Κείμενο - φωτογραφίες : Δημήτρης Καραγεωργίου
Revenger 29. Στο ίδιο έργο θεατές, τους όμως σε πιο πλούσια και βελτιωμένη έκδοση. ST MK II. Η πρώτη εμφάνιση του μοντέλου στην αγορά, ήταν για τοποθέτηση έσω - έξω κινητήρα και η γάστρα προσφερόταν σε δύο δόσεις, με ή χωρίς steps.
Προσβλέποντας στις απεριόριστες δυνατότητες του σκάφους, ο κατασκευαστής του το " προίκισε " με βελτιωμένο ντεκ, έκδοση για εξωλέμβιους κινητήρες και φυσικά γάστρα με ή χωρίς steps.
Οι δελφινιέρα είναι μικρή και έχει κυρίως πρακτική σημασία η τοποθέτηση της. Μία δέστρα στο πίσω μέρος, το χωνευτό ράουλο του αγκυρόσχοινου, με κάποιες μικρές επιφάνειες για τη διευκόλυνση της επί - αποβίβασης. Οι αποθηκευτικοί χώροι εμπρός, είναι δύο και ανεξάρτητοι. Ο πρώτος προορίζεται για την άγκυρα, τα μπαλόνια κλπ. και ο δεύτερος για αποθήκευση. Δύο επίσης είναι και τα καπάκια, που ανοίγουν στο πλάι και είναι εφοδιασμένα με λάστιχο στεγανοποίησης. Ο χώρος είναι μακρύς για ύπνο και ηλιοθεραπεία έστω κι αν μπροστά στενεύει λίγο. Η κονσόλα, που κατά πάγια τακτική της εταιρείας είναι μεγάλη και τοποθετείται στη μέση, είναι νέας σχεδίασης. Υπάρχει ένα μεγάλο κάθισμα εμπρός, παρμπρίζ, ανοξείδωτο ρολ μπαρ που καλύπτει ολόκληρο το πάνω μέρος της περιφερειακά, και μεγάλες επιφάνειες για την τοποθέτηση οργάνων, ηλεκτρονικών, διακοπτών κλπ.. Αντίστοιχα μεγαλύτερο είναι και το διπλό κάθισμα κυβερνήτη - συγκυβερνήτη με ανακλινόμενο κάθισμα για υποβοήθηση σε όρθια στάση. Κάτω από αυτά, τα καθίσματα, υπάρχει χρήσιμος αποθηκευτικός χώρος, για μικροαντικείμενα και όχι μόνο. Ο σκελετός των καθισμάτων είναι πολυεστερικός με ελεύθερη βάση χαμηλά και διπλή ανοξείδωτη χειρολαβή στο πάνω μέρος. Του κάθισμα εμπρός από την κονσόλα είναι κι αυτό ανακλινόμενο για την πρόσβαση στον αποθηκευτικό της χώρο. Όμως, η συγκεκριμένη διάταξη, μπορεί να δίνει για χρήση μεγάλες επιφάνειες για τα όργανα, αποθηκευτικό χώρο στην κονσόλα και άνετα καθίσματα, αφήνει όμως σχετικά στενά περάσματα στο πλάι.
Ο καναπές πίσω είναι άνετα τριθέσιος. Ανασηκώνοντας το κάθισμα του, φαίνεται ένας ξεχωριστός αποθηκευτικός χώρος, ντυμένος εσωτερικά gel coat. Το πρυμνιό sun deck ανοίγει μαζί με την πλάτη του καναπέ, που σημειωτέον διαθέτει ταπετσαρία και στο πλάι, αποκαλύπτοντας έτσι το χώρο που προσφέρεται και σαν μηχανοστάσιο. Αυτός και μόνο, ο εναλλακτικός προορισμός για μηχανοστάσιο, αρκεί για να αντιληφθεί κανείς το μέγεθος και τη χωρητικότητα του. Και εδώ, όπως και στο ταμπούκι κάτω από το κάθισμα, ο χώρος είναι ντυμένος με gel coat. Οι μοναδικές πολυεστερικές υπερβάσεις στα μπαλόνια, υπάρχουν εδώ, στα πλαϊνά του καναπέ, αρχίζοντας από τον καθρέφτη και η τελειώνοντας λίγο πιο μπροστά από το κάθισμα. Είναι διακριτικές και το ύψος και το σχήμα τους είναι εναρμονισμένο με τη διάταξη του καναπέ. Η λεκάνη των μηχανών είναι άνετη, ενώ υπάρχει αρκετός χώρος για την τοποθέτηση βάσης βοηθητικής για μονομήχανο.
