Κείμενο - φωτογραφίες : Δημήτρης Καραγεωργίου

Ο Chris Smith κατασκεύασε το πρώτο ξύλινο σκάφος του το 1874 στην ηλικία των 13. Χρόνια αργότερα, κατασκεύασε μια βάρκα για κυνήγι πάπιας. Στους φίλους του, άρεσε ο τρόπος που τα κατασκεύαζε και του ζήτησαν να τους κατασκευάσει ένα. Αυτό ήταν, τεχνικά, το ξεκίνημα της Chris Craft.

Σύντομα άρχισε να κατασκευάζει περισσότερα σκάφη και συνέχισε με τον αδελφό του Χανκ το 1881 για να αρχίσει την παραγωγή σκαφών πλήρους απασχόλησης. Το 1922, οι αδελφοί εντάχθηκαν με άλλους εταίρους για να σχηματίσουν την Smith & Sons Boat Co. Το όνομα της εταιρείας άλλαξε σε Chris-Craft το 1930.
 

Η εταιρεία του Ντιτρόιτ, έγινε γνωστή για τον κομψό σχεδιασμό των αγωνιστικών σκαφών της, στη δεκαετία του 1910 και του 1920. Τα Chris-Craft, πωλούνται πλέον σε πλούσιους πελάτες, όπως ο Henry Ford και ο William Randolph Hearst . Στα τέλη της δεκαετίας του 1920, η Chris-Craft θα επεκταθεί στην αγορά της μεσαία τάξης , όταν έγινε ένας από τους πρώτους κατασκευαστές μαζικής παραγωγής στρατιωτικών σκαφών αναψυχής. Η εταιρεία ξεκίνησε την γραμμή συναρμολόγησης της παραγωγής στο Algonac του Μίσιγκαν, μειώνοντας δραματικά το κόστος παραγωγής. Παλαιότερα, τα περισσότερα ταχύπλοα ήταν χειροποίητα.
 

Το 1927 η εταιρεία παρουσίασε το Cadet, μια προσιτή 22 ποδών μεγέθους ταχύπλοο. Εκείνη την εποχή, ο τομέας των ταχύπλοων ήταν σε μεγάλο βαθμό περιορισμένος στην πλούσια τάξη. Πρωτοποριακή διαφημιστική καμπάνια, που υποσχέθηκε ένα κομμάτι της «καλής ζωής» για την αυξανόμενη αμερικανική μεσαία τάξη, βοήθησε, ώστε η εταιρεία να αυξήσει τις πωλήσεις της, κάτι που την κατέστησε μία από τις πρώτες κατασκευάστριες ταχυπλόων με προορισμό τη διάθεση στο γενικό πληθυσμό.
 

Η Μεγάλη Ύφεση αφαίρεσε από πολλούς πολλούς Αμερικανούς το βασικό τους εισόδημα, και οι πωλήσεις έπεσαν κατακόρυφα. Η εταιρεία εισήγαγε μια γραμμή των ταχύπλοων σκαφών σε χαμηλές τιμές για να μείνει στην αγορά. Μέχρι το 1935, ένα σκάφος 15.5 "Utility πωλούνταν για μόλις $ 406. Κατά τη διάρκεια του Β 'Παγκοσμίου Πολέμου , η εταιρεία παρήγαγε μικρά περιπολικά σκάφη για το Πολεμικό Ναυτικό των ΗΠΑ .
 

