MENU
MENU

Top Line Corsair 29

Κείμενο - φωτογραφίες : Στρατής Καραστρατής


 


Η εταιρεία Top Line του Κυρίου Πέτρου Καπλερή, έχει ταυτισθεί με τους νεοτερισμούς και τον πειραματισμό. Εδώ και πολλά χρόνια έχει ξεκινήσει να δοκιμάζει διάφορες εφαρμογές στα σκάφη που παράγονται, ανεξαρτήτως μεγέθους.

Η αρχή έγινε με τα μικρά μοντέλα όπου δοκιμάσθηκαν τα κυρτά παρατροπίδια με την αρνητική κλίση και τα διαφόρων μεγεθών πέλματα στο τελείωμα της διέδρου.

 

Η συνέχεια δόθηκε στην βελτίωση των υλικών κατασκευής, πραγματοποιώντας διάφορα δοκίμια που οδήγησαν σε συγκεκριμενοποίηση των αντοχών των σκαφών. Όταν πλέον τα παραπάνω είχαν εξαντληθεί, δοκιμάσθηκαν εφαρμογές με steps οι οποίες εξελίχθηκαν διαχρονικά μέσα από τους αγώνες. Αποτέλεσμα ήταν η εμπορική πλέον σειρά Pegasus. Αρκετά νεότερη είναι η σειρά Corsair που έκανε το ντεμπούτο της με το επιβλητικό 33. Το σκάφος αυτό με την παρουσία του τάραξε τα νερά, αφού έθεσε υψηλά τον πήχη μετά από τις διεθνείς δάφνες που κατέλαβε σε αγώνες. Η εμπορική του πορεία ήταν προδιαγεγραμμένη.
 

 

Η αγορά όμως, ζητούσε ένα μοντέλο που θα «γεφύρωνε» το χάσμα μεταξύ του P27 των 8.20μ και του 33. Το πρώτο βήμα ήταν το Corsair 31 που είναι στα όρια του μονομήχανου και προτείνεται σαν τέτοιο. Το δεύτερο και άρτι αφιχθέν είναι το σκάφος της δοκιμής μας. Το Corsair 29 υιοθετεί τις ναυπηγικές γραμμές του 31 και του 33, αλλά σε μικρότερη κλίμακα. Στόχος του νέου αυτού μοντέλου ήταν να συνδυάσει το άνετο ταξίδεμα των μεγαλύτερων Corsair με τις εκρηκτικές επιδόσεις των μικρότερων Pegasus. Ένα επιπλέον χαρακτηριστικό ήταν το ότι αυτό θα έπρεπε να επιτευχθεί με έναν μόνο κινητήρα να ωθεί τον καθρέπτη του. Ο σχεδιασμός του μοντέλου ξεκίνησε και η συνταγή ήταν σχετικά εύκολη αναφορικά με τη γάστρα του. Λίγο δυσκολότερα ήταν τα υπόλοιπα που αφορούν τον τρόπο κατασκευής και την κουβέρτα.

 

Μία δυσκολία ήταν να σφυγμομετρηθεί η αγορά, για να γίνουν μικροαλλαγές σε χρώματα, υλικά και διακοσμητικά σε σχέση με τα υπάρχοντα μοντέλα. Η προσπάθεια έγινε στην κατεύθυνση της καλύτερης προσέγγισης των τάσεων της αγοράς και το αποτέλεσμα δικαιώνει σε μεγάλο βαθμό. Με την εποχή να τρέχει σε πολύ γρήγορο ρυθμό, υπάρχουν και πολλά άλλα πράγματα που αλλάζουν. Ένα από τα κυριότερα είναι η τεχνοτροπία κατασκευής που δείχνει να έχει βρεί το δρόμο της προς τον εκσυγχρονισμό. Το σκάφος σχεδιάστηκε εξ’ αρχής, με τα καλούπια του να είναι κατάλληλα διαμορφωμένα για την εφαρμογή της μεθόδου Infusion (ένθετο Ι). Πρωταρχικός στόχος ήταν να συνδυαστεί η καλή ποιότητα κατασκευής με την ανθεκτικότητα. Αυτό έχει επιτευχθεί όπως έδειξε η πράξη και η γνωριμία με το σκάφος. Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή.
 

