MENU
MENU

Νίσυρος

Κείμενο - φωτογραφίες : Δημήτρης Καραγεωργίου


 


Μόλις …200 μίλια καραβοπορεία απέχει το Μανδράκι , πρωτεύουσα και επίνειο της Νισύρου από το «κλεινόν άστυ», σίγουρα πολλά για απόδραση Σαββατοκύριακου.

Αλλά και πιο λίγα αν ήταν, η ομορφιά του τόπου δε χωρά σε δυο μέρες. Δεν είναι μόνο η γοητεία του νησιωτικού χώρου, αλλά η σπάνια προίκα της φύσης, η κοιλάδα του ηφαιστείου, τα χρώματα γύρω και η καρδιά των ανθρώπων της.

Ηφαιστιογενές, καταπράσινο και αισθησιακά μυστηριώδες νησί η Νίσυρος με τους 1100 κατοίκους της, τους τρεις οικισμούς και τον βιγλάτορα του πελάγους, το μοναστήρι της Παναγίας της Σπηλιανής, μετράει κάθε χρόνο τους περαστικούς της μιας μέρας, που εκστασιάζονται στη θέα του Πολυβότη, του μεγαλύτερου κρατήρα. Γιατί το τουριστικό ρεύμα στη Νίσυρο, τέτοιο είναι, οι πιο πολλοί περνούν και φεύγουν. Παραμένει έτσι ανέγγιχτη από την καλοκαιρινή κοσμογονία των δυο πολύβουων γειτόνων, της Κω και της Ρόδου.
 

Ζητούμενο είναι ο καιρός να είναι καλός, ως τέσσερα ας πούμε, γιατί η ρότα με βοριά ή με νοτιά θα σας ρίξει για πολλά μίλια τον καιρό στη Μάσκα. Κι επειδή τα περάσματα είναι πολλά, Κάβο Ντόρο, Παροναξία, Ικάριο ώσπου να καβατζάρετε στην Κω, να θυμάστε πως εναλλακτικές λύσεις υπάρχουν ελάχιστες.
Κατεβαίνοντας Παροναξία από χαμηλά, κάτω από τα Κουφονήσια και την Αμοργό, με ότι αυτό συνεπάγεται, οι σπηλιάδες είναι δυνατές , τα περάσματα στενά και τα ρεύματα σηκώνουν αντιμάμαλο. Λίγα λοιπόν τα φυλαγμένα κομμάτια, με διάρκεια λίγων μιλίων. Μακριά από τους κάβους το κύμα διαβάζεται πιο εύκολα. Ακόμα αναλόγως καιρού, επιστρέφοντας ορτσάρετε μέχρι το βοριά της Νάξου και πιάστε Νίσυρο με την Δονούσα αριστερά, ανοιχτά από Αμοργό.
 

Όσο για ανεφοδιασμό στη διαδρομή, Σύρος, Νάξος, Αμοργός και ο κ. Καρακωνσταντίνος στη Νίσυρο, πρόθυμος και «καθαρός» στο δρόμο Μανδρακίου - Πάλων φέρνει καύσιμα με δικό του μέσο, που έχει μάνικα και μετρητή. Προτιμήστε για ανεφοδιασμό το ήσυχο και ασφαλές λιμάνι των Πάλων, όπου πλέον λειτουργεί μαρίνα με όλες τις παροχές, με το χαμηλό κρηπίδωμα.
 

Κατά την Αρχαιότητα το νησί ονομαζόταν Πορφυρίς. Πρώτοι κάτοικοι της Νισύρου φαίνεται πως ήταν οι Κάρες και το νησί καταλήφθηκε από τη βασίλισσα της Αλικαρνασσού, Αρτεμισία. Τα ευρήματα από τις ανασκαφές στην Ακρόπολη μαρτυρούν πως η αρχαία πόλη που βρισκόταν μέσα από τα τείχη, κατοικήθηκε συνεχώς από τον 5ο π.χ. αι μέχρι τον 5ο μ.Χ. αι. μία ακόμη πόλη της εποχής του χαλκού μαρτυρούν τα ευρήματα της προκυμαίας κοντά στο σημερινό λιμάνι του Μανδρακίου. Μετείχε στον Τρωικό πόλεμο, έγινε μέλος της Αθηναϊκής- Δηλιακής συμμαχίας και κατόπιν αυτής των Ροδίων. Χωρίς ιδιαίτερα ιστορικά στοιχεία έκτοτε, ακολούθησε τις τύχες της περιοχής και έγινε ορμητήριο των σταυροφόρων Ιπποτών του τάγματος του Αγίου Ιωάννη, που το 1935 έχτισαν το ενετικό κάστρο, πλάι στο οποίο τρεις αιώνες αργότερα, το 1600 χτίστηκε το μοναστήρι της Παναγίας της Σπηλιανής. Το 1522 οι Τούρκοι κατέλαβαν και λεηλάτησαν το νησί. Ακολούθησε η κυριαρχία των Ιταλών από το 1912 ως το 1948, οπότε ενσωματώθηκε με την Ελλάδα.
 

