Κείμενο - φωτογραφίες: Δημήτρης Καραγεωργίου
Η πρώτη μεγάλη και ομαδική μετακίνηση φουσκωτών σκαφών, σε επίπεδο οργανωμένο φορέα - ομίλου – έγινε το 1988 από τον Όμιλο Φουσκωτών Σκαφών Ελλάδος που διοργάνωσε την πρώτη του εξόρμηση εκείνη τη χρονιά, τον Γύρο των Κυκλάδων. Εκείνη την εκδήλωση ολοκλήρωσαν 27 φουσκωτά σκάφη τα μεγέθη των οποίων σε τίποτα δεν θυμίζουν αντίστοιχα της εποχής μας.
Τότε, ένας σκάφος πέντε μέτρων θεωρείτο " μεγάλο ". Αντίστοιχος ήταν και ο εξοπλισμός. Δεν υπήρχαν τα ηλεκτρονικά μέσα ναυσιπλοΐας, βοηθήματα, προπέλες, παραλιφτ, όργανα μέτρησης ροής καυσίμου, ψυγεία, στερεοφωνικά, ακόμα και αυτές οι βοηθητικές μηχανές ήταν κάτι το σπάνιο. Μεγάλο " όπλο " για τον κυβερνήτη, ήταν η κονσόλα το κάθισμα του και η φοβερή και τρομερή πυξίδα. Ένα όργανο διαχρονικό.
Δεν έλειπε όμως το κέφι η καλή διάθεση και η πραγματικά σπάνιες για τα σημερινά δεδομένα διαπροσωπικές σχέσεις όσων συμμετείχαν σε αυτές τις εκδηλώσεις. Έτσι, τα όποια εμπόδια και δυσκολίες μπορούσαν να ξεπεραστούν εύκολα με κέφι και καλή διάθεση. Τότε δεν υπήρχε οτιδήποτε από αυτά που σήμερα θεωρούμε " δεδομένα ".
Ήδη, στα τέλη της δεκαετίας του εβδομήντα η ελληνική αγορά ακολουθούσε τις ξενόφερτες επιδράσεις. Η εκ δυσμών γείτονος βιομηχανία παραγωγής φουσκωτών σκαφών ήταν και η βασική πηγή " έμπνευσης " για τους ελληνες κατασκευαστές. Όπως όμως όλα εξελίσσονται. Έτσι μετά από το κυρίως " πιάτο " τα σκάφη, ήρθε και η εποχή που οι ελληνες τεχνίτες άρχισαν να εφαρμόζουν δικές τους ιδέες, πρωτοποριακές πολλές φορές και σε παρελκόμενα εξοπλισμού. Αυτού που τότε ήταν πρωτοπορία και σήμερα θεωρείται σαν κάτι απλό και βασικό. Της τέντας πλεύσης.
Σε εκείνη την εκδήλωση του ΟΦΣΕ, που είχα πάρει μέρος, αν θυμάμαι καλά υπήρχαν δύο η τρία σκάφη ανάμεσα στα είκοσι επτά που συμμετείχαν, που είχαν κάτι από αυτό που σήμερα θα θύμιζε την τέντα πλεύσης. Σιγά σιγά οι χρήστες των φουσκωτών σκαφών κατάλαβαν ότι αυτός ο μουσαμάς μπορούσε να κάνει θαύματα. Γι αυτό γρήγορα πήρε σειρά στις προτεραιότητες των Ελλήνων τεχνιτών, αυτών που όπως λέγαμε άρχισαν να καταπιάνονται με τον παρελκόμενο εξοπλισμό των φουσκωτών σκαφών και τα αποτελέσματα είναι ορατά διά γυμνού οφθαλμού σήμερα. Η τέντα πλεύσης που γίνεται και δωμάτιο, καλείται να λύσει πολλά από όσα προσφέρει μία αντίστοιχη καμπίνα σε ένα φουσκωτό, η οποία κοστίζει περισσότερο και είναι μόνιμη κατασκευή και πολύ λίγα από τα πλεονεκτήματα της καντίνας δεν μπορεί να καλύψει.
