MENU
MENU

Κυλλήνη - Κάστρο Χλεμούτσι

Κείμενο - φωτογραφίες: Δημήτρης Καραγεωργίου


 


Όταν ιδρύθηκε, ονομάστηκε Κυλλήνη. Αργότερα Άγιος Ζαχαρίας. Κατόπιν Γλαρέντζα. Και ξανά Κυλλήνη. Η μοναδική ίσως περίπτωση πόλης, που μετά το πέρασμα των χρόνων πήρε το παλιό της όνομα ξανά. Κι οι λόγοι που την κάνουν ξακουστή στις μέρες μας είναι πολλοί. Το κάστρο Χλεμουτσι, τα λουτρά της, οι ατελείωτες αμμουδιές, το πυκνό σχεδόν αδιαπέραστο δάσος της, αλλά και για τους ναυτιλλομένους τα επικίνδυνα αβαθή.

Η γνωστή Κυλλήνη των ημερών μας, είναι χτισμένη στην δυτικότερη άκρη της Πελοποννήσου. Τα τελευταία χρόνια το λιμάνι της είναι το κέντρο μετακίνησης προς τα νοτιότερα νησιά του Ιονίου. Στα παλιά χρόνια, ήταν κέντρο του διαμετακομιστικού Εμπορίου από τη Γαλλία, την Ισπανία, την Αίγυπτο, την Κύπρο, ακόμα και την Κρήτη. Πάνω στα ερείπια της αρχαίας πόλης, χτίστηκε η φράγκικη πόλη, από τον Γοδεφρειδο Α’ Βιλλεαρδουινο, το 1210 – 1218.
Η βλάστηση στην περιοχή είναι ιδιαίτερα πυκνή, σχεδόν αδιαπέραστη. Τα χρώματα του πράσινου εναλλάσσουν συνεχώς τις αποχρώσεις. Κυπαρίσσια, λεύκες, ιτιές, βελανιδιές, ευκάλυπτοι και πεύκα που φτάνουν ως τη θάλασσα. Η φυλλωσιές των δέντρων πυκνές, φράζουν το οπτικό πεδίο λίγα μόλις μέτρα από τον ασφαλτόδρομο.
Και καθώς ο ταξιδιώτης περιδιαβαίνει στην πυκνή βλάστηση, για βαριά μυρουδιά του υδρόθειου, προσδιορίζει την τοποθεσία της ξακουστής λουτρόπολης.
Στις αρχές του προηγούμενου αιώνα, η εταιρεία σιδηροδρόμων Πελοποννήσου, έχτισε το επιβλητικό κτίριο του αναψυκτηρίου, που τώρα βρίσκεται εγκαταλελειμμένο και ρημαγμένο από το πέρασμα των χρόνων και την εγκατάλειψη.
Αν και μέρα, στο γύρω χώρο, οι λουόμενοι τριγυρίζουν σαν τα φαντάσματα, πασαλειμμένοι από την κορυφή μέχρι τα νύχια από την ευεργετική αργιλώδη λάσπη. Οι ευεργετικές ιδιότητες των λουτρών της Κυλλήνης ήταν γνωστές από την αρχαιότητα. Υπάρχουν μαρτυρίες για την ύπαρξη Ασκληπιείου εκείνη την εποχή, ενώ ακόμα και σήμερα μπορούμε να διακρίνουμε τα ερείπια από λουτρικές εγκαταστάσεις ρωμαϊκών χρόνων. Οι πηγές είναι επτά, και τον προηγούμενο - πια - αιώνα ο γνώρισαν μεγάλες " δόξες " καθώς η ιαματικές τους ιδιότητες προσέλκυσαν πολλούς παραθεριστές. Τώρα πια η πρόοδος της ιατρικής έχει περίπου " πείσει " πως υπάρχουν και οι καλύτερες μέθοδοι για τη θεραπεία από τους ρευματισμούς και τα αρθριτικά. Τα λουτρά, σήμερα οι παραθεριστές, τα απολαμβάνουν για άλλους λόγους.