Του καινούργιο διακριτικό στοιχείο της αισθητικής, όσον αφορά στα μπαλόνια τουλάχιστον, έχει να κάνει με το χρώμα τους. Κι είναι το ice blue. Ένα γλυκό γκρι - γαλάζιο χρώμα, που στην προκειμένη περίπτωση ταιριάζει απόλυτα με το λιτό αισθητικό προφίλ του Revenger. Αυτή η λιτή, σχεδόν μινιμαλιστική αισθητική, υπαγορεύει μόλις δύο ζευγάρια χειρολαβές, περαστό σχοινοφόρο μαζί με μονό περιμετρικό λάστιχο. Το λογότυπο και ο τύπος του σκάφους, διακρίνονται με καλαίσθητα αυτοκόλλητα στις πολυεστερικές υπερβάσεις στο πλάι του καναπέ.
Το 29 ST MK II, δεν είναι απλά μία βελτιωμένη έκδοση του προηγούμενου μοντέλου για δύο τύπους κινητήρων. Η βελτίωση προσδιορίζεται και σε πολλά επιμέρους σημεία. Η ταπετσαρία είναι καινούργια και διακρίνεται για την ελαστικότερη αίσθηση που χαρίζει. Προβλέπεται ένας ιμάντας πρόσδεσης για το αρθρωτό μαξιλάρι που σκεπάζει το διπλό ταμπούκι εμπρός, καθώς και εκείνο στο κάθισμα της κονσόλας. Ο λόγος γι αυτό, είναι πως οι 64 κόμβοι τελικής, είναι ένας καλός λόγος για να φύγουν μαξιλάρια στη θάλασσα. Οι βασικές δέστρες του σκάφους είναι τρεις, ανοξείδωτες και χωνευτές. Επίσης χωνευτοί, είναι όλοι οι μεντεσέδες και μεταθέτες στα ταμπούκια και τα καπάκια. Ανοξείδωτες και χωνευτές είναι κι οι κλειδαριές καθώς και τα αμορτισέρ με τις βάσεις τους. Όπως είπα και πριν για την εσωτερική επένδυση με gel coat, είναι κάτι σπάνιο στην αγορά, ενδεικτικό όμως του τρόπου με τον οποίον ο κατασκευαστής προσεγγίζει τη διαφορετικότητα του προϊόντος του.
Το μοναδικό αναλλοίωτο κομμάτι ανάμεσα στο παλιό και το καινούργιο 29άρι, είναι η γάστρα και τα τρία παρατροπίδια, που ξεκινούν σε παράλληλες διαδρομές κάτω από το chine και φθάνουν μέχρι τον καθρέφτη. Το chine διαγράφεται με εύρος περί τα είκοσι εκατοστά μέχρι τα steps. Το ύψος του κρατάει τους στενούς αεροθαλάμους, που η διάμετρος τους διαμορφώνεται από τα 38 ως τα 48 εκατοστά, αρκετά ψηλά από τη θάλασσα και βέβαια χωρίς συμμετοχή στην πλεύση. Τα διακριτικά ST, δεν είναι τίποτε άλλο από τα δύο steps που διαθέτουν μεγάλη χοάνη αερισμού, είναι κατά την άποψη μου μαζί με τον εξαιρετικό δείκτη ολίσθησης της πρωτογενούς γάστρας, το βασικό στοιχείο για την επίτευξη τόσο μεγάλων επιδόσεων. Βέβαια, εκείνο που ποτέ δεν " έκρυψαν " τα Revenger, είναι πως μπορεί να μη διαθέτουν σε πλεόνασμα τα χαρακτηριστικά άλλων σκαφών για ναυτικό κάμπινγκ, όμως καλύπτοντας τις βασικές ανάγκες γι αυτό, διακρίνονται άνετα για τις περίπου αγωνιστικές τους επιδόσεις και συμπεριφορά. Και κλείνοντας την ενότητα αυτή, σημειώνω πως τα παρατροπίδια έχουν ουδέτερη κλίση ενώ το chine αρνητική, για τον ουσιαστικό έλεγχο της υδρολίσθησης στους ελιγμούς. Επίσης, στα πίσω τμήματα, η γάστρα μειώνει προοδευτικά τους όγκους χαμηλά, κάτι που διακρίνεται και από την τοξοειδή κατάληξη του καθρέφτη.