Είναι πια ένα δρώμενο στη συνείδηση τόσο των κατασκευαστών όσο και του καταναλωτικού κοινού ότι η τέντα πλεύσης δεν μπορεί παρά να είναι ένα αναπόσπαστο μέρος που αφορά τη χρήση στο φουσκωτό σκάφος. Οι περισσότεροι επαγγελματίες ράφτες, έχουν πατρον από τα περισσότερο δημοφιλή σκάφη της αγοράς, κάτι που διευκολύνει τη δουλειά τους, αλλά κάποιες φορές δυσκολεύει τους καταναλωτές. Όπως θα δούμε αυτό που για τον επαγγελματία θεωρείται δεδομένο, δεν μπορεί να είναι πάντοτε αποδεκτό από τον πελάτη.
Συνήθως, η παραγγελία της τέντας συνοδεύει και αυτήν του φουσκωτού. Τα υλικά για την κατασκευή της είναι κυρίως τα δύο. Το απλό ύφασμα στη μορφή που ξέρουμε συνήθως, και το πλαστικογενές ύφασμα. Το πρώτο υπερέχει στην καλαισθησία το δεύτερο υπερέχει στην αντοχή. Με καλή και σωστή φροντίδα κατά το στάδιο της κατασκευής η τέντα και στις δύο περιπτώσεις μπορεί να είναι αδιάβροχη. Η επιλογή των χρωμάτων είναι μεγάλη. Η ποιότητα των υφασμάτων είναι πλέον τέτοια, που μπορεί κανείς άφοβα να τη χρησιμοποιήσει χωρίς να φοβάται ότι θα ξεβάψει γρήγορα. Σε ένα μέσο όρο, τα σημερινά φάσματα αντέχουν με στοιχειώδη φροντίδα μία δεκαετία περίπου.
Για την επιλογή του χρώματος θα πρέπει ο υποψήφιος αγοραστής να θυμάται δύο πράγματα. Το χρώμα μπορεί να φροντίζει και να τονίζει την αισθητική του σκάφους, όμως σε πολλές περιπτώσεις επηρεάζει και την χρηστικότητα της. Και σαν τέτοια εννοούμε τις συνθήκες διαβίωσης κάτω από αυτήν. Είναι γνωστό πως το σκούρα χρώματα κρατούν τη ζέστη, σε αντίθεση με τα ανοιχτότερα όπου η θερμοκρασία που εγκλωβίζεται είναι αρκετούς βαθμούς χαμηλότερη. Το λευκό, που αντικειμενικά λερώνεται ευκολότερα από οποιοδήποτε άλλο, η το ανοιχτό γκρίζο, είναι σαφώς πιο αποδοτικά από το σκούρο μπλε η κάποια άλλα αντίστοιχα σκουρόχρωμα. Και δεν μιλάμε για ένα δύο η τρεις βαθμούς θερμοκρασίας διαφορά. Αν πάλι η αισθητική είναι πολύ βασικό πράγμα για σας, τα πλαϊνά παράθυρα μειώνουν κάπως το πρόβλημα αλλά σε κάθε περίπτωση η θερμοκρασία θα είναι υψηλότερη από μία αντίστοιχη λευκή.
Έχοντας επιλέξει τον τύπο του υφάσματος και το χρώμα, ας προχωρήσουμε στο σχήμα της τέντας όσον αφορά τόσο την χρηστικότητα της σε πλεύση, όσο και στις υπόλοιπες λειτουργίες της. Πολύ μεγάλη σημασία έχει το μέγεθος της και σαν τέτοιο εννοούμε την αρχή από τον πλωριό κομμάτι του σκάφους και το τέλος της, το οποίο θα πρέπει να είναι στο ύψος του ο ρολ μπαρ της κονσόλας. Εκεί δώστε προσοχή στο τελικό της υψος με δεδομένο ότι θα πρέπει να μπορείτε και να βλέπετε αλλά και να ελέγχεται το περιβάλλον κατά την πλεύση κι όχι μόνο. Για την αποτελεσματική της στήριξη κυρίως κατά την πλεύση, θα πρέπει να προβλέπονται αντηρίδες, το πολύ κάθε ένα μέτρο απόστασης στο θόλο της. Για τον σκελετό, υπάρχουν δυο λύσεις, με παράλληλα χαρακτηριστικά. Σωλήνες από αλουμίνιο η inox. Οικονομική, σχετικά ανθεκτική και ελαφριά η πρώτη, ακριβότερη, πολύ ανθεκτική και βαρύτερη η δεύτερη. Ακόμη, εκτός από την αισθητική το ομοιόμορφο σχήμα της τέντας έχει να κάνει και με τη κατανάλωση. Όσο περισσότερο αεροδυναμικό είναι το σχήμα της τέντας τόσο μειώνονται οι αντιστάσεις με αποτέλεσμα και η κατανάλωση να βελτιώνεται αλλά και το σκάφος να πλέει πολύ καλύτερα.