Από όποια κατεύθυνση κι αν κινηθείτε προς τη θάλασσα, θα δείτε πολλές φορές μπροστά σας το κάστρο Χλεμουτσι, Clermont, Castel Tornese, στην κορυφή του λόφου. Η άπλετη θέα του προς τον κάμπο της Ηλείας και το Ιόνιο πέλαγος που βρέχει την περιοχή, ήταν ένας σοβαρός ο λόγος που οδηγούσε έπειτα από μακρύ ταξίδι τους ευγενείς νέους από τη Γαλλία, για να περάσουν εκεί τις διακοπές τους. Χτίστηκε κατά τα έτη 1220 - 1223από τον ηγεμόνα Γοδεφρειδο Α’ Βιλλεαρδουινο, Και αποτέλεσε το ισχυρότερο φρούριο του φράγκικου Πριγκιπάτου της Αχαΐας. Μετά το τέλος της Φραγκοκρατίας, του κάστρο άρχισε να χάνει σταδιακά τη σημασία του, δεν παύει όμως να χρησιμοποιείται αδιάκοπα. Πέρασε διαδοχικά από τα χέρια Ελλήνων, Ενετών και Τούρκων, μέχρι την ελληνική επανάσταση. Μικρής έκτασης και σημασίας επεμβάσεις, δέχθηκε μόνο στη διάρκεια της Τουρκοκρατίας. Έτσι το Χλεμουτσι, διατήρησε σχεδόν αναλλοίωτο τον αρχικό του χαρακτήρα και σήμερα αποτελεί ένα εξαιρετικό όσο και σπάνιο δείγμα οχυρωματικής τέχνης της εποχής, που σώζεται σε τόσο άρτια κατάσταση.
Το Κάστρο αποτελείται από δύο πτερύγων της. Ο εσωτερικός περίβολος, όπου βρισκόταν η κατοικία του ηγεμόνα, το παρεκκλήσι του κάστρου και τα καταλύματα για τη φρουρά, είναι χτισμένα στο πιο ψηλό σημείο του λόφου και έχουν κάτοψη ακανόνιστου εξαγώνου που σχηματίζεται κάπου σειρά θολωτών αιθουσών γύρω από μία μεγάλη κεντρική αυλή. Τον εξωτερικό περίβολο, που εκτείνεται στα βόρεια και δυτικά, σώζονται ερείπια κτιρίων, δεξαμενών και ενός τουρκικού τζαμιού. Στα κτίρια και των δύο περιβόλων, σώζονται πολυάριθμα τζάκια. Στο κάστρο του κυριαρχούν τα δυτικά μορφολογικά στοιχεία, όπως τα χαμηλωμένα η ελαφρώς οξυκόρυφα τόξα στα ανοίγματα και η ημιελλειψοειδείς θόλοι στις αίθουσες του εσωτερικού περίβολου, που μαρτυρούν τη δυτική καταγωγή των ιδρυτών του. Το καλοκαίρι, το μοναδικό αυτό κάστρο, ξαναπαίρνει ζωή, ήχο, και χρώμα, από τις συναυλίες που διοργανώνονται εκεί. Στα χρόνια της ακμής του, λειτουργούσε και νομισματοκοπείο. Εκεί κόβονταν τα περίφημα «τορνεσια», φράγκικα νομίσματα, γι αυτό και το Κάστρο ονομάστηκε Castel Ternese.
Λες και ένα αόρατο χέρι καθάρισε τις παραλίες για ολόκληρα χιλιόμετρα, αφήνοντας μόνο την τιμή την ξανθή αμμουδιά, γύρω από την βορειοδυτική άκρη, έξω από το λιμάνι της Κυλλήνης, βρίσκονται εκτεταμένα αβαθή αραδιασμένα λογής μεγέθους βράχια. Επικίνδυνο πέρασμα, που ξεγέλασε πολλές φορές τους ναυτικούς. Ώσπου το 1906, η Υπηρεσία Φάρων του Πολεμικού Ναυτικού, κατασκεύασε τον φάρο της Καυκαλιδας, που με φωτοβολία 14 μιλιων, ειδοποιεί έγκαιρα.
Η πανέμορφη και πολλά υποσχόμενη περιοχή, απέχει από την Πάτρα περίπου μία ώρα χαλαρής οδήγησης. Εκτός από τις καταπληκτικές παραλίες που βεβαίως δεν είναι της εποχής, το κάστρο, τα λουτρά, τον Πηνειό ποταμό - της Πελοποννήσου, προσφέρει και πολλές ευκαιρίες για πεζοπορία.
 

