας της Franman, υπεύθυνος για όλες τις σειρές των σκαφών, είναι τόσο καλά τακτοποιημένα που συνηθίζονται εύκολα. Και θα επαναλάβω το σχόλιο από τη δοκιμή του 1307, πως αν υποθέσουμε πως το σημείο αυτό τους σκάφους, συγκεντρώνει τη μεγαλύτερη προσοχή στη λεπτοδουλειά και το συναρμολόγημα των επιμέρους επιφανειών, τότε ο κάθε ευτυχής ιδιοκτήτης έχει μπροστά του περίπου ένα κομψοτέχνημα.
Βασική διαφορά με το 1307, είναι η θέση του κυβερνήτη και της κονσόλας, που βρίσκεται κολλημένη στη δεξιά μπάντα. Το κάθισμα είναι μονό, με ρυθμίσεις στη θέση, μπαράκι δίπλα στην πλάτη και το στερεοφωνικό σε αποκλειστική χρήση. Αντίστοιχα άνετο είναι και το κάθισμα απέναντι, χωρίς … στερεοφωνικό όμως. Πίσω από την πλάτη ου, ένας μάλλον διπλός καναπές με αποθηκευτικό χώρο. Στην αριστερή μπάντα, υπάρχει ένας καναπές γωνιακός, με αποθηκευτικούς χώρους από κάτω, πίσω από τη θέση διακυβέρνησης. Το πέρασμα στην πασαρέλα, γίνεται με διάδρομο στη δεξιά μπάντα του σκάφους. Πίσω από τον καναπέ, δεσπόζει ένα τεράστιο sun deck με μαξιλάρια για δύο άνετες θέσεις, στερεωμένα πάνω στο καπάκι του μηχανοστασίου. Όταν το καπάκι ανασηκώνεται με τον αθόρυβο ηλεκτροϋδραυλικό μηχανισμό, ο ήλιος φώτισε στο μηχανοστάσιο δύο Mercruiser 496 Hi Output με πόδια Bravo 1, πού σκέπαζε η τεράστια πασαρέλα, με τη σκάλα μπάνιου σε καταπακτή.
Η πόρτα της καμπίνας ανοίγει και σύρεται μπροστά από τη θέση του συγκυβερνήτη. Το άνοιγμα είναι μεγάλο, και το κατέβασμα από τη σκάλα με τα μόλις δύο σκαλοπάτια εύκολο. Κατεβαίνοντας στο εσωτερικό, αριστερά υπάρχει ο πάγκος της κουζίνας από τον οποίο δεν λείπει τίποτε. Ο κύριος χώρος, διαμορφώνεται με ένα σαλόνι - καθιστικό που γίνεται επικουρικά κρεβάτι. Δεξιά στην είσοδο, το μπάνιο με την τουαλέτα, που δίνουν το δικό τους ποσοστό στην πολυτέλεια. Ο εξοπλισμός είναι παντού πλούσιος και με εξαιρετικής ποιότητας υλικά. Η μεγάλη κρεβατοκάμαρα, που βρίσκεται εμπρός, χωρίζεται από τον υπόλοιπο χώρο με τον μπουλμέ του οργανισμού και το άνοιγμα κλείνετε οπτικά με κουρτίνα. Εδώ το κρεβάτι, είναι άνετο για ένα ζευγάρι, έχει αποθηκευτικό χώρο κάτω απ τα μαξιλάρια και ράφια. Στο μέσον της οροφής, υπάρχει ένα μεγάλο χάτς, που εκτός από φωτισμό - αερισμό μπορεί να χρησιμοποιηθεί – υπό όρους και για την έξοδο στο κατάστρωμα. Δεύτερο χατς υπάρχει και πάνω από το σαλόνι, εκεί όμως το ύψος από το πάτωμα δεν επιτρέπει αναρρίχηση. Ολόκληρος ο χώρος, αερίζεται και φωτίζεται με τρία φινιστρίνια σε κάθε πλευρά. Με διάχυτη παντού την πολυτέλεια, την υψηλή αισθητική από το συνδυασμό του ανθρακί χρώματος στο gel coat, το εκρού στις ταπετσαρίες και το άφθονο τικ στις επίπεδες επιφάνειες, κομπλάραμε πρόσω και ανοίξαμε τα γκάζια. Bravo 24” στους άξονες και το Performance όρμησε μπροστά. Τα 1.600 και πλέον κιλά που βρίσκονται μαζεμένα στο μηχανοστάσιο, αφήνουν παγερά αδιάφορη τη γάστρα, που πλανάρει εύκολα. Πριν προχωρήσω περισσότερο, τονίζω κάποια ιδιαίτερη συγκυρία κατά την ημέρα της δοκιμής, που αφορούσε το ίδιο και τα δυο σκάφη. Οι γάστρες τους, αν και είχε καταβληθεί προσπάθεια καθαρισμού, ήταν αρκετά επιβαρυμένες, σε σημείο τέτοιο, που οι στροφές στους κινητήρες να μείνουν αρκετά κάτω από τα ωφέλιμα όρια, “ πνίγοντας “ και τις επιδόσεις. Γι αυτό, αναζήτησα επίσημα τέτοια στοιχεία από το εργοστάσιο και τα παραθέτω για την απαραίτητη σύγκριση.
Με προπέλες Bravo 22” στα πόδια των Mercruiser και τη γάστρα να μη έχει καθαριστεί εντελώς στην τελευταία προσπάθεια, οι 43 κόμβοι τελικής, είναι πολύ καλή επίδοση, όμως προφανώς κάτι λείπει. Μάλιστα κατά δήλωση , με καθαρή γάστρα, η τελική φθάνει σχεδόν στους 52 κόμβους.
Κατεβάσαμε τις μανέτες, αργά στην αρχή και πιο … ζόρικα αργότερα. Στις 1.800 σ.α.λ. τα νερά έχουν ξεκολλήσει από το καθρέφτη, όμως το πλανάρισμα έρχεται στις 3.100 σ.α.λ. και με 15 κόμβους. Εκεί η γωνία πλεύσης είναι αποδεκτή. Το μεγάλο “ μπαμ “ γίνεται αμέσως μετά, όπου στις επόμενες μόλις 400 σ.α.λ. το Performance ανεβάζει την ταχύτητά του κατά 12 κόμβους, στους 27, για το λόγο αυτό, η κατανάλωση εκεί είναι λίγο “ τσιμπημένη “ ακόμη και σε σχέση με αυτήν της τελικής. Βέβαια, πρόκειται για μεταβατικό στάδιο, προς το πλανάρισμα, οπότε ελάχιστη σημασία έχει. Η αύξηση κατόπιν είναι περίπου 7 κόμβοι κάθε 500 σ.α.λ., απόδειξη ροπής και καλής λειτουργίας της γάστρας.
Όπως έχω σημειώσει, το πλανάρισμα γίνεται στις 3.100 σ.α.λ. Με τα τεράστια αποθέματα ροπής των Mercruiser, θα περίμενε ίσως κανείς πιο γρήγορο πλανάρισμα. Θυμίζω, πως τα Performance είναι σκάφη με έντονο offshore χαρακτήρα, βαθιά και στενή γάστρα και ως εκ τούτου το βύθισμα πίσω είναι αρκετό, με συνέπεια τη μειωμένη στήριξή της σε χαμηλές ταχύτητες. Αφήνοντας τον αριστερό κινητήρα σε λειτουργία, η επιστροφή συμφερότερο είναι να γίνει με 2.500 σ.α.λ. 6 κόμβους και κόστος περίπου 6,5 λίτρα ή και πιο αργά.
Πλέοντας σε κύκλους, γύρω από το μεγαλύτερο Performance της παρέας, τα απόνερα του έφθαναν σχεδόν τα δύο μέτρα. Όπως και για το 1307, αυτό το πέρασμα, πάνω από τα απόνερα, ήταν το μοναδικό στοιχείο συμπεριφοράς σε κυματισμό, καθώς η θάλασσα ήταν ήρεμη.
Ακούμε συχνά για κοντινούς και μακρινούς προορισμούς, με την κυριολεκτική έννοια του όρου. Ίσως αλλού να υπαγορεύονται από κάποιους κανόνες. Για τα Performance, υπάρχει μόνο ο προορισμός.