Σχεδόν σε όλες τις περιπτώσεις, η τέντα πλεύσης ολοκληρώνεται και με την κατασκευή που σκεπάζει ολόκληρο το υπόλοιπο σκάφος αυτό που λέμε " δωμάτιο ". Ανάλογα με το μέγεθος του ρόλ μπαρ, αλλά και της κατανομής της κουβέρτας στο πρυμναίο τμήμα μπορεί η τέντα " δωμάτιο " να κλείνει το σκάφος ολοκληρωτικά. Στα τελευταία χρόνια εκεί διαμορφώνεται πασαρέλα, όπου οι χρήσεις του χώρου μπορούν να είναι πολλές. Χημική τουαλέτα, ντους και όχι μόνο. Ευνόητο είναι, ότι όλα εκείνα τα επί μέρους τμήματα τα οποία απαρτίζουν την συνολική κατασκευή θα πρέπει να είναι σχετικά χαλαρά για να μπορούν να κουμπώνονται και να αναιρούνται εύκολα.
Όταν δεν μπορούμε να πλαγιοδετήσουμε, τότε η μοναδική πρόσβαση στο φουσκωτό είναι το πλωριό παράθυρο, που έχει σχήμα πετάλου. Θα πρέπει το μέγεθος του να είναι τέτοιο ώστε να διευκολύνεται η πρόσβαση από και προς το σκάφος χωρίς εμπόδια Και σαν τέτοια, εννοούμε το ύψος και το εύρος του, όπου θα πρέπει το σώμα να περνάει εύκολα και άνετα. Δεν είναι άλλωστε και λίγες οι φορές, που μπορεί να χρειαστεί να μεταφερθούν και πράγματα, αντικείμενα, εφόδια ακόμα και μπιντόνια με βενζίνη.
Αν έχετε επιλέξει να σας φτιάξουν πλευρικά παράθυρα, έχετε τρεις επιλογές. Η πρώτη είναι το παράθυρο να αποτελείται από ένα και μόνο χώρισμα, από το ίδιο υλικό της τέντας. Η δεύτερη είναι να ζητήσετε να σας τοποθετήσουν το γνωστό πλέγμα " κουνουπιέρα ". Και η τρίτη είναι να ζητήσετε μαζί τα δύο προηγούμενα, η μόνο του ένα διαφανές κάλυμμα, ώστε να μπορείτε να βλέπετε έξω, χωρίς να πρέπει να το ανοίξετε, κατά την πλεύση. Σε κάθε περίπτωση το τόξο του παραθύρου δεν θα πρέπει να είναι μικρό, γιατί αλλιώς το φερμουάρ ανοίγει η θα κλείνει δύσκολα. Επίσης το υλικό από το φερμουάρ θα πρέπει να είναι σκληρό νάιλον που δεν το προσβάλλει η ηλεκτρόλυση και τα δόντια του μεγάλα για να μη " στομώνει ". Αν για τα παράθυρα θέλετε τη δική μας υπόδειξη,, προτιμήστε ένα κάλυμμα από το ίδιο υλικό της τέντας που θα σκεπάζει το άνοιγμα του, και σαν δεύτερο χρησιμοποίησε την " κουνουπιέρα ". Θα μπορείτε να έχετε αερισμό, να βλέπετε έξω, ενώ δεν θα μπορούν να σας βλέπουν απ’ έξω.
