MENU
MENU

Μια περιπλάνηση στην πόλη της Κω.

Κέιμενο : Γιούλη Παρθένη.


Φωτογραφίες Δημήτρης Καραγεωργίου


 


Καταπλέοντας στη Μαρίνα της Κω, αρχίσαμε να είμαστε πολύ ευδιάθετοι με όσα αντικρίσαμε. Λένε ότι είναι η καλύτερη ελληνική μαρίνα στο Αιγαίο και μάλλον δεν έχουν άδικο. Γύρω μας δεμένα πολλά σκάφη με χαρούμενους έλληνες και ξένους τουρίστες στα deck, στους ντόκους , στα όμορφα καφέ, στο εστιατόριο.

Είναι γεγονός ότι η συγκεκριμένη μαρίνα προσφέρει ασφαλές καταφύγιο σε μικρά και μεγάλα σκάφη, σε συνδυασμό με υψηλότατου επιπέδου υπηρεσίες που σε κάνουν να νοιώθεις «Ευρωπαίος».
Αυτή τη φορά αποφασίσαμε να μη διανυκτερεύσουμε στο φουσκωτό αναζητώντας ένα ξενοδοχείο πάνω στη θάλασσα. Αισθανθήκαμε πολύ τυχεροί όταν μπαίνοντας στο δωμάτιό μας στο ξενοδοχείο AKTIS KOS, νοιώσαμε ότι εξακολουθούσαμε να είμαστε σε σκάφος, αλλά μεγαλύτερο από το φουσκωτό μας, σαν σε καμπίνα κρουαζιερόπλοιου, αφού από τις πολύ μεγάλες τζαμαρίες βλέπαμε μόνο το απέραντο γαλάζιο της θάλασσας και τ’ ουρανού. Πέρα από την πολύ πρωτότυπη, μοντέρνα διακόσμηση του δωματίου, αξέχαστα μας έμειναν τα πρωινά δίπλα στη θάλασσα , στη βεράντα του εστιατορίου με το ταιριαστό στην περίσταση όνομα: Η2Ο.
Η λέξη «μαγευτική» είναι φτωχή για να περιγράψει την πόλη της Κω. Εκεί το σήμερα εμπλουτίζεται από ένα χθες διαφόρων εποχών και στολίζεται από μνημεία πολλών λαών, από τους αρχαίους Έλληνες και τους Ρωμαίους μέχρι τους Ιταλούς του περασμένου αιώνα.
Θεωρώ ότι η πόλη, οικιστικά, χρωστάει πολλά στους Ιταλούς τόσο γιατί σχεδίασαν και κατασκεύασαν όλα τα επιβλητικά κτήρια του Κέντρου της, τους δρόμους και τις πλατείες όσο και για την εκπόνηση πολλών ανασκαφών κι αναστηλώσεων ώστε να διατηρηθούν και τα αρχαία μνημεία.
Γύρω από το παλιό λιμάνι, στον όμορφα διαμορφωμένο πεζόδρομο, η βόλτα επιβάλλεται να γίνει τουλάχιστον δύο φορές… Μία φορά μέρα και μία βράδυ ,για εικόνες που θα προτρέπουν τον επισκέπτη να επιστρέψει σύντομα στη μεγάλη του αγκαλιά.
Στη νότια πλευρά του λιμανιού, αγέρωχο κι επιβλητικό δεσπόζει το Κάστρο της Νερατζιάς, χτισμένο σε χώρο που στα αρχαία χρόνια ήταν νησάκι που συνδέονταν με γέφυρα με το νησί της Κω. Λέγεται πως είναι η ίδια γέφυρα που σώζεται και σήμερα στην οδό Φοινίκων. Χτίστηκε στα τέλη του 13ου αιώνα από τους Ιωαννίτες Ιππότες στην προσπάθειά τους να αποκρούσουν τις επιδρομές των Οθωμανών. Αργότερα προστέθηκε ο δεύτερος εξωτερικός τοίχος κι ανάμεσα στους δύο τείχους δημιουργήθηκε τάφρος με νερό. Μετά την