Κείμενο : Γιούλη Παρθένη
Φωτογραφίες Γιούλη Παρθένη - Δημήτρης Καραγεωργίου
Ταξίδι στις Σποράδες, χωρίς να περιλαμβάνεται η Αλόννησος, δεν εννοείται και ας είναι το πιο μακρινό, ήσυχο και απόμερο νησί του συμπλέγματος. Μακριά από το συνωστισμό και την καλοκαιρινή φασαρία προσφέρεται και για πιο «ψαγμένους» επισκέπτες.
Η Αλόννησος, κοινώς Λιαδρόμια (η), ανήκει στο νησιωτικό σύμπλεγμα των Σποράδων. Η συνολική έκτασή του φθάνει τα 64,5 τ. χλμ. και το μήκος των ακτών του τα 67 περίπου χλμ. Μέγιστο μήκος περίπου 20 χλμ. και πλάτος από 3 μέχρι 4,5 χλμ. Χωρίζεται από τη Σκόπελο νοτιοδυτικά με τον πορθμό Αλοννήσου, εύρους 2 ν. μιλίων και βορειοανατολικά από τη νήσο Πελαγονήσι με τον πορθμό Πελαγονησίου, εύρους 3,5 ν.μ. Ο όρμος Πατητήρι αποτελεί το επίνειο της νήσου, όπου και συνδέεται ακτοπλοϊκά με το Βόλο, τη Σκιάθο, τη Σκόπελο και τη Θεσσαλονίκη.
Το όνομα Αλόννησος δόθηκε επί Όθωνα, το 1838, με πρόταση του τότε Υπουργείου Εσωτερικών σε αντικατάσταση του προηγουμένου ονόματος Λιαδρόμια ή Ηλιοδρόμια, όπως αναφέρεται στη Διοικητική διαίρεση της Ελλάδας του 1828. Από μετέπειτα έρευνα αυτό διαπιστώθηκε ως λάθος δεδομένου ότι κατά την αρχαιότητα ήταν άλλη η Αλόννησος. Παρά ταύτα αυτό δεν άλλαξε και το όνομα παραμένει ως έχει για τη συγκεκριμένη νήσο, όπου κατά τους αρχαίους Έλληνες λέγονταν "Ίκος".
Πανέμορφος τόπος, με τη μοναδική της φύση, φύλακας στο θαλασσινό πάρκο, ορμητήριο για βόλτες στα κοντινά ερημονήσια και καταφύγιο για τις φωκιες και τους τρείς χιλιάδες ανθρώπους της, μένει ανέγγιχτη και ανέπαφη από κάθε λογής πειρασμούς και το ολοένα αυξανόμενο τουριστικό ρεύμα της εποχής.
Η Στενή Βάλα, που όπως λέει και το όνομά της είναι ένας στενός και βαθύς όρμος απέναντι από την Περιστέρα, με γραφικό οικισμό και ψαροταβέρνες, είναι πάντα το αγαπημένο μας αραξοβόλι, αλλά όπως συνήθως συμβαίνει, το προτιμούν κι όλοι οι άλλοι σκαφάτοι με αποτέλεσμα πολλές φορές να μην υπάρχει διαθέσιμος χώρος για να δέσουμε. Επόμενη επιλογή το λιμανάκι στον οικισμό Καλαμάκια, λίγο βορειότερα, με το ίδιο πρόβλημα στενότητας χώρου. Πολλές φορές καταλήγουμε στο λίγο πιο φασαριόζικο Πατητήρι ή το διπλανό του Βότση. Αν κι εκεί δε βρούμε θέση, παίρνουμε το φουσκωτό και περνάμε ονειρεμένες νύχτες σ’ έναν από τους απάνεμους κόλπους της Περιστέρας. Απαραίτητη προϋπόθεση η καλή παρέα.
Με το δημοτικό λεωφορείο ή ταξί τα απογεύματα ανεβαίνουμε στο Παλιό Χωριό, τη Χώρα όπως λέγεται σήμερα, που είναι χτισμένη στην κορυφή ενός λόφου, ήδη από τα χρόνια του Μεσαίωνα, οχυρωμένη από παλιά για το φόβο των επιδρομών. Ο παλιός οικισμός χτυπήθηκε άσχημα από το σεισμό του εξήντα πέντε, και μόνο λίγα από τα παλιά σπίτια με την παραδοσιακή αρχιτεκτονική έμειναν όρθια. Οι κάτοικοι τότε μετακινήθηκαν στο Πατητήρι, επίνειο του νησιού, που αναπτύχθηκε ραγδαία όπως ήταν φυσικό. Όμως τα τελευταία χρόνια τόσο οι ντόποιοι όσο και οι ξένοι, εκτίμησαν " δεόντως " το νησί, αγοράζοντας και αναπαλαιωνοντας πολλά από τα κτίσματα του παλιού οικισμού, δίνοντας έτσι νέα πνοή τόπο, θυμίζοντας ταυτόχρονα τις παλιές καλές εποχές.