Κυλλήνη - Κάστρο Χλεμούτσι

 Κέιμενο - φωτογραφίες : Δημήτρης Καραγεωργίου


 


Όταν ιδρύθηκε, ονομάστηκε Κυλλήνη. Αργότερα Άγιος Ζαχαρίας. Κατόπιν Γλαρέντζα. Και ξανά Κυλλήνη. Η μοναδική ίσως περίπτωση πόλης, που μετά το πέρασμα των χρόνων πήρε το παλιό της όνομα ξανά. Κι οι λόγοι που την κάνουν ξακουστή στις μέρες μας είναι πολλοί.

 Το κάστρο Χλεμουτσι, τα λουτρά της, οι ατελείωτες αμμουδιές, το πυκνό σχεδόν αδιαπέραστο δάσος της, αλλά και για τους ναυτιλλομένους τα επικίνδυνα αβαθή.
Η γνωστή Κυλλήνη των ημερών μας, είναι χτισμένη στην δυτικότερη άκρη της Πελοποννήσου. Τα τελευταία χρόνια το λιμάνι της είναι το κέντρο μετακίνησης προς τα νοτιότερα νησιά του Ιονίου. Στα παλιά χρόνια, ήταν κέντρο του διαμετακομιστικού Εμπορίου από τη Γαλλία, την Ισπανία, την Αίγυπτο, την Κύπρο, ακόμα και την Κρήτη. Πάνω στα ερείπια της αρχαίας πόλης, χτίστηκε η φράγκικη πόλη, από τον Γοδεφρειδο Α’ Βιλλεαρδουινο, το 1210 – 1218.
Η βλάστηση στην περιοχή είναι ιδιαίτερα πυκνή, σχεδόν αδιαπέραστη. Τα χρώματα του πράσινου εναλλάσσουν συνεχώς τις αποχρώσεις. Κυπαρίσσια, λεύκες, ιτιές, βελανιδιές, ευκάλυπτοι και πεύκα που φτάνουν ως τη θάλασσα. Η φυλλωσιές των δέντρων πυκνές, φράζουν το οπτικό πεδίο λίγα μόλις μέτρα από τον ασφαλτόδρομο.
Και καθώς ο ταξιδιώτης περιδιαβαίνει στην πυκνή βλάστηση, για βαριά μυρουδιά του υδρόθειου, προσδιορίζει την τοποθεσία της ξακουστής λουτρόπολης.
Στις αρχές του προηγούμενου αιώνα, η εταιρεία σιδηροδρόμων Πελοποννήσου, έχτισε το επιβλητικό κτίριο του αναψυκτηρίου, που τώρα βρίσκεται εγκαταλελειμμένο και ρημαγμένο από το πέρασμα των χρόνων και την εγκατάλειψη.
Αν και μέρα, στο γύρω χώρο, οι λουόμενοι τριγυρίζουν σαν τα φαντάσματα, πασαλειμμένοι από την κορυφή μέχρι τα νύχια από την ευεργετική αργιλώδη λάσπη. Οι ευεργετικές ιδιότητες των λουτρών της Κυλλήνης ήταν γνωστές από την αρχαιότητα. Υπάρχουν μαρτυρίες για την ύπαρξη Ασκληπιείου εκείνη την εποχή, ενώ ακόμα και σήμερα μπορούμε να διακρίνουμε τα ερείπια από λουτρικές εγκαταστάσεις ρωμαϊκών χρόνων. Οι πηγές είναι επτά, και τον προηγούμενο - πια - αιώνα ο γνώρισαν μεγάλες \\\" δόξες \\\" καθώς η ιαματικές τους ιδιότητες προσέλκυσαν πολλούς παραθεριστές. Τώρα πια η πρόοδος της ιατρικής έχει περίπου \\\" πείσει \\\" πως υπάρχουν και οι καλύτερες μέθοδοι για τη θεραπεία από τους ρευματισμούς και τα αρθριτικά. Τα λουτρά, σήμερα οι παραθεριστές, τα απολαμβάνουν για άλλους λόγους.
