MENU
MENU

Ηλεκτρολογική εγκατάσταση. Συμβουλές συντήρησης χειμώνα.

Κείμενο - φωτογραφίες : Δημήτρης Καραγεωργίου

Ηλεκτρολογική εγκατάσταση. Συμβουλές συντήρησης χειμώνα.

 

 

Η ηλεκτρολογική εγκατάσταση στο σκάφος, είναι ίσως το περισσότερο επιδεκτικό παρεμβάσεων κομμάτι του εξοπλισμού, από κάθε άποψη. Επιλογής υλικών, τρόπου χρήσης τους, εγκατάστασης και εν τέλει τήρησης έστω και των ελάχιστων κανόνων και προδιαγραφών ασφάλειας. Όπως κάθε τι που αφορά σε ένα σκάφος, από τη συγκέντρωση των υλικών για την κατασκευή του, μέχρι και την τελική, ολοκληρωμένη και με πλήρη εξοπλισμό μορφή του, έχει τη δική του κωδικοποίηση συμπεριφοράς και μυστικά στην τέχνη τους.

 

Συνήθως, διαβάζουμε οδηγίες συντήρησης για τη χειμερινή περίοδο, με αναφορά και σε αυτό το κομμάτι του εξοπλισμού, συνήθως με συνοπτικές οδηγίες, που αναφέρονται ανάμεσα σε πολλές άλλες. Αυτό το θέμα, σκοπό έχει να τις απομονώσει σε ένα δικό τους, ξεχωριστό κεφάλαιο. Πιστεύω, πως ένα σκάφος μπορεί να σπάσει πολύ δύσκολα. Μπορεί όμως εύκολα να συμβεί, ζημιά στην ηλεκτρική του εγκατάσταση, με αποτελέσματα ως και την πλήρη καταστροφή του. Και έχει συμβεί, μαζί με απώλειες …

 

Πριν από οποιαδήποτε περαιτέρω αναφορά, θα πρέπει να γίνει σαφής διαχωρισμός της ηλεκτρολογικής εγκατάστασης ενός – οποιουδήποτε – σκάφους, σε δύο βασικές τέτοιες. Αυτή που αφορά στον – τους κινητήρες και εκείνη που αφορά στις υπόλοιπες ανάγκες, που έχουμε πολλές φορές ακούσει να αποκαλούνται service. Και ο διαχωρισμός αυτός σε μια σοβαρή και μελετημένη εγκατάσταση είναι μονόδρομος, καθώς, μια βλάβη στα ‘περιφερειακά’ κυκλώματα, δεν πρέπει να θέτει τους κινητήρες σε δυσκολία.

 

Εκείνο που μπορεί πιο εύκολα να συμβεί, είναι η δημιουργία σπινθήρα. Από μια κακής διάταξης επαφή, ένα γυμνό καλώδιο, ένα αντικείμενο που προσέκρουσε πάνω σε καλώδια, πόλους μπαταρίας, άλλες παροχές, γεφύρωμα πολικότητας, υγρασία, ακόμα και διαπίδυση φορτίου – και όχι μόνο.

 

Μια σωστή εγκατάσταση, εκτός από το διαχωρισμό που αναφέρθηκε πριν, πρέπει να χαρακτηρίζεται από την ευχέρεια αναγνώρισης της από όποιον επόμενο χρειαστεί να ασχοληθεί για κάτι. Πρέπει να υπάρχει σαφής τρόπος σήμανσης των γραμμών, με χρήση χρωματιστών αγωγών, που ή θα παρέχουν πληροφορίες με ειδικές σημάνσεις για το σκοπό που εξυπηρετούν, ή θα υπάρχει κεντρικό σχεδιάγραμμα που θα κατευθύνει για κάθε μία χωριστά. Τα καλώδια, δεν πρέπει να είναι απλώς χρωματιστά, αλλά να είναι marine τύπου, με αυστηρές προδιαγραφές σε ανοχή θερμοκρασιών και καύση. Οι συνδεσμολογίες, πρέπει να γίνονται με κολλήσεις και όχι απλό σφίξιμο στις κλέμες πάνω στις απογυμνωμένες άκρες των καλωδίων. Η διατομή τους, πρέπει να είναι αυτή που πρέπει, ώστε να εξασφαλίζεται η σωστή λειτουργία της γραμμής, χωρίς υπερθέρμανση, που μπορεί να αποβεί μοιραία. Και βέβαια, να υποστηρίζεται με την κατάλληλη ασφάλεια. Όχι μικρή για να ‘πέφτει’ για … ψήλου πήδημα, αλλά ούτε και μεγάλη που να αργεί να ανταποκριθεί.

