Κείμενο - φωτογραφίες : Δημήτρης Καραγεωργίου
Από το γεφύρι στην είσοδο της Κόνιτσας, δίπλα στον εθνικό δρόμο, αρχίζει η πεζοπορική διαδρομή προς τη Μονή Στομίου, μέσα στη χαράδρα του Αώου.
Περίπου χίλια μέτρα μετά το γεφύρι, μέχρι το αρδευτικό φράγμα, ο δρόμος είναι βατός και με αυτοκίνητο.
Για περίπου ενάμιση χιλιόμετρο ακόμη από τα συνολικά περίπου πέντε της διαδρομής, η διαδρομή εξελίσσεται δίπλα στο ποτάμι, με κάποιες μικρού μήκους ανηφόρες. Κατόπιν, οι απόκρημνες όχθες, κάνουν τη διαδρομή ανηφορική, όχι ιδιαίτερα κουραστική, αφού δεν υπάρχει και λόγος για βιασύνες. Το μοναστήρι αρχίζει και φαίνεται, σε σημείο όπου η χαράδρα στενεύει, και δημιουργεί ένα άνοιγμα σαν στόμιο, που έδωσε και το όνομα στη Μονή.
Τα τελευταία χίλια μέτρα, γίνονται και από ένα στενό μονοπάτι, ολοσκέπαστο με πλατανόφυλλα, που προτίμησα να ακολουθήσω, γοητευμένος από τις εικόνες. Ώσπου ξεπρόβαλε η Μονή, κτίσμα του 1774, καρφωμένη στην κορυφή ενός απότομου βράχου, με θέα που κόβει την ανάσα στο βάθος της χαράδρας. Οι εγκαταστάσεις της Μονής που είναι επανδρωμένη με δύο μοναχούς, βρίσκονται σε εξαιρετική κατάσταση ενώ γίνονται και εργασίες βελτίωσής τους.
Σε όλο το μήκος της διαδρομής, οι εικόνες είναι εκπληκτικές. Με χαλαρή προσπάθεια, χρειάζεται μιάμιση ώρα για το ανέβασμα και μία ώρα για την επιστροφή.
