Κείμενο - φωτογραφίες : Στρατής Καραστρατής.

Sea Quest 5.60

Ο Δαυίδ της οικογένειας σε γνωριμία 60 μιλίων
 

Η προγραμματισμένη μας φθινοπωρινή βόλτα στην κοντινή Τζιά με το «χαμόγελο του παιδιού» στάθηκε μία πρώτης τάξεως ευκαιρία για να δοκιμάσουμε τις δυνατότητες του μικρότερου Sea Quest σε μία απόσταση ούτε λίγο ούτε πολύ 60 ναυτικών μιλίων. Λίγο ο άστατος καιρός, λίγο οι προετοιμασίες του Ναυτικού Σαλονιού, περιόριζαν τα χρονικά περιθώρια, συμβάλλοντας στο να συνδυαστεί εκτάκτως η δοκιμή αυτή με την προγραμματισμένη εκδήλωση . Ο κατασκευαστής Κ. Καραντώνης μου εμπιστεύθηκε το σκάφος του για να συνοδεύσω αφ’ ενός την εκδήλωση και να διαμορφώσω αφ’ ετέρου μία πιο εμπεριστατωμένη άποψη για το εν λόγω μοντέλο της σειράς Sea Quest, σε συνθήκες πραγματικής χρήσης.
 

Η εταιρεία ξεκίνησε το 2003 παρουσιάζοντας το 660 και το 760 που την έκαναν ευρύτερα γνωστή, εδραιώνοντας τη θέση της στην αγορά των φουσκωτών. Όπως ήταν αναμενόμενο, η καλή εμπορική πορεία έδειξε το δρόμο στην επέκταση των μοντέλων, με αποτέλεσμα ν’ ακολουθήσουν μετά από σχεδόν 4 χρόνια τα νέα 960 και 560 που συμπλήρωσαν τη γκάμα προς τα πάνω και προς τα κάτω. Την πρώτη Κυριακή του Νοεμβρίου παρέλαβα από τις εγκαταστάσεις της εταιρείας ένα πλήρως εξοπλισμένο σκάφος 5.60 με κινητήρα Suzuki DF 115 4T και κατευθύνθηκα προς τη γλίστρα του Λαγονησίου όπου θα ξεκινούσε η βόλτα μας. Η γάστρα του, οπτικά και μόνο προδιαθέτει για μάχιμες καταστάσεις, αφού οι 52 μοίρες της πλώρης και οι 26 μοίρες της πρύμνης κάνουν εντύπωση, ακόμα και στους λιγότερο έμπειρους. Τα επιμέρους χαρακτηριστικά είναι τρία παρατροπίδια ανά έδρα, chine μεταβλητού ύψους, που κρατάει τα μπαλόνια αρκετά ψηλά και ενσωματωμένο μπρακέτο στήριξης του κινητήρα .

Τα παρατροπίδια ξεκινούν από την πλώρη με 2 από τα τρία να φτάνουν μέχρι τον καθρέπτη, ενώ το τρίτο σβήνει λίγο μετά το μέσον της γάστρας. Το chine ξεκινάει λίγο μεγαλύτερο από 10 εκ. στην πλώρη, για να σταθεροποιηθεί περίπου στα 7-8 εκ. στο μεγαλύτερο μέρος του κύτους μέχρι την πρύμνη, όπου και διαμορφώνονται δύο μικρά πέλματα πριν αρχίσει να κατεβαίνει το V της γάστρας. Αυτά όμως ήταν μόνο η θεωρία, οπότε τα προσπεράσαμε βιαστικά και το σκάφος κατέπλευσε πανεύκολα από δύο άτομα, γλιστρώντας στην ήρεμη θάλασσα χωρίς κόπο, για να το δούμε και επί το έργο. Είχαμε αργήσει στο πρωινό μας ραντεβού στο Λαύριο, οπότε έχοντας σύμμαχο τον καιρό, μετά από το απαραίτητο ζέσταμα του κινητήρα, πλανάραμε αρχίζοντας να ταξιδεύουμε αρκετά γρήγορα.

Το μοτέρ των 115 ίππων αποδείχθηκε πολύ νευρικό παρά τον τετράχρονο χαρακτήρα του. Με τρία άτομα, 80 λίτρα καύσιμα και πλήρη βασικό εξοπλισμό, στο άνοιγμα του γκαζιού η πλώρη δείχνει να σηκώνεται κάπως ψηλά, όχι όμως διστάζοντας να πλανάρει, αφού το σκάφος πετάγεται έξω από το νερό και ταξιδεύει οριζοντιωμένο πολύ άμεσα. Η γάστρα δείχνει να αρέσκεται την κρουαζιέρα σε υψηλές ταχύτητες , οπότε με την πρωϊνή μπουνάτσα , παρασύρθηκα σε ρυθμούς των 30-35 κόμβων. Το δεδομένο πακέτο σκάφους-κινητήρα είναι πολύ γρήγορο επιτυγχάνοντας τελική 40-41 κόμβων.