Το μεγαλύτερο μέρος του παλιού οικισμού, με την παραδοσιακή αρχιτεκτονική, τα στενά πλακόστρωτα, τ’ ασβεστωμένα σκαλοπάτια, τα χαγιάτια, τα πεζούλια, τις αυλές με την υπέροχη θέα, γεμάτα μυρωδιές και χρώματα, μας αποζημιώνουν με τρόπο μοναδικό. Ο παλιός ανεμόμυλος, τα μικρά ξωκλήσια, τα αλώνια, γεμίζουν τα μάτια μας με εικόνες του σήμερα δεμένες με το χθες, σε υπέροχα τοπία και ανεπανάληπτο σπάνιο περιβάλλον. Εκεί το ηλιοβασίλεμα έχει άλλα χρώματα. Μοναδικά. Κι όταν ο ήλιος δύει, στα ταβερνάκια που τα τραπέζια τους είναι απλωμένα στα πλακόστρωτα στενά, οι μεζέδες έχουν αλησμόνητη γεύση …
Στο Πατητήρι κυρίως συγκεντρώνεται η νυχτερινή ζωή του νησιού, στα μπαράκια δίπλα στη θάλασσα, που όταν το κέφι κορυφωθεί, ο χορός μπορεί να συνεχιστεί και μέσα στη θάλασσα.
Πλάι στο Πατητήρι υπάρχει ο οικισμός του Βότση, που πήρε το όνομα του από τον ομώνυμο ήρωα. Ήσυχος τόπος με χαμηλούς ρυθμούς.
Αρκετά πιο βόρεια είναι ο Άγιος Δημήτριος, μικρός οικισμός που ζωντανεύει το καλοκαίρι, με τη μεγαλύτερη παραλία του νησιού μπροστά του, από λευκό βότσαλο, καταγεγραμμένη σαν μία από τις καλύτερες ελληνικές παραλίες.
Η Αλόννησος προσφέρεται και για πεζοπορία, καθώς το νησί είναι πολύ πλούσιο σε χλωρίδα και πανίδα. Διασχίζοντας τα μονοπάτια θα έχετε ξαφνικές και ευχάριστες συναντήσεις με τετράποδα κι άλλα ζωντανά. Σχεδόν παντού θα βρείτε καθοδηγητικές πινακίδες, αλλά και σήμανση από την οικολογική κίνηση της Αλοννήσου, έναν πολύ δραστήριο φορέα.
Περιπλέοντας , βρίσκουμε αρκετές αποκομμένες παραλίες, στο βόρειο κυρίως τμήμα του νησιού, όπου δεν υπάρχει οδική πρόσβαση. Ακόμα υπάρχουν πολλές στην μέσα μεριά, όπως η Μηλιά κι η Χρυσή Μηλιά κοντά στο Πατητήρι, ο Τζώρτζης, ο Λεφτό Γιαλός με βότσαλα, και το αγαπημένο μου Κοκκινόκαστρο με το κόκκινο νησάκι απέναντι. Δίπλα στη Στενή Βαλα, τα Γλυφά όπως και ο Άγιος Πέτρος. Το Βύθισμα δίπλα στον Μεγάλο Μουρτιά, τα Γιάλια και η Βρυσίτσα, η Τσουκαλιά κι η μοναδική Αγαλλου Λακα. Τέλος, οι Πλακες,τοπίο ξεχωριστό, δίπλα στο Πατητήρι, με τεράστια επίπεδα βράχια κι ο Ρουσούμ Γιαλός ανάμεσα στο Πατητήρι και το Βότση .
Για όσους δεν διανυκτερεύουν σε σκάφος…
ΔΙΑΜΟΝΗ
ATRIUM Hotel -Πατητήρι, τηλ 24240 65749 & 24240 65750
ΙΚΙΟΝ Boutique Ηotel-Πατητήρι, τηλ 24240 66360 &6945667301
SOSSINOLA- Στενή Βάλα, τηλ 24240 65776, 24240 65468 & 6984194963
ΜΟΥΣΕΣ ΒΙΛΛΕΣ- Παραλία Βαμβακιές, τηλ 24240 65602, 24240 65220 & 6944788612
Αξίζει να γευθεί κανείς τις παραδοσιακές σπεσιαλιτέ του νησιού, τις αστακομακαρονάδες, τις κακαβιές, τις στριφτές τηγανιτές τυρόπιτες, ή τους ουζομεζέδες στα ουζερί του νησιού. Για τα παραδοσιακά γλυκίσματα προτείνω το κατάστημα του Αγροτουριστικού Συνεταιρισμού Γυναικών. Τα φουσκάκια, τα χαμαλιά, τα μυγδαλωτά, το ρυζόγαλο και η καρυδόπιτα είναι μερικά από τα εδέσματα που απαραιτήτως πρέπει να δοκιμάσετε.
ΦΑΓΗΤΟ
ΤΑΣΙΑ-Στενή Βάλα, ψαρομεζέδες
Ο ΔΥΤΗΣ ΚΑΙ Η ΚΑΛΥΜΝΙΑ -Στενή Βάλα, ψαρομεζέδες και μαγειρευτά
ΕΛΑΙΩΝΑΣ – Λεφτός Γιαλός, Αλοννησιώτικες γεύσεις
ΚΥΡΑ ΝΙΝΑ –Χώρα, απέναντι από το κάστρο, για μαγειρευτά
ΚΑΣΤΡΟ –Χώρα, Ψησταριά