 

Αντικρίζοντάς το φουσκωτό, εντύπωση προκαλεί o καλαίσθητος INOX ιστός που κοσμεί την πρύμνη. Είναι το πρώτο στοιχείο που δείχνει μία αποστροφή από τις εμμονές του παρελθόντος, που ήθελαν τα σκάφη της φίρμας αποκλειστικά με πολυεστερικά Roll bar. Πλησιάζοντας λίγο πιο κοντά, αρχίζει να δείχνει διαφορετικό το χρώμα του Deck. Αρχικά δεν συνειδητοποιώ τι ακριβώς μου κάνει εντύπωση, αλλά σίγουρα η αίσθηση που αποκομίζω είναι θετική. Με την περιέργεια να με ωθεί σε περεταίρω επεξεργασία, συνειδητοποιώ ότι το χρώμα έχει μικρές πέρλες που του δίνουν αυτή τη ξεχωριστή όψη. Αξιοσημείωτο είναι το ότι αυτή η λεπτομέρεια δεν είναι εξωτερική βαφή, αλλά είναι ενσωματωμένη στο καλούπι και είναι Gel Coat τόσο στη γάστρα όσο και στο Deck. Νεοτερισμό αποτελούν επίσης και τα διακοσμητικά αδιάβροχα φώτα LED που έχουν τοποθετηθεί στην πλώρη και στην κονσόλα.

 

Ο γενικότερος σχεδιασμός δεν έχει εξάρσεις, διατηρώντας μία λιτή αλλά ταυτοχρόνως δυναμική γραμμή. Οι πολυεστερικές υπερκατασκευές είναι περιορισμένες τονίζοντας τη σπαθάτη γραμμή του σκάφους. Αυτές εντοπίζονται μόνο γύρω από τον καναπέ της πρύμνης και στη δελφινιέρα της πλώρης. Εκεί μπροστά έχει διαμορφωθεί ένα όμορφο και λειτουργικό πάτημα. Οι λεπτομέρειες δεν σταματούν μόνο στην πολύ καλή τοποθέτηση της άγκυρας και του εργάτη, αλλά και στις κεκλιμένες θέσεις για τις δέστρες. Μοναδικό σημείο άξιο κριτικής είναι η αντιολίσθηση που έχει επιλεχθεί, η οποία είναι μέτριας αντιολισθητικής ικανότητας. Αμέσως μετά υπάρχουν δύο αμπάρια που εσωτερικά είναι ενοποιημένα. Στο εσωτερικό τους εντύπωση προκαλούν τα ευμεγέθη δοκάρια που αποτελούν τα διαμήκη δεσίματα του σκάφους. Το εσωτερικό βάθος μετριάζεται τοπικά, αλλά η στιβαρότητα είναι εξασφαλισμένη.

 

Εμφανή είναι και τα εγκάρσια δεσίματα στο εσωτερικό των ταμπουκιών. Λίγο παραπίσω υπάρχει κεντρικά τοποθετημένη η κονσόλα του σκάφους. Αν και είναι ολοκαίνουρια σχεδιαστικά και καθόλα χρηστική, προσωπική μου εκτίμηση είναι ότι δεν είναι αρκούντως δυναμική για να δένει με το χαρακτήρα του σκάφους. Αυτό βέβαια οφείλεται και στον εσπευσμένο σχεδιασμό ακριβώς πρίν το ναυτικό σαλόνι. Σε κάθε περίπτωση, υπάρχει ήδη έτοιμο ένα νέο σχέδιο με αρκετά πιο σπορ χαρακτηριστικά, που θα το δούμε σε κάποιο από τα επόμενα σκάφη. Ο όγκος της υπάρχουσας κονσόλας είναι διακριτικός και αφήνει αρκετά μεγάλα περάσματα εκατέρωθεν. Την ίδια στιγμή προσφέρει καλή προστασία από τον αέρα. Επίσης διαθέτει άνετους χώρους για την τοποθέτηση των οργάνων του κινητήρα και των οργάνων ναυσιπλοϊας. Η κλίση του τιμονιού είναι σωστή και συνδυάζεται αρμονικά με τα τύπου Bucket καθίσματα. Τα τελευταία είναι καλοφτιαγμένα και εξυπηρετούν τόσο την καθιστή όσο και την ημιόρθια θέση οδήγησης. Η αλλαγή γίνεται με μια πολύ απλή κίνηση, όπου απλά σηκώνεται το κάτω μαξιλάρι.

 

Τα μικρά Roll bar στην κορυφή των καθισμάτων εκτελούν χρέη χειρολαβών και θυμίζουν λίγο sport διθεσιο cabrio. Στο πίσω μέρος τους υπάρχει άριστα διαμορφωμένος αποθηκευτικός χώρος, σε δύο επίπεδα. Ομολογουμένως κάθισμα και κονσόλα είναι δύο αρκετά περίτεχνα κομμάτια πάνω στο συγκεκριμένο σκάφος. Αυτό οφείλεται στα περίπλοκα καλούπια που απαιτούνται, έτσι ώστε να βγούν σωστά οι κούρμπες και οι ανάποδες κλισεις. Στον πίσω καναπέ η διάταξη είναι παρόμοια με τα μεγαλύτερα μοντέλα, με τα τελειώματα να διαφέρουν λίγο, περισσότερο για αισθητικούς λόγους. Ο καναπές χαρακτηρίζεται μάλλον τετραθέσιος και είναι ανεξάρτητος από το πίσω ταμπούκι.