 

Αφού έχει προηγηθεί καταγραφή όλων των αναγκών του σκάφους, περιλαμβανομένων και από πρόνοια κάποιων μελλοντικών, θα πρέπει να έχει γίνει ομαδοποίηση τους, ώστε να είναι πιο εύκολη η διαχείριση τους, τόσο κατά την εγκατάσταση, όσο και σε πιθανή παρέμβαση. Κρίνεται απαραίτητο, σε κάθε μία τέτοια μεγάλη ομάδα, να υπάρχει ένα κεντρικό κουτί με διακόπτη και ασφάλειες. GPS και VHF, οι πλέον συνηθισμένες συσκευές σε ένα σκάφος, έχουν δικούς τους διακόπτες και ασφάλειες, οπότε δεν υπάρχει λόγος να γίνονται πιο περίπλοκες, με δεύτερους διακόπτες και δικλείδες. Επίσης, οι ομάδες διακοπτών με ασφάλειες που τοποθετούνται σε ανοικτά μέρη, εννοείται πως πρέπει να είναι αδιάβροχοι.

 

Αξιολογώντας, θα πρέπει να γίνει κατανοητό, πως συγκεκριμένες παροχές, έχουν τον πρώτο λόγο ως προς τη διαθεσιμότητα της καλής λειτουργίας. Εκτός από τα όργανα ναυσιπλοΐας, που ως ένα σημείο μπορούν να αντικατασταθούν με την πολύτιμη πυξίδα και το κινητό αντίστοιχα, σεντίνες και πλοϊκά πρέπει να διαθέτουν ακόμη και εφεδρικές γραμμές, προκειμένου να εξασφαλιστεί η απρόσκοπτη λειτουργία τους. Σε γενικές γραμμές, το σύνολο της ηλεκτρολογικής εγκατάστασης, πρέπει να είναι με τέτοιο τρόπο ανεπτυγμένο, ώστε η παρέμβαση να είναι πολύ εύκολη. Καλώδια ματσαρισμένα με πλαστικούς σφιγκτήρες ή μονωτική ταινία, δεν έχουν θέση σε μια σωστή εγκατάσταση. Οι κλέμες στις επαφές, πρέπει να είναι ντυμένες με θερμοσυστελλόμενο μακαρόνι, το ίδιο και οι ακροδέκτες των καλωδίων μπαταρίας, τα κοξάκια, με χρωματιστά τέτοια.

 

Μια σωστή εγκατάσταση που … σέβεται τον εαυτό της … πρέπει να φυλάει τα καλώδια των πάσης φύσεως παροχών σε ειδικά κανάλια αεριζόμενα, που το καπάκι τους αφαιρείται εύκολα. Αν αντιληφτούμε στην πορεία, καλώδια που έχουν γδαρθεί, ή είναι ύποπτα για κάτι τέτοιο, προσπαθούμε να χρησιμοποιήσουμε θερμοσυστελλόμενα για την κάλυψή τους. Επίσης, χρησιμοποιούμε τα ειδικά κανάλια που είναι σχισμένα ώστε να μπορούν να χρησιμοποιούνται σε τελειωμένες εγκαταστάσεις, ανάλογης διατομής. Είναι πολύ χρήσιμα και αποτελεσματικά.