Όσο για το όνομα, ο Απολλόδωρος αναφέρει σχετικά «Πολυβώτης δε δια της θαλάσσης διωχθείς υπό του Ποσειδώνος ήκεν εις Κω. Ποσειδών δε της νήσου μέρος απέρριψεν αυτώ το λεγόμενον Νίσυρον». Ήταν μια από τις Γιγαντομαχίες, όπου ο Ποσειδώνας κυνηγούσε τους γίγαντες και το πρωτοπαλίκαρό τους τον Πολυβώτη, που όμως κατάφερνε και ξεγλιστρούσε. Κυνηγημένος από το Θεό της θάλασσας τράβηξε ανατολικά και κατάφερε να ξεμακρύνει από το διώκτη του. Και ο Θεός, στο θυμό του επάνω, έκοψε με την τρίαινα ένα κομμάτι από την Κω και το πέταξε πάνω στον Πολυβώτη. Κατάφερε έτσι να τον καταπλακώσει και από τότε ο γίγαντας προσπαθεί να βγει. Και κάθε που βαριανασαίνει, το νησί σείεται, ο τόπος γεμίζει σκόνη και μυρίζει θειάφι. Έτσι συνέβη και το 1933 και η σκόνη σκέπασε ολόκληρο το νησί.
 

Σήμερα η Νίσυρος εκτιμάται ως το πλέον ενεργό ηφαίστειο του ελληνικού τόξου. Η ηφαιστειακή του δραστηριότητα παρακολουθείται επισταμένα και συστηματικά από την επιστημονική κοινότητα. Μετρήσεις κατέγραψαν ανυψωτικές μετατοπίσεις ως και 45 χιλιοστών, κυρίως στο βόρειο και κεντρικό τμήμα του νησιού, σαν αποτέλεσμα δραστηριότητας στο υπέδαφος, προφανώς από συσσώρευση μάγματος, που παραμορφώνει τα πετρώματα της περιοχής και επηρεάζει αρχαιότερα ρήγματα καθώς ανέρχεται από μεγαλύτερα βάθη. Μεγάλα ενεργά ηφαίστεια υπάρχουν δύο τουλάχιστον στη χώρα μας, η Νίσυρος και η Σαντορίνη. Το μεσοδιάστημα δύο μεγάλων εκρήξεων είναι περίπου 15-20.000 χρόνια, όταν εκτιμάται πως η τελευταία έγινε πριν μόλις 3.500 χρόνια και κατέστρεψε τους Μινωίτες. Αντίστοιχα στη Νίσυρο έγιναν μόλις δύο εκρήξεις τα τελευταία 30.000 χρόνια. Επίσης, σημειώθηκαν πέντε υδροθερμικές εκρήξεις από το 1888 και οφείλονταν στη γεωθερμική ενέργεια που βρίσκεται εγκλωβισμένη σε μικρά βάθη.
 

Από ψηλά, η Νίσυρος μοιάζει με την κορυφή ενός τεράστιου ηφαιστείου μέσα στη θάλασσα, 600μ ύψος και κορυφή διαμέτρου 5χλμ. Στο βάθος της βρίσκεται η κοιλάδα με τους επτά κρατήρες. Στην άκρη της καλντέρας είναι κτισμένοι οι παραδοσιακοί οικισμοί Νικιά και ο Εμπορειός. Ο δρόμος για την κοιλάδα είναι ασφαλτοστρωμένος και η κατάβαση των 12χλμ θεαματική. Λίγα μέτρα πιο κάτω, αρχίζει μια από τις πιο σημαντικές εμπειρίες για τον ταξιδιώτη . Η ζέστη μερικές φορές γίνεται αποπνικτική και η μυρωδιά από θείο είναι έντονη παντού. Λίγη δροσιά προσφέρει το τουριστικό περίπτερο ενώ μερικές φορές τα βράδια του καλοκαιριού γίνονται μουσικές εκδηλώσεις στο παρακείμενο θεατράκι.
 