Μέχρι τους 35-36 κόμβους είναι απόλυτα σταθερό και προβλέψιμο, αλλά από εκεί και πάνω χρειάζεται λίγη προσοχή διότι τα βρεχάμενα του σκάφους μειώνονται πολύ και οι πολλές μοίρες της πλώρης και της πρύμνης αφήνουν πολύ μικρές επιφάνειες στήριξης. Έτσι λοιπόν όταν το σκάφος είναι κοντά στην τελική του, οι κινήσεις διακυβέρνησης πρέπει να είναι κάπως πιο προσεκτικές, αφού τα μπαλόνια είναι αρκετά ψηλότερα από το νερό και η στήριξη αναλαμβάνεται μόνο από το έντονο V της γάστρας. Σε κάθε περίπτωση δεν νομίζω ότι απασχολεί τους υποψήφιους αγοραστές τι γίνεται σε ταχύτητες πάνω από 40 κόμβους μέσα σε ένα σκάφος 5,6 μέτρων, οπότε η ουσία, δηλαδή η άνετη κρουαζιέρα παραμένει η ίδια. Φτάνοντας στο Λαύριο όπου βγάλαμε τις απαραίτητες φωτογραφίες της επιβίβασης των παιδιών, ξεκίνησε και η ομαδική βόλτα.

Εδώ θα πρέπει να υπογραμμίσω ότι τα υπόλοιπα σκάφη της παρέας ήταν κατά πολύ μεγαλύτερα, δηλαδή από 7,5 μέτρα με 200 άλογα έως 10μετρα με 600 άλογα, συνεπώς η ταχύτητα κρουαζιέρας που ακολουθούσαμε ήταν πολύ πάνω από τα συνηθισμένα για τα δεδομένα της κατηγορίας . Ο καιρός βέβαια παρέμενε αρκετά ήρεμος, παρόλα αυτά είχα την προσοχή μου τεταμένη, γιατί από 14 σκάφη των 8-9 και 10 μέτρων τ’ απόνερα παραμόνευαν ανά πάσα στιγμή γύρω μου και ήταν αρκετά μεγάλα. Όταν φτάσαμε στην Κορησία το λιμάνι της Κέας, αρχίσαμε να καμαρώνουμε με την ευκολία ελιγμών ανάμεσα σε όλα τα μεγαλύτερα σκάφη, που μελετούσαν το πώς και που θα δέσουν, τη στιγμή που εμείς μπήκαμε σε ένα κενό και πλαγιοδετήσαμε πανεύκολα πάνω σ’ ένα από τα δεκάμετρα της παρέας!
 

Κάπου εκεί χαλάρωσαν οι ρυθμοί της βόλτας και άρχισε η γνωριμία μας με τους εσωτερικούς χώρους του σκάφους. Τη δελφινιέρα δεν την χρησιμοποιήσαμε, διότι βγήκαμε από το πλάι, αλλά έκρινα ότι προσφέρει επαρκές πάτημα και είναι απόλυτα ομοιογενής με το μέγεθος του σκάφους. Στο στρίτσο που ακολουθεί χωράει άνετα μία άγκυρα τύπου Bruce και φυσικά είναι αυτοστραγγιζόμενο. Στο ταμπούκι της πλώρης υπήρχε περιμετρικό λάστιχο στο κλείσιμο καθώς και αμορτισέρ για την ευκολότερη χρήση του. Στο κλείσιμο σφράγιζε πολύ καλά, χωρίς τον παραμικρό τριγμό ή κοπάνημα.

Στο ίδιο ακριβώς μοτίβο με λάστιχο και αμορτισέρ είναι και το ταμπούκι της πρύμνης. Το άνοιγμά του είναι αρκετά μεγάλο, αφήνοντας εύκολη πρόσβαση προς το εσωτερικό του. Στο κέντρο του καταστρώματος τοποθετείται η τιμονιέρα και το ξεχωριστό ημιόρθιο κάθισμα διακυβέρνησης, που εσωκλείουν δύο επιπλέον αποθηκευτικούς χώρους, που αποδείχθηκαν πολύ χρήσιμοι. Ο χώρος της τιμονιέρας χωρίζεται στα δύο με εσωτερικό παταράκι, με το κάτω μέρος να έχει πρόσβαση από την μεριά του κυβερνήτη, ενώ το επάνω μέρος από την μπροστινή μεριά. Στο εσωτερικό του καθίσματος διακυβέρνησης οι επιβάτες έχουν πρόσβαση από ένα πορτάκι στην πίσω του μεριά.