Μετά τον πόλεμο, ο Chris Craft εισήγαγε μια νέα σειρά στρατιωτικών σκαφών αναψυχής για τη μαζική προώθηση στους καταναλωτές της δεκαετίας του 1950. Αυτή η δεκαετία σηματοδότησε την ανόρθωση της εταιρείας, όπου το κύρος και η επωνυμία Chris-Craft έγινε σχεδόν συνώνυμη με τα σκάφη αναψυχής. Η εταιρεία προσφέρει 159 διαφορετικά μοντέλα και ήταν ο ηγέτης των πωλήσεων σε πολλές κατηγορίες των μικρών ταχυπλόων.
Η εταιρεία πούλησε high-end σκάφη σε διάσημους πελάτες όπως Dean Martin , Katharine Hepburn , ο Φρανκ Σινάτρα και ο Elvis Presley . Τα σκάφη τους κατασκευάζονται από τα καλύτερα μαόνια και θεωρήθηκαν ως μια από τις καλύτερες προτάσεις. Σε ορισμένους κύκλους, που κατέχουν ένα Chris-Craft θεωρήθηκε de rigueur. Και για όσους θυμούνται, ένα Stinger 390x από την ομώνυμη σειρά, θα γίνει το 1986 το όπλο του στη θάλασσα, του πρωταγωνιστή της σειράς Miami Vice αστυνομικού Σόνυ Κρόκετ. Ακόμη και σε χαμηλότερη τιμή – μεταχειρισμένα, θεωρήθηκαν ότι είναι υψηλής ποιότητας, κάτι που χαρακτηρίζει συχνά τέτοια είδη πολυτελείας από μαόνι, τικ , και ορείχαλκο.
 

Η εταιρεία συνέχισε να είναι ανεξάρτητη, έως ότου εξαγοράστηκε από Shields & Company’s NAFI Corporation το 1960 και συγχωνεύθηκε. Μετονόμασαν την εταιρεία Chris-Craft Industries το 1962. Το 1972, κατασκευάστηκε το τελευταίο ξύλινο σκάφος, υλικό που αντικαταστάθηκε από τον πολυεστέρα. Σήμερα, η εταιρεία κατασκευάζει περίπου 250 σκάφη ετησίως, ενώ μέχρι σήμερα, έχουν κατασκευαστεί περισσότερα από 250.000.
Καθόλου άσχημα …

Σήμερα, η CHRIS CRAFT κατασκευάζει τέσσερις σειρές σκαφών σε 18 μοντέλα. Την Vertical bow στα 21’ στις εκδόσεις Covered Deck και Bow Rider, την σειρά Corsair σε πέντε μεγέθη στα 22’, 25’, 28’, 32’, 36’ και με Hard top, την σειρά Launch σε έξι μεγέθη στα 20’, 22’, 25’, 28’, 32’ και 36’, και την σειρά Catalina με τέσσερα μεγέθη, στα 23’, 26, 29’ και 34 πόδια.

Κάθε σειρά, έχει ξεχωριστά χαρακτηριστικά. Τελευταία εισαγωγή της PRAXIS YACHTS που τα αντιπροσωπεύει στη Ελλάδα, ήταν το Launch 32. Έπειτα από συνεννόηση με την εταιρεία, το ‘πέτυχα’ στη μαρίνα του Αγίου Κοσμά, μαζί με κάποιο άλλο, για το οποίο σύντομα θα σας παρουσιάσω μια καλή συλλογή εικόνες και τεχνικά χαρακτηριστικά.

Το Launch 32, είναι το δεύτερο μεγαλύτερο μοντέλο της σειράς. Είχα αρκετό χρόνο να το περιεργαστώ και να το ‘εξερευνήσω’, πάντα με τη βοήθεια του κ. Ρακόπουλου και για τις εντυπώσεις μου έχω να πω τούτο. Σε όλα τα καταναλωτικά προϊόντα μαζικής παραγωγής, υπάρχει καταξιωμένο στη συνείδηση του κοινού, ένα προϊόν που αντιπροσωπεύει κορυφαία χαρακτηριστικά. Στα αυτοκίνητα π.χ., η Rolls Royce, είναι συνώνυμο της πολυτέλειας. Η Ferrari της ταχύτητας. ΗChris Craft, είναι συνώνυμο της ταχύτητας και της πολυτέλειας. Για πολλά χρόνια, συνώνυμο του ταχύπλοου, ήταν το κρις κραφτ.