Από όποια κατεύθυνση κι αν κινηθείτε προς τη θάλασσα, θα δείτε πολλές φορές μπροστά σας το κάστρο Χλεμουτσι, Clermont, Castel Tornese, στην κορυφή του λόφου. Η άπλετη θέα του προς τον κάμπο της Ηλείας και το Ιόνιο πέλαγος που βρέχει την περιοχή, ήταν ένας σοβαρός ο λόγος που οδηγούσε έπειτα από μακρύ ταξίδι τους ευγενείς νέους από τη Γαλλία, για να περάσουν εκεί τις διακοπές τους. Χτίστηκε κατά τα έτη 1220 - 1223από τον ηγεμόνα Γοδεφρειδο Α’ Βιλλεαρδουινο, Και αποτέλεσε το ισχυρότερο φρούριο του φράγκικου Πριγκιπάτου της Αχαΐας. Μετά το τέλος της Φραγκοκρατίας, του κάστρο άρχισε να χάνει σταδιακά τη σημασία του, δεν παύει όμως να χρησιμοποιείται αδιάκοπα. Πέρασε διαδοχικά από τα χέρια Ελλήνων, Ενετών και Τούρκων, μέχρι την ελληνική επανάσταση. Μικρής έκτασης και σημασίας επεμβάσεις, δέχθηκε μόνο στη διάρκεια της Τουρκοκρατίας. Έτσι το Χλεμουτσι, διατήρησε σχεδόν αναλλοίωτο τον αρχικό του χαρακτήρα και σήμερα αποτελεί ένα εξαιρετικό όσο και σπάνιο δείγμα οχυρωματικής τέχνης της εποχής, που σώζεται σε τόσο άρτια κατάσταση.
Το Κάστρο αποτελείται από δύο πτερύγων της. Ο εσωτερικός περίβολος, όπου βρισκόταν η κατοικία του ηγεμόνα, το παρεκκλήσι του κάστρου και τα καταλύματα για τη φρουρά, είναι χτισμένα στο πιο ψηλό σημείο του λόφου και έχουν κάτοψη ακανόνιστου εξαγώνου που σχηματίζεται κάπου σειρά θολωτών αιθουσών γύρω από μία μεγάλη κεντρική αυλή. Τον εξωτερικό περίβολο, που εκτείνεται στα βόρεια και δυτικά, σώζονται ερείπια κτιρίων, δεξαμενών και ενός τουρκικού τζαμιού. Στα κτίρια και των δύο περιβόλων, σώζονται πολυάριθμα τζάκια. Στο κάστρο του κυριαρχούν τα δυτικά μορφολογικά στοιχεία, όπως τα χαμηλωμένα η ελαφρώς οξυκόρυφα τόξα στα ανοίγματα και η ημιελλειψοειδείς θόλοι στις αίθουσες του εσωτερικού περίβολου, που μαρτυρούν τη δυτική καταγωγή των ιδρυτών του. Το καλοκαίρι, το μοναδικό αυτό κάστρο, ξαναπαίρνει ζωή, ήχο, και χρώμα, από τις συναυλίες που διοργανώνονται εκεί. Στα χρόνια της ακμής του, λειτουργούσε και νομισματοκοπείο. Εκεί κόβονταν τα περίφημα «τορνεσια», φράγκικα νομίσματα, γι αυτό και το Κάστρο ονομάστηκε Castel Ternese.
Λες και ένα αόρατο χέρι καθάρισε τις παραλίες για ολόκληρα χιλιόμετρα, αφήνοντας μόνο την τιμή την ξανθή αμμουδιά, γύρω από την βορειοδυτική άκρη, έξω από το λιμάνι της Κυλλήνης, βρίσκονται εκτεταμένα αβαθή αραδιασμένα λογής μεγέθους βράχια. Επικίνδυνο πέρασμα, που ξεγέλασε πολλές φορές τους ναυτικούς. Ώσπου το 1906, η Υπηρεσία Φάρων του Πολεμικού Ναυτικού, κατασκεύασε τον φάρο της Καυκαλιδας, που με φωτοβολία 14 μιλιων, ειδοποιεί έγκαιρα.
Η πανέμορφη και πολλά υποσχόμενη περιοχή, απέχει από την Πάτρα περίπου μία ώρα χαλαρής οδήγησης. Εκτός από τις καταπληκτικές παραλίες που βεβαίως δεν είναι της εποχής, το κάστρο, τα λουτρά, τον Πηνειό ποταμό - της Πελοποννήσου, προσφέρει και πολλές ευκαιρίες για πεζοπορία.
 

Powered by Blog - Widget
Τα cookies είναι σημαντικά για την εύρυθμη λειτουργία του psarema-skafos.gr και για την βελτίωση της online εμπειρία σας.
Επιλέξτε «Αποδοχή» ή «Ρυθμίσεις» για να ορίσετε τις επιλογές σας.