επικληνή γέφυρα που συνδέει τους δύο περιβόλους, βρίσκεται το παλιότερο κτίσμα του κάστρου, ένας κυκλικός πύργος με τα οικόσημα των Μεγάλων Μαγίστρων του 15ου αιώνα. Είναι εμφανές ότι για την κατασκευή του χρησιμοποιήθηκαν πολλά μαρμάρινα αρχιτεκτονικά μέλη από τα ερείπια της αρχαίας πόλης και έχουν εντοιχιστεί διάφορα ιπποτικά οικόσημα. Οι τέσσερεις γωνίες με τους αντίστοιχους πύργους του αποτελούν τα πιο έντονα αμυντικά του στοιχεία μαζί με τις επάλξεις και τις πολλές κανονιοθυρίδες.
Στην περιοχή απέναντι από την είσοδο του κάστρου βρίσκεται η πλατεία με τον Πλάτανο του Ιπποκράτη, που είναι ξακουστός γιατί είναι θεόρατος και γιατί έχει συνδεθεί με το όνομα του πατέρα της Ιατρικής. Για να αγκαλιάσουν την περιφέρειά του χρειάζονται τουλάχιστον 5 άνδρες, διάταση που δικαιολογεί το χαρακτηρισμό του υπεραιωνόβιου και τους πολλούς θρύλους και ιστορίες που ακούγονται και μπερδεύουν το πραγματικό με το φανταστικό, την ιστορία με τη λαϊκή παράδοση. Λέγεται ότι κάτω από αυτό το δέντρο δίδαξε ο Απόστολος των Εθνών, Παύλος όταν επισκέφτηκε την Κω στα μέσα του 1ου μ.Χ. αιώνα.
Στην καρδιά της παλαιάς πόλης , σ’ένα μεγάλο ξέφωτο, περιτριγυρισμένο από συστάδες πεύκων και πολύχρωμες πικροδάφνες, συναντήσαμε τα ερείπια της Αρχαίας Αγοράς, που αποτελεί συνέχεια του Αρχαίου λιμανιού.Ο χώρος είναι μονίμως επισκέψιμος και η πρόσβαση εύκολη από τον πεζόδρομο του καινούριου λιμανιού. Ολόκληρος ο αρχαιολογικός χώρος βρισκόταν στο εσωτερικό της μεσαιωνικής οχύρωσης της Κω κι άρχισε να ανασκάφτεται μετά από τη μερική καταστροφή της από το σεισμό του 1933, πρώτα από αρχαιολόγους της Ιταλικής αρχαιολογικής σχολής και στη συνέχεια από την Ελληνική Αρχαιολογική Υπηρεσία.
Η κατασκευή της Αρχαίας Αγοράς υπολογίζεται στα τέλη του 4ου π.Χ. αιώνα και αποτελείται κυρίως από ένα μεγάλο κτίσμα με στοές στη βόρεια, δυτική και ανατολική του πλευρά, που επί της ουσίας όριζαν μια μεγάλη εσωτερική αυλή. Η βόρεια πλευρά της Αγοράς εφάπτονταν των τειχών της πόλης , ενώ από τις δύο άλλες πλευρές με τις στοές, σύμφωνα με τις ενδείξεις, υπήρχαν καταστήματα. Από τις ανασκαφές της Ελληνικής Αρχαιολογικής Υπηρεσίας στη νότια πλευρά προσδιορίστηκε το μήκος του κτίσματος γύρω στα 300μ. Ανατολικότερα οι ανασκαφές αποκάλυψαν μέρος του Ιπποδάμειου ρυμοτομικού συστήματος με πλατείς δρόμους και τέσσερα οικοδομικά τετράγωνα με σπίτια και καταστήματα.