ΕΠΙΔΟΣΕΙΣ

Σ.Α.Λ. ΚΟΜΒΟΙ LT/H LIT/MIL ΑΥΤΟΝ.
(900λιτ.)
650 3,6 6,5 1,80 500
1.500 7,6 17 2,23 403
2.000 9,6 25 2,60 346
2.500 10 35 3,50 257
3.000 14 45 3,21 280
3.500 27 55 2,03 443
4.000 33,5 68 2,02 445
4.500 40,3 100 2,48 363
4.800 w.o.t 43 120 2,79 322

ΜΕ ΑΡ. ΚΙΝΗΤΗΡΑ

2.500 6,2 40 6,45 139
3.000 8,8 59 6,70 134
3.500 9,4 100 10,60 85

ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ

Ελάχιστη ταχύτητα πλαναρίσματος 3.100 σ.α.λ./15 κόμβοι
Βάρη κατά τη δοκιμή: 2 άτομα / 600 λίτρα καύσιμα / 100 λίτρα νερό / 640 κιλά εξοπλισμός
Κατά δήλωση, με καθαρή γάστρα, η τελική φθάνει στους 51,8 κόμβους
Οι καταναλώσεις αφορούν και στους δύο κινητήρες
Οι μετρήσεις έγιναν με τα όργανα του σκάφους.

ΤΕΧΝΙΚΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΣΚΑΦΟΥΣ

Μήκος εξωτερικό 11,10 μ.
Πλάτος εξωτερικό 3,00 μ.
Βάρος (κενό ) 5.500 κιλά
Άτομα 10
Ύψος καμπίνας 1,80 μ.
Ρεζ. καυσίμων 920 λιτ.
Ρεζ. νερού 200 λιτ.
CE B

ΤΕΧΝΙΚΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΚΙΝΗΤΗΡΑ

Κύλινδροι V – 8
Κυβισμός 8,1 λιτ.
Διάμετρος – διαδρομή 108 Χ 111,3 χιλ
Ισχύς 425 hp / 317 kw
Περιοχή στροφών 4.600 – 5.000
Τροφοδοσία MPI
Λίπανση Υγρό κάρτερ
Ανάφλεξη PCM 555
Alternator 65 amp.
Πόδια / βάρος Bravo I – 544 κιλά
Bravo II – 551 κιλά
Bravo III – 556 κιλά
Συμπίεση 9,1:1
Μήκος κινητήρα 88,9 εκ.
Πλάτος κινητήρα 83,8 εκ.
Ύψος κινητήρα 61 εκ.