Φίλος από τα παλιά ο κ. Καρακατσάνης, όταν με τα μισά σε μπόι φουσκωτά τρώγαμε την αλμύρα με το κουτάλι οργώνοντας το Αιγαίο, μου παραχώρησε πρόθυμα το Revenger με ένα ζευγάρι Verado 250 και τα ρεζερβουάρ γεμάτα. Πιο πριν, χαρακτήρισα εξαιρετικό τον δείκτη διολίσθησης της γάστρας. Επιβεβαίωση γι αυτό, είναι το για άλλους πολύ μακρύ βήμα των 26” στις προπέλες Bravo που φορούσαν οι δύο κινητήρες.
Αφού επί μισή ώρα έβλεπα το Revenger να περνάει ασταμάτητα μέσα από το φωτογραφικό μου φακό, το επόμενο πέρασμα ήταν η ιδέα να πάρω τα γεμάτα ρεζερβουάρ για ουζάκι στην Αντίπαρο. Με γρήγορη πλεύση, υπολόγιζα να είμαι εκεί σε μιάμιση ώρα το πολύ. Οι μανέτες χαμηλά και κάπου λίγο πριν από την Κύθνο χτύπησε το τηλέφωνο. Το ταξίδι ματαιώθηκε. Είχα όμως προλάβει να ταξιδέψω αυτά τα 30 μίλια και βέβαια να συνεχίσω τα " παιχνίδια " για άλλο τόσο.
Άφησα πίσω μου την μπουνάτσα στον όρμο της Αναβύσσου και περνώντας ανοιχτά από το στενό της Μακρονήσου, η θάλασσα άρχισε να ρυτιδιάζει. Μέχρι σχεδόν τον κάβο Κέφαλο της Κύθνου ο βοριάς είχε γίνει τέσσερα. Τα πράγματα με το Revenger 29 ST MK II είναι απλά. Σταθερή και αταλάντευτη πλεύση, απόσβεση χωρίς θόρυβο, εξαιρετικές επιταχύνσεις, και απίστευτη ευκολία προσαρμογής, στο μοναδικό ίσως φουσκωτό της αγοράς, όπου οι μανέτες είναι τοποθετημένες αριστερά στο τιμόνι.
Όχι μόνο το συγκεκριμένο, αλλά ολόκληρη τη σειρά των Revenger, μπορεί και χαρίζει όσο πολύ λίγα σκάφη, την αίσθηση πως όσο συγκρατημένη, οικογενειακού … τύπου χρήση μπορεί να γίνει από τη μία, τόσο επιθετική, και γρήγορη σε αγωνιστικά επίπεδα πλεύση μπορεί να χαρίσει από την άλλη. Τα εξακόσια κιλά των κινητήρων, δεν φαίνεται πουθενά πως μπορεί να επηρεάσουν αρνητικά τη γενική του συμπεριφορά. Του εξαιρετικό του κράτημα είναι διαρκές, ακόμη κι όταν το φουσκωτό στρίβει πιέζοντας μόνο το μπαλόνι και γλιστρώντας με τη μία επιφάνεια της γάστρας. Αν και η ανταπόκριση στο trim είναι άμεση, σε καμιά περίπτωση δεν χάνεται η ουσιαστική επαφή με το νερό. Εκείνο όμως το οποίο χρειάζεται προσοχή, είναι ο έλεγχος του σκάφους μετά τους 55 - 56 κόμβους, ταχύτητες δηλαδή πολύ πάνω από το ανώτατο συνηθισμένο. Εκεί χρειάζονται " χέρια " και γρήγορες αντιδράσεις. Μιλάμε πολλούς κόμβους …
Όπως κι εσείς, έτσι αναρωτήθηκα και εγώ, τι γίνεται με τον ένα κινητήρα. Ανασήκωσα τον αριστερό, κι ένιωσα τη συμπεριφορά ενός απλού μονομήχανου σκάφους. Όταν η τελική έφθασε τους 44 κόμβους χωρίς ιδιαίτερο τριμάρισμα, σταμάτησα την προσπάθεια, θεωρώντας ότι δεν είχα και τίποτε περισσότερο να δω. Εκτός από γρήγορη όμως, η πλεύση του Revenger 29 ST MK II είναι και οικονομική. 34 κόμβοι με δύο λίτρα στο μίλι. Αν θέλετε να γίνουν τρία τότε θα έχετε 45 κόμβους κι αν θέλετε να περιοριστείτε στο ενάμισι τότε θα πηγαίνατε με 27 κόμβους. Όλα αυτά με το ζευγάρι των Verado πεντακοσίων ίππων.