Πολλά από τα ευρήματα των ανασκαφών, γλυπτά και ψηφιδωτά φυλάσσονται στο Αρχαιολογικό Μουσείο της Κω, ενώ κάποια άλλα μεταφέρθηκαν από τους Ιταλούς στη Ρόδο και χρησιμοποιήθηκαν στη αναστήλωση του παλατιού του Μεγάλου Μάγιστρου. Το μουσείο στεγάζεται σε επιβλητικό διώροφο κτήριο με τρεις εισόδους που στεφανώνονται με αψίδες και βρίσκεται στην Κεντρική πλατεία της παλιάς πόλης , δίπλα στο παλιό τζαμί.
Λόγω της μεγάλης μας αγάπης για τα αρχαία μνημεία, συνεχίσαμε τον αρχαιολογικό μας περίπατο προς το Βωμό του Διονύσου, χτισμένο τον 2ο π.Χ. αιώνα με τη «χορηγία» του βασιλιά της Περγάμου , πόλης με ισχυρούς δεσμούς φιλίας και συμμαχίας με την Κω. Σήμερα υπάρχουν μόνο ερείπια της βάσης του βωμού και ενός παλαιότερου δωρικού ναού αφιερωμένου μάλλον στο Διόνυσο. Μέλη του ναού και του βωμού χρησιμοποιήθηκαν για το χτίσιμο του Κάστρου της Νερατζιάς, όπου σε ειδικό χώρο φυλάσσεται η ζωοφόρος του βωμού .
Το Αρχαίο Ωδείο μας εντυπωσίασε, τόσο για την καλή κατάσταση στην οποία βρίσκεται το κοίλο, όσο και για τη περιήγησή μας στις στοές κάτω από τις κερκίδες, συνοδεία κλασσικής μουσικής. Δυστυχώς τα μάρμαρα της ορχήστρας και τα αγάλματα στις κόγχες δεν υπάρχουν πια, αλλά είδαμε ένα ωραίο, μεγάλο και καλοδιατηρημένο ψηφιδωτό σε παράπλευρο χώρο ,το οποίο όμως ήταν πρόχειρα σκεπασμένο για να προστατευτεί.
Τελευταία αφήσαμε τη Ρωμαϊκή Έπαυλη , γνωστή ως CASA ROMANA, εκπληκτικά αναστηλωμένη από τους Ιταλούς πομπηιανού ρυθμού έπαυλη, με 26 δωμάτια περιστύλιο με ιωνικού και κορινθιακού ρυθμού κίονες και πανέμορφα μωσαϊκά. Περιπλανώμενοι στους χώρους της μεταφερθήκαμε νοητά σε άλλες εποχές και φανταστήκαμε πως μπορεί να ζούσαν οι εύποροι Ρωμαίοι.
Περιμένω με ανυπομονησία την επόμενη ευκαιρία για να βολτάρω στα στενά της Παλιάς Πόλης , να πιω καφεδάκια στις μοναδικές πλατείες της , να μυρίσω τα πρώτα λουλούδια της άνοιξης στους δρόμους και τις αυλές, να φάω εύγευστα πιάτα στην αυλή του Πέτρινου, να περπατήσω πάνω κάτω το δρόμο γύρω από το λιμάνι, να περάσω με ποδήλατο κάτω από το πέτρινο γεφύρι του κάστρου, στο δρόμο με τους φοίνικες, τραγουδώντας κι εγώ, έστω και φάλτσα «η Μαργαρίτα, η Μαργαρώ, περιστεράκι στον ουρανό…».
Κι αν η ευκαιρία αυτή, να ξαναπάω στην Κω, δεν έρθει μόνη της, θα την ψάξω επίμονα κι όσο το δυνατόν συντομότερα. Μήπως για την 6η Πανελλήνια Συγκέντρωση Φουσκωτών Σκαφών τον ερχόμενο Ιούνιο??????
 

Powered by Blog - Widget
Τα cookies είναι σημαντικά για την εύρυθμη λειτουργία του psarema-skafos.gr και για την βελτίωση της online εμπειρία σας.
Επιλέξτε «Αποδοχή» ή «Ρυθμίσεις» για να ορίσετε τις επιλογές σας.