 

Την συντήρηση της ηλεκτρολογικής εγκατάστασης, μπορούμε να την κάνουμε μόνοι μας και μάλιστα με εύκολο τρόπο. Οι κινήσεις είναι απλές και συγκεκριμένες. Ανοίγουμε τα κανάλια και γενικά ελέγχουμε προσεκτικά τους γραμμές για φθορές και οξειδώσεις. Επιμένουμε ειδικά για το δεύτερο, γιατί είναι πιθανό η οξείδωση να βρίσκεται σε πρώτα στάδια και να μη είναι ιδιαίτερα εμφανής. Αν βρούμε, απομονώνουμε την επαφή και καθαρίζουμε καλά με λεπτό γυαλόχαρτο ή βούρτσα. Για την υγρασία, πρέπει να χρησιμοποιούμε φορητούς αφυγραντήρες. Είναι φθηνοί και η δουλειά που κάνουν ανεκτίμητη. Αν δεν έχετε τοποθετήσει μέχρι τώρα κάποιον, θα εκπλαγείτε από την ποσότητα νερού που δεσμεύουν σε ένα πολύ περιορισμένο χώρο, π.χ. το εσωτερικό της κονσόλας.

 

Ελέγχουμε σχολαστικά τη λειτουργία όλων των ηλεκτροδοτούμενων σημείων. Ψεκάζουμε με το ειδικό σπρέι ηλεκτρικών επαφών, που έχει την ιδιότητα να απομακρύνει την υγρασία, όλες τις επαφές που βλέπουμε. Στους διακόπτες, τις ασφάλειες, τα φωτιστικά, τα πλοϊκά, τις σεντίνες, τις πρίζες, τον εργάτη, τον διακόπτη μηχανής, παντού. Και τελειώνοντας, γυρίζουμε τον διακόπτη μπαταριών – both – στη θέση off. Αν δεν έχουμε συστοιχία, τον κεντρικό διακόπτη.

 

Και τι έμεινε; Ο κεντρικός πάροχος ενέργειας, οι μπαταρία – ες. Ελέγχουμε τις βάσεις τους και τη στήριξη τους. Πρέπει να είναι σταθερή και στιβαρή. Το βάρος και το μέγεθος μιας μπαταρίας που κινείται ανεξέλεγκτα μέσα σε ένα ταμπούκι σκάφους σε πλεύση, μπορεί εύκολα να προκαλέσει απίστευτα προβλήματα. Επίσης τις επαφές τους. Τόσο στα καλώδια, όσο και τους πόλους. Αν υπάρχει υποψία βρωμιάς, υγρασίας κλπ. καθαρίζουμε με βούρτσα. νΗ θέση τους, πρέπει να είναι όσο το δυνατό πιο ψηλά επιτρέπει η κατασκευή του σκάφους, ώστε αν το αμπάρι κατακλυστεί με νερά, να μείνουν στεγνές. Εδώ, θα πρέπει να έχει ληφθεί μέριμνα, ώστα να μπορούν να λειτουργήσουν οι σεντίνες ακόμη και τον διακόπτη σε θέση off.

 

Αν υπάρχει ‘υποψία’ πως ακόμη και με τον διακόπτη σε θέση off υπάρχουν μικροδιαρροές, βγάζουμε ένα πόλο από τη θέση του. Και βέβαια, τον ξανατοποθετούμε, για όσο διάστημα έχουμε συνδέσει τον φορτιστή. Μια συσκευή, που πιστεύω πως δεν πρέπει να λείπει από κανένα σκάφος. Αυτό, τη φόρτιση δηλαδή, την επαναλαμβάνουμε μία φορά το μήνα οπωσδήποτε. Αν αυτό βρίσκεται σε θέση όπου μπορεί να μπουν νερά, π.χ. από βροχή και πάλι θα πρέπει να μπορούν να λειτουργήσουν οι σεντίνες αυτόματα όμως. Και όταν επανέλθουμε την άνοιξη, κλείνουμε την πόρτα του ψυγείου που αδειάσαμε επιστρέφοντας από την τελευταία βόλτα και ελέγχουμε με ειδικό όργανο τα στάσιμα της κεραίας του VHF. Πρόβες στο … περίπου, με ακούς - δεν σε ακούω, μπορεί να κάψουν την έξοδο στη συσκευή.
 

Powered by Blog - Widget
Τα cookies είναι σημαντικά για την εύρυθμη λειτουργία του psarema-skafos.gr και για την βελτίωση της online εμπειρία σας.
Επιλέξτε «Αποδοχή» ή «Ρυθμίσεις» για να ορίσετε τις επιλογές σας.