Εν πάση περιπτώσει. Στο παρόν. Το Launch 32, δεν είναι απλά ένας γνήσιος εκπρόσωπος της δυναμικής του ναυπηγείου, αλλά ένα ξεχωριστό προϊόν, που δεν είναι φθηνό, αλλά μπορεί και δικαιολογεί την υπέρβαση που χρειάζεται η αγορά του, από κάποια τάξη αγοραστών τουλάχιστον. Η σημασία στην λεπτομέρεια, η έμφαση στα τελειώματα και οι εργονομικές λύσεις προς την απλότητα του χειρισμού και την εξυπηρέτηση του πληρώματος, είναι διάχυτες παντού. Δεν χρειάζεται έμπειρο ‘μάτι’, για να καταλάβει κανείς, πως τούτο το σκάφος είναι ξεχωριστό και το δείχνει.

Η διαρρύθμιση του, είναι απλή και συνάμα λειτουργική. Το κοκ πιτ με τα παρ μπριζ, χωρίζει το κατάστρωμα χρήσης σχεδόν στη μέση, με έμφαση στο πρυμνιό. Εμπρός, υπάρχει ένας περιμετρικός καναπές για 4 ως πέντε άτομα. Οι δύο από τις θέσεις, στις μπάντες, έχουν επικλινή πλάτη, για αναπαυτική θέση στο ταξίδι. Στο πέρασμα πίσω, υπάρχει αριστερά χώρος που φιλοξενεί τουαλέτα και απέναντι απλός αποθηκευτικός. Τα περάσματα, είναι ικανοποιητικά. Η κονσόλα πλοήγησης, εξ’ απόψεως διαθέσιμων χώρων για τα όργανα, GPS κλπ., είναι γενναιόδωρα προικισμένη, με επάρκεια για όποιο gadget θεωρηθεί χρήσιμο. Το κάθισμα του κυβερνήτη, δέχεται και δεύτερο άτομο, υπό κάποιες προϋποθέσεις … πλάτους του ατόμου … βέβαια. Υπάρχει μαξιλάρι ημιανάτασης, τόσο σε αυτό, όσο και το δεύτερο, του … ναυτίλου ας πούμε.

Στην πλάτη αυτών των δύο, υπάρχει διαμορφωμένο από ένα ανάκλιντρο για αναπαυτική θέση στο ταξίδι, που συνεχίζουν με ένα περιμετρικό καναπέ σε σχήμα ‘Π’. Εκεί, χωράνε πολλοί. Στη μέση, μπορεί να τοποθετηθεί τραπέζι πτυσσόμενο, που στη ουσία είναι τοποθετημένο, μόνιμα μάλιστα, αλλά με ένα πολύ έξυπνο και στιβαρό μηχανισμό, εξαφανίζεται κάτω από το κάθισμα, αφήνοντας ολόκληρο το χώρο ελεύθερο. Το πώς λειτουργεί, μπορείτε να το δείτε στις εικόνες.

Τέλος, το μηχανοστάσιο. Η τάξη και η καθαριότητα που είδα, μόλις το ηλεκτρουδραυλικό σύστημα σήκωσε το καπάκι, είναι σημείο αναφοράς. Δύο Volvo V8, τοποθετημένες στην Αμερική, δεν γέμιζαν το χώρο, καθώς ο σχεδιασμός του προβλέπει πολύ χώρο περιμετρικά, ώστε όποιος αποφασίσει να ασχοληθεί με κάτι, να μη χρειαστεί να ‘τρυπώσει’ για να καταφέρει κάτι. Και για το μετρήσιμο της περιγραφής, υπάρχει σχετική εικόνα.

Τέλος, πάνω από τα πόδια duo prop των Volvo, μια φαρδιά πασαρέλα, για παιχνίδι, ηλιοθεραπεία και ότι άλλο βάλει ο νους … Και βέβαια, σε όλες τις επίπεδες επιφάνειες, επένδυση ξύλου, δουλεμένη με μεράκι, με τον παραδοσιακό τρόπο των τεχνιτών του ναυπηγείου, που έχει γράψει τη δική του ιστορία.