 

Οι ταπετσαρίες είναι σταθερά τοποθετημένες πάνω στα καπάκια και στο υψηλότερο σημείο του sundeck είναι χωνευτές μέσα στον πολυεστέρα. Στο εσωτερικό επικρατεί τάξη και καλοδουλεμένα τελειώματα. Μία ενδιαφέρουσα λεπτομέρεια είναι τα κρεμαστά παταράκια που υπάρχουν εσωτερικά, που διευκολύνουν στην τοποθέτηση αντικειμένων μικρότερου όγκου, έτσι ώστε να μην τα ψάχνουμε στο βάθος του ταμπουκιού. Στην πρύμνη υπάρχουν δύο ερμάρια αποθήκευσης άμεσα προσβάσιμα. Αυτά μπορούν να χρησιμεύσουν στην αποθήκευση της πίσω άγκυρας αλλά και στις πρυμάτσες που θα βρούν μία τακτοποιημένη θέση μόνιμα. Οι πίσω πλατφόρμες χωρίς να είναι υπερμεγέθεις, ικανοποιούν τις χρηστικές απαιτήσεις και παραμένουν διακριτικές.

 

Τελευταία λεπτομέρεια η χωνευτή σκάλα μπάνιου που αφήνει την πασαρέλα εντελώς επίπεδη. Ανάμεσα στις πασαρέλες η καινούρια Yamaha 300 συμπλήρωνε αρμονικά τις χρωματικές επιλογές που έχουν γίνει πάνω στο σκάφος.
 

 

Η στιγμή που το αντίκρισα εν δράση ήταν παράλληλα με την πορεία του αυτοκινήτου μου στον κόλπο του Πορτο Ράφτη και η αλήθεια είναι ότι ξεχώριζε από μακριά. Φτάνοντας στην υποτυπώδη γλίστρα, το σκάφος πλησίαζε για να βγει και να κάνει μία αλλαγή προπέλας και να συνεχίσουμε τις δοκιμές. Είναι αλήθεια ότι με 2-3 βόλτες δεν είναι εύκολο να βρεθεί ούτε η κατάλληλη προπέλα, ούτε το ιδανικό ύψος του κινητήρα. Παρόλα αυτά, όταν το πήρα στα χέρια μου, επέδειξε άριστη συμπεριφορά. Οι προπέλες που δοκιμάσαμε ήταν δύο με βήμα 21’’. Η πρώτη ήταν η γνωστή μας Revolution και η δεύτερη μία ακόμα καλύτερη Hydromotive.

 

Ο καιρός έξω από τον κόλπο ήταν οριακά πάνω από 5bf και η θάλασσα άσπριζε. Η πρώτη έκπληξη ήρθε κατά τη φάση του πλαναρίσματος. Το σκάφος στο άνοιγμα του γκαζιού τινάζεται εμπρός χωρίς να μεταβάλλει σχεδόν καθόλου τη γωνία πλεύσης του. Εντυπωσιακό τόσο μέσα από το σκάφος όσο και στο video το πόσο ευθύγραμμα ξεκινάει.

 

Οι βόλτες γίνονταν προς κάθε κατεύθυνση, αλλά εγώ ήμουν περίεργος για την απόλυτη ταχύτητα. Στην προσπάθειά μου να εξερευνήσω την τελική, οριακά μας έφτανε ν’ απαγκιάσουμε στη βορινή πλευρά και να δούμε 54 κόμβους στο GPS με απόλυτη σταθερότητα. Παραμένοντας στα ήρεμα νερά πραγματοποίησα απότομες στροφές, με το σκάφος ν’ αρνείται πεισματικά να χάσει τα νερά του. Η πράξη έδειξε ότι είναι βελτιωμένος και ο έλεγχος του σκάφους στους απότομους ελιγμούς χωρίς να παρουσιάζει φλαταρίσματα. Το μεγάλο ενδιαφέρον όμως ήταν έξω από τον κόλπο που η κατάσταση «άσπριζε» από τις αφρισμένες κορυφές των κυμάτων. Μετά από τα πρώτα μεγάλα κύματα, γίνεται αμέσως αντιληπτή η εξαιρετικά στιβαρή κατασκευή του σκάφους.

 

 

Powered by Blog - Widget
Τα cookies είναι σημαντικά για την εύρυθμη λειτουργία του psarema-skafos.gr και για την βελτίωση της online εμπειρία σας.
Επιλέξτε «Αποδοχή» ή «Ρυθμίσεις» για να ορίσετε τις επιλογές σας.