Οι κατασκευαστές που επιλέγουν να εφοδιάσουν τα μπαλόνια στα φουσκωτά τους με ένα " νύχι " σίγουρα δεν προσφέρουν λύσεις για τον κατασκευαστή της τέντας. Το μονό λάστιχο προστασίας αφήνει εκτεθειμένη την τέντα να ακουμπάει και να τρίβεται πάνω στα μπαλόνια χωρίς να μεσολαβεί τίποτα. Αντίθετα, το διπλό λάστιχο δίνει στον ράφτη τη δυνατότητα να προσαρμόσει την τέντα έτσι, ώστε το τελείωμα της να ακουμπάει στο πρώτο λάστιχο και τα γατζακια με τα λάστιχα που την συγκροτούν να εφαρμόζονται στο δεύτερο. Ένας άλλος τρόπος στήριξης της τέντας είναι αυτός που εφαρμόζουν κάποιοι κατασκευαστές, δεν είναι βέβαια ο φθηνότερος. Εκεί ο κατασκευαστής τοποθετεί μία φάσα με μπουντούζια όπου η τέντα στερεώνεται στο πλάι με σχοινί που περνιέται από αυτά. Πριν καταλήξετε στη μία η την άλλη λύση, υπολογίστε ότι ο δεύτερος, ο - ο ασφαλέστερος - τρόπος στήριξης της τέντας χρειάζεται πάντοτε περισσότερο χρόνο για την αφαίρεση της.
Συμπλήρωμα της τέντας πλεύσης αποτελεί η τέντα ηλίου. Είναι ο κορμός γύρω από τον οποίον τοποθετούνται τα υπόλοιπα κομμάτια ώστε να γίνει η τέντα « δωμάτιο». Το πίσω μέρος της συνήθως προσαρμόζεται πάνω στο ρόλ μπαρ. Ο τρόπος αυτός της στήριξης δεν είναι τυχαίος, της εξασφαλίζει αντοχή. Αντίστοιχα ο πιο συνηθισμένος τρόπος στήριξης στο εμπρός κομμάτι είναι δύο ιμάντες οι οποίοι προσαρμόζονται σε αντίστοιχες υποδοχές στα μπαλόνια η την κονσόλα. Όποια λύση κι αν επιλέξετε για να χρησιμοποιήσετε, πρώτα βεβαιωθείτε ότι θα έχετε τη λιγότερη δυσκολία κατά την κυκλοφορία στο σκάφος.
Ένα πολύ σημαντικό σημείο στο οποίο αξίζει να δώσετε ιδιαίτερη προσοχή και αφορά την τέντα ηλίου είναι η διάταξη των αντηρίδων της. Για την επιλογή σας, θα πρέπει να λάβετε σοβαρά υπ’ όψη την περίπτωση όπου θα πρέπει να μπείτε η να βγείτε από το φουσκωτό όταν αυτό θα είναι πλαγιοδετημένο. Θα πρέπει οπωσδήποτε να υπάρχει ένα καλό άνοιγμα που να σας επιτρέψει την εύκολη και απρόσκοπτη είσοδο σας χωρίς να πρέπει να γίνεται και λίγο " ακροβάτες ".
Ένας καλός τρόπος για να προστατευθεί είτε από τα " μπουγέλα " όταν θα χρειαστεί να μετακινηθείτε με φορτωμένο καιρό, είναι οι αντίστοιχες κατασκευές δωματίου από διαφανές υλικό. Με απλωμένη την τέντα πλεύσης, την τέντα ηλίου του και αντίστοιχα τα πλαϊνά από διαφανές υλικό, μπορούν όλοι να ταξιδεύουν άνετα και ευχάριστα διασκεδάζοντας με το σπρέι το οποίο θα πέφτει πάνω, χωρίς όμως να τους αγγίζει. Παράλληλα θα μπορούν να βλέπουν τριγύρω τόσο οι ίδιοι, το πλήρωμα, όσο και ο κυβερνήτης.