Με τις παραπάνω τρείς θέσεις αποθήκευσης, ο κάθε επιβάτης όπου κι’ αν κάθεται μέσα στο σκάφος έχει άμεσα προσβάσιμο σίγουρα κάποιο στεγανό αποθηκευτικό χώρο, πολύ γρήγορα, όντας σε θέση να βάλει ή να βγάλει φωτογραφικές, κινητό, καπέλο, αντιηλιακό κ.α. μικροαντικείμενα χωρίς να τα ψάχνει στον πάτο κάποιου από τα μεγαλύτερα ταμπούκια, κάτι που προσθέτει βαθμούς στη χρηστικότητα του σκάφους. Η τιμονιέρα αν και πολύ βολική τόσο σαν θέση οδήγησης, όσο και σαν χώρος τοποθέτησης οργάνων, εμένα μου φάνηκε οπτικά κάπως ογκώδης. Προσωπικά θα αναζητούσα μία μικρότερου πλάτους, τοποθετημένη στο κέντρο του καταστρώματος, με περάσματα και από τις δύο μεριές, αλλά αυτό είναι καθαρά θέμα υποκειμενικής κρίσης και προσωπικών επιλογών στην τελική διάταξη του καταστρώματος.

Οι διαθέσιμες θέσεις για τους επιβάτες είναι στο sundeck της πλώρης μόνο κατά την στάση, στο ημιόρθιο κάθισμα διακυβέρνησης που θα χωρέσουν δύο άτομα και στον καναπέ της πρύμνης που θα χωρέσουν άλλα τρία άτομα. Σε αυτόν τον τελευταίο, επειδή τα μπαλόνια είναι σχετικά χαμηλά, έχει προστεθεί ένα πλαϊνό κάγκελο με μαξιλάρι για την ενίσχυση της αίσθησης ασφάλειας των καθήμενων. Η πλάτη του πίσω καναπέ μπορεί να πέσει προς την πρύμνη, διαμορφώνοντας ακόμα έναν χώρο ηλιοθεραπείας. Το roll bar που πλαισιώνει την πλάτη του καναπέ είναι καλαίσθητο και δένει με το σκάφος, επάνω στο οποίο βρίσκει τη θέση της και η τέντα ήλιου όσο παραμένει κλειστή. Στο τελείωμα του καταστρώματος υπάρχει μία μικρή λεκάνη μπροστά στον κινητήρα, η οποία αφήνει δύο απόλυτα επίπεδες και βολικές πλατφόρμες εκατέρωθεν.

Το σκάφος σε στάση είναι αυτοστραγγιζόμενο, αλλά με 2-3 άτομα και πράγματα, αρχίζει να μπαίνει λίγο νερό, καθιστώντας απαραίτητες τις τάπες στις υδρορροές. Στα χαρακτηριστικά του σκάφους θα πρέπει ν’ αναφέρουμε τέλος το ανοξείδωτο ντεπόζιτο των 150 λίτρων, την ηλεκτρολογική εγκατάσταση με διακόπτη 8 θέσεων, τη σκάλα ανόδου και τη βάση της βοηθητικής που ανήκουν στο βασικό εξοπλισμό.
Μετά από τη σύντομη φθινοπωρινή περιήγηση στην πρωτεύουσα του νησιού, ικανοποιήσαμε την όρεξή μας σε ένα από τα ταβερνάκια του λιμανιού και πολύ σύντομα είχε φτάσει η ώρα του απόπλου για να προλάβουμε να γυρίσουμε πριν το σούρουπο, που έρχεται πλέον πρόωρα.
 

Όταν πήραμε το δρόμο του γυρισμού ο καιρός είχε γυρίσει σε ΝΔ 3Β οπότε είχαμε κυματισμό ενός μέτρου στη μάσκα, βγάζοντας ασφαλέστερα συμπεράσματα για την πλεύση και την απόσβεση της γάστρας, τα οποία ήταν πολύ θετικά. Θα μπορούσα να πώ ότι στην κατηγορία των 550 μέτρων βρίσκεται σε πολύ υψηλά επίπεδα απόσβεσης, δικαιολογώντας και πρεσβεύοντας το προσωνύμιο βαθύγαστρο με τον καλύτερο τρόπο, αφού ταυτοχρόνως παραμένει πολύ γρήγορο με 115 άλογα.