Ανασηκώνοντας το καπάκι του μηχανοστασίου, εκτός από το εντυπωσιακό θέαμα των Volvo, σημαντικό στοιχείο στην δόμηση του χώρου, είναι η ηχομόνωση. Όταν ήλθε η ώρα να βγούμε στη θάλασσα και γύρισαν τα κλειδιά, ο θόρυβος στο ρελαντί θέλει κόπο για να γίνει διακριτός. Μετά την είσοδο της μαρίνας του Αγίου Κοσμά, οι μανέτες ζωήρεψαν τους κινητήρες, σε ρυθμούς μεσαίων στροφών για τις πρώτες βόλτες. Ο θόρυβος είναι απολύτως αποδεκτός, ακόμη και στις υψηλές, όταν μετρούσαμε. Περισσότερος ενοχλεί ο αέρας, από το μηχανοστάσιο.

Αν έξω από το σκάφος, η γενική εικόνα είναι εξαιρετική, μέσα σε αυτό, μπορεί κανείς να απολαύσει την φροντίδα και το μεράκι του κατασκευαστή για πολυτέλεια σε γραμμή παραγωγής. Η αίσθηση, είναι διαφορετική. Όλα λειτουργούν άψογα, δεν ακούγονται τριγμοί και η άνεση στο πλήρωμα εξαιρετική, σε όποια θέση.

Ανεβάζοντας στροφές προοδευτικά, τα νερά φαίνονται πως ξεκολλάνε από τον καθρέφτη γύρω στους 5 – 6 κόμβους και μάλιστα με λίγες μόνο στροφές πάνω από το ρελαντί. Δεν θα πω ότι το σκάφος είναι και πλαναρισμένο, καθώς φαίνεται πως το βύθισμα παραμένει αρκετό. Λίγο μετά τις 2.000 σ.α.λ. όμως, στους 11,5 κόμβους, έχει αποκτήσει καλή γωνία πλεύσης, που βελτιώνεται θεαματικά με λίγες μόνο στροφές ακόμη. Κρίνοντας και από τον πίνακα των επιδόσεων, διαπιστώνει κανείς πως λείπει η στιγμιαία δυσκολία που εκφράζεται με κάποιο ανασήκωμα της πλώρης κατά το πλανάρισμα. Η διαγωγή, λέει πως το κήτος γλιστρά ισορροπημένα, μέχρι να σταθεί στην επιφάνεια, ομαλά και χωρίς δισταγμό. Αυτό, δεν οφείλεται μόνο στις ροπές των κινητήρων, αλλά κυρίως στη σχεδίαση και κατανομή βαρών, που επιτρέπουν στους κινητήρες να αποδώσουν καλύτερα.

Οι επιταχύνσεις είναι γραμμικές σε όλο το φάσμα των στροφών. Δεν θα ‘γκρεμίσουν’ κάποιον, αλλά δίνουν την αίσθηση πως αυτό που θέλει ο κυβερνήτης θα το έχει παντού. Οι ελιγμοί γίνονται με ακρίβεια, το τιμόνι είναι ελαφρύ και οι καταναλώσεις πολύ καλές, τηρουμένων των αναλογιών μέχρι και τους 28 – 30 κόμβους. Το επί πλέον, όπως παντού, κοστίζει κάπως. Θα ήθελα εδώ να σημειώσω, πως επειδή οι κινητήρες είχαν λειτουργήσει ελάχιστα, οι μετρήσεις που έγιναν από τις 3.500 σ.α.λ και πάνω, ήταν ‘διακριτικές’, χωρίς επιμονή στο γκάζι. Θέλω με αυτό να πω, πως πιθανότατα, οι επιδόσεις είναι κάπως καλύτερες από αυτές που έχουν αναρτηθεί.