Υπάρχουν όμως και οι εξαιρέσεις. Σαν τέτοιες εννοούμε κάποιες ειδικές κατασκευές τις οποίες έχει σκεφτεί ο ίδιος ο ιδιοκτήτης του σκάφους και μπορούν βέβαια να υλοποιηθούν. Σε πολλές τέτοιες περιπτώσεις, σημασία δεν έχει η καλαισθησία αλλά η πρακτική. Υπάρχουν τέτοιες κατασκευές στην αγορά οι οποίες βέβαια οπτικά μπορεί να μην είναι και ότι καλύτερο, να μην κολακεύουν το σκάφος, αλλά στην πράξη αποδεικνύεται πως είναι " λίρα εκατό ".
Η γενική εικόνα της αγοράς, λέει, πως το φαινόμενο του ελληνα που αποφασίζει την τελευταία στιγμή εφαρμόζεται και στην περίπτωση αυτή. Έτσι αν αποφασίσατε ότι η τέντα σας θέλει επισκευή η αντικατάσταση τη στιγμή που γράφονται αυτές οι γραμμές, μήνα Μάιο, τότε έχετε " χάσει ". Θα πρέπει σε κάθε περίπτωση, να οπλιστείτε με πολύ υπομονή, γιατί δεν είναι δυνατόν ξαφνικά ένα ράφτης που το χειμώνα υποαπασχολείται σχεδόν, ξαφνικά να μπορεί να πολλαπλασιάζει την παραγωγή του για δύο η τρεις μήνες το χρόνο. Υπολογίστε ότι θα πρέπει να μετακινηθείτε προς το σημείο που κατασκευάζεται η τέντα σας περισσότερες από δύο η τρεις φορές κατά το στάδιο της κατασκευής της, για να ελέγξετε την πρόοδο των εργασιών και την εκτέλεση των οδηγιών σας. Η επιλογή των υλικών, θα πρέπει να γίνει με συνδυασμό της οικονομικής σας δυνατότητας και της πρακτικής, αντοχής, και αξιοπιστίας των υλικών που θα επιλέξετε. Βέβαια κάτι τέτοιο δεν είναι ποτέ κανείς ικανός να σας το προεξοφλήσει. Όμως σε κάθε περίπτωση, ισχύει και εδώ το γνωστό " ο τι πληρώσεις παίρνεις ". Μία καλή πρόταση είναι να μην επιλέξετε το ακριβότερο υλικό της αγοράς, αλλά με το ίδιο οικονομικό μέγεθος να φτιάξετε μία τέντα πλεύσης - δωμάτιο από ένα καλό ύφασμα και με την διαφορά να φτιάξετε και μία τέντα πάρκινγκ - φύλαξης με την οποίαν θα καλύπτεται όλο το υπόλοιπο υλικό κατά τους μήνες χειμερίας νάρκης η παραμονής σε ακινησία.
Αν προσανατολίζεστε τώρα σε μία τέτοια κατασκευή, είναι καιρός να αρχίσετε να κοιτάζετε στο πλάι ... Θα δείτε πάρα πολλές κατασκευές αυτού του είδους, θα μπορέσετε μέσα από αυτήν την έρευνα αγοράς που θα κάνετε του ίδιος να διαπιστώσετε που υπάρχουν προβλήματα και που υπάρχει υπεροχή του ενός υλικού από το άλλο, από την επιλογή που έχει κάνει ο κάθε χρήστης, ακόμα και συζητώντας μαζί του.
Η πιο καλή συντήρηση, ανεξάρτητα από το υλικό κατασκευής, είναι ένα συχνό πλύσιμο. Επίσης σε καμία περίπτωση δεν θα πρέπει να αφήνετε για μεγάλο διάστημα τα περιττώματα των γλάρων περιστεριών και λοιπών της ίδιας συνομοταξίας ιπταμένων, το ρετσίνι από τα πεύκα, το γάλα από τις συκιές, κι οτιδήποτε αντίστοιχο. Για τον καθαρισμό, να μη χρησιμοποιείτε χημικά αν δεν έχετε πρώτα ρωτήσει τον κατασκευαστή. Για τον καθαρισμό των διαφανών πλαστικών σε καμιά περίπτωση δεν πρέπει να χρησιμοποιείται σκληρά καθαριστικά μέσα, όπως πανιά, βουρτσάκια και λοιπά. Ένα μαλακό πανί και νερό μπορεί να έχει άριστα αποτελέσματα.