Με το Revenger, δεν ξέρω πόση εκδίκηση – ετυμολογικά – αγοράζει κανείς, ούτε πόσο ακροβατεί ανάμεσα σε ένα σκάφος περισσότερο ή λιγότερο αγωνιστικού προφίλ, επιθετικό στην όψη και εξαιρετικά καλοφτιαγμένο. Ξέρω όμως, γιατί το είδα και το ένοιωσα, πως 64,1 κόμβους, εύκολα και σταθερά, μόνο με κάτι σαν το Revenger 29 ST MK II παίρνεις …
ΕΠΙΔΟΣΕΙΣ
Σ.Α.Λ. KNOTS ΛΙΤ/ΩΡΑ ΛΙΤ/ΜΙΛ ΑΥΤΌΝ.
460 λιτ.
620 3,4 2,6 0,76 736
1.500 8,4 15,1 1,8 311
2.000 12,5 23,7 1,9 294
2.500 22,7 34,2 1,51 371
3.000 30,7 48 1,56 359
3.500 39,3 70,5 1,79 313
4.000 42,4 78 1,84 304
4.500 47,8 102 2,13 262
5.000 52,3 148 2,83 198
5.500 57,8 166 2,87 195
6.000 60,7 194 3,19 176
w.o.t 6.120 61,9 217 3,5 160
ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ
Οι μετρήσεις κατανάλωσης αφορούν και στους δύο κινητήρες
Βάρη κατά τη δοκιμή : 2 άτομα / 400 λίτ. καύσιμα / 100 λιτ. νερό / 100 κιλά εξοπλισμός
ΤΕΧΝΙΚΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΣΚΑΦΟΥΣ
Μήκος εξωτερικό 9,30 μ.
Πλάτος εξωτερικό 2,46 μ.
Πλάτος εσωτερικό 1,55 μ.
Γωνία εισόδου 48ο
Γωνία deadrise 25ο
Διάμετρος αεροθαλάμων 0,38 / ,048 μ.
Υλικό αεροθαλάμων Η/Ν 1200
Ανώτατη ιπποδύναμη 2 Χ 300 ίπποι εξωλ. / 1 Χ 400 εσω/έξω
Βάρος (κενό) 980 κιλά
Τεχνικά χαρακτηριστικά VERADO 275 hp.
Τύπος κινητήρα 4χρονος/2ΕΕΚ/24βαλβ./μηχανικός υπερσυμπιεστής
Κύλινδροι 6 εν σειρά
Κυβισμός 2.598 κ.ε.
Ισχύς 224KW/300HP.
Περιοχή στροφών 5.800 – 6.400 σ.α.λ.
Τροφοδοσία Η/Ν ψεκασμός/μηχανικός υπερσυμπιεστής
Λίπανση υγρό κάρτερ 8 λιτ.
Ανάφλεξη η/ν
Alternator 12V – 70 Amp./882watt
Δοχείο λαδιού κινητήρα 8 λίτρων
Σχέση μείωσης 1,75:1
Άξονες L – 508 χιλ./XL 635 χιλ.
Βάρος 288 κιλά