Μοναδικό μελανό σημείο είναι η ευαισθησία του στις πολύ υψηλές ταχύτητες λόγω του ακραίου deadrise των 26 μοιρών. Στα όρτσα που πλεύσαμε το σκάφος είχε άριστη συμπεριφορά για τα μέτρα του, κόβοντας το κύμα πολύ απαλά σε σχέση με άλλα σκάφη της κατηγορίας. Το γκάζι με γλύκανε και με παρέσυρε να πηγαίνω από κύμα σε κύμα μέχρι που οι συνεπιβάτες γκρίνιαξαν διότι έφτασα να εξερευνώ όχι μόνο τα όρια του σκάφους αλλά και τα δικά μας, όχι σε κοπάνημα, αλλά σε αρκετά υψηλή ταχύτητα με κυματισμό. Από τη Μακρόνησο και μετά χαλαρώσαμε κάνοντας χαλαρή κρουαζιέρα μέχρι το Λαγονήσι, με ταχύτητα 18-20 κόμβους. Στην Ανάβυσσο κάναμε και κάποιες μετρήσεις τις οποίες και σας παραθέτουμε, αλλά λόγω κυματισμού ενδεχομένως να υπάρχει μικρή απόκλιση από την πραγματικότητα. Σε κάθε περίπτωση η γάστρα αποδείχθηκε ιδιαίτερα οικονομική, καταναλώνοντας 0,7-0,75 σε κρουαζιέρα 25 κόμβων, παραμένοντας σε όλες τις περιπτώσεις κάτω από το 1λίτρο/ν.μ. Στο Λαγονήσι παρά τον κυματισμό στην γλίστρα, καταφέραμε να βγάλουμε το φουσκωτό επάνω στο τρέιλερ χωρίς ιδιαίτερο κόπο, ρυμουλκώντας το μάλιστα με ένα απλό αυτοκίνητο 1.800cc με κίνηση μόνο στους εμπρός τροχούς απροβλημάτιστα μέχρι τον Άλιμο.
 

Η αίσθηση που μας άφησε το σκάφος ήταν πολύ θετική, με την απόσβεση να κάνει τη διαφορά. Η πλεύση είναι εντυπωσιακά γρήγορη και σε καμία περίπτωση δεν χρειάζεται να εξαντλήσει κανείς το ανώτατο όριο ιπποδύναμης των 135 ίππων, διότι οι ταχύτητες θα είναι εκτός των ορίων που θέτει η γάστρα. Μάλιστα αν κάποιος από τους υποψήφιους αγοραστές δεν παραφορτώνει το σκάφος, μπορεί να χρησιμοποιήσει απροβλημάτιστα και μοτέρ 90 ίππων που θα δώσει μία τελική 35-36 κόμβων. Η καλή ποιότητα κατασκευής και η προσοχή στις λεπτομέρειες είναι εμφανής σε πολλά σημεία του σκάφους, χωρίς να υπάρχει κάτι που κάνει αρνητική εντύπωση. Είναι ένα ολοκληρωμένο φουσκωτό, που θέλει μόνο λίγη προσοχή στο στήσιμο (βάρος κινητήρα-ύψος τοποθέτησης) για ν’ αναδείξει τις αρετές της γάστρας του.
 

Τεχνικά χαρακτηριστικά σκάφους:
Ολικό μήκος:5.60
Ολικό πλάτος: 2.27
Είσοδος πλώρης:52 μοίρες
Deadrise:26 μοίρες
Υλικό αεροθαλάμων Hypalon Neoprene 1170 dtex
Μέγιστη ισχύς: 135 ίπποι
Συνιστώμενη ισχύς: 115 ίπποι
Ελάχιστη ισχύς: 80 ίπποι
Βάρος:450 κιλά
Άτομα:6
Ρεζερβουαρ:150 λίτρα
 

Επιδόσεις :
 

Συνθήκες:3bf ΝΔ, 2 άτομα, 70 λίτρα καύσιμα, όργανα μετρήσεων και πλήρη βασικό εξοπλισμό
Σημείωση: Μείωση 2,59-- προπέλα Solas 21’’
 

rpm            θεωρητικη       GPS          Slip           l/h               L/NM
2000              13,3               5,5         142%          6                1,09
2500              16,7               7            138%         8,7              1,24
3000              20,0              14             43%         10               0,71
3500              23,3              19             23%         13,5            0,71
4000              26,7              23             16%         17               0,74
4500              30,0              26             15%         20               0,77
5000              33,3              31               8%         28               0,90
5500              36,7              34,6            6%         34               0,98
6000              40,0              39               3%         38               0,97
6100              40,7              40               2%         39,8            0,99