Μεγαλύτερος κρατήρας ο «Στέφανος» και ακολουθούν ο «Αλέξανδρος», ο «Αχιλλέας», ο «Λογοθέτης»… Για τους πολλούς πόλος έλξης είναι ο «Στέφανος», με διάμετρο 300μ και βάθος 30μ. και η κατάβαση στον πυθμένα του που οι ντόπιοι ονομάζουν «Λακί» με τις ευδιάκριτες πολυάριθμες ξεφυσίστρες ή φουμαρόλες, απ’ όπου αναδύονται ατμοί υδρόθειου σε θερμοκρασία που ξεπερνά και τους 100ο C. Λιγότεροι και πιο απαιτητικοί επισκέπτες, ύστερα από λίγο περπάτημα στα ευδιάκριτα μονοπάτια φτάνουν στους υπόλοιπους, πιο απομονωμένους κρατήρες και απολαμβάνουν, μακριά από την οχλαγωγία, ένα τοπίο που τους αποζημιώνει. Αν φοράτε λαστιχένια παπούτσια ή σαγιονάρες πρέπει να είστε ιδιαίτερα προσεκτικοί , ιδιαίτερα στα «θερμά σημεία».
 

Τα πετρώματα είναι λευκοκίτρινα κι ακούγεται καθαρά το φύσημα των υδρατμών και το πάφλασμα μέσα από τις οπές εκτόνωσης. Δίχως άλλο σεληνιακό τοπίο που καθηλώνει τον επισκέπτη. Αξίζει τον κόπο μια βραδινή επίσκεψη , με φεγγάρι κι ένα ποτάκι στο χέρι, για να βρούμε γρήγορα ποιος είναι το αφεντικό… Ανύπαρκτες σκιές, σκηνοθετικό φως, επιβλητικό τοπίο και φύση γυμνή διεγείρουν αδυσώπητα όλες τις αισθήσεις. Ένας κόσμος ολωσδιόλου φυσικός, που είναι προνόμιο στη σύντομη ζωή μας να γράψουμε σαν εμπειρία. Για μια ματιά μόνο…
 

Το λιμάνι στο Μανδράκι, που είναι αλήθεια δεν εμπνέει πολύ ασφάλεια , βρίσκεται έξω από τον οικισμό. Αφήνοντας το λιμάνι και μετά την είσοδο στον οικισμό υπάρχει διχάλα με τον κάτω δρόμο να οδηγεί στο μοναστήρι και τον πάνω δρόμο προς την πλατεία με τα μεγάλα δέντρα. Τα στενά σοκάκια, τα καλντερίμια, τα λουλουδιασμένα μπαλκόνια κι εξώστες, οι περιποιημένες αυλές και τα χρώματα συνθέτουν στα μάτια του επισκέπτη ένα θέαμα μοναδικό και ανεπανάληπτο. Πάνω από τον γραφικό οικισμό δεσπόζει ο όγκος του βράχου με το μοναστήρι της Σπηλιανής , που όταν η χάρη της γιορτάζει τον δεκαπενταύγουστο, γίνεται τόπος συνάντησης για τους απανταχού Νισύριους. Η θέα από το προαύλιο του απερίγραπτη. Δίπλα στο κύμα, διάσπαρτα ταβερνάκια με φρέσκο ψάρι και τοπικές νοστιμιές. Πέτρινο δρομάκι οδηγεί τους Κοχλάκους την δημοφιλή παραλία του Μανδρακίου με τα τεράστια μαύρα βότσαλα, πίσω από τον Οξό , τον βράχο της Παναγίας. Ονομάστηκε έτσι εξαιτίας του χαρακτηριστικού θορύβου που κάνουν καθώς το κύμα σκάει πάνω τους. Πριν από δύο χρόνια, λειτούργησε και το αρχαιολογικό μουσείο, σε κτίριο που έγινε δωρεά από Νισύριο, με εκθέματα από το νησί και εξαιρετική σε οπτικοαουστικό υλικό παρουσίαση για την ιστορία του ηφαιστείου, που αξίζει να δείτε.
 

Στο Β.Α. άκρο του νησιού, μόλις 2 μίλια ανατολικά από το Μανδράκι θα βρείτε το ψαροχώρι των Πάλων με το πολύ ασφαλές λιμάνι. Ενδιάμεσα , κάτω από το κτήριο των Λουτρών, υπάρχει ένα μικρό αλιευτικό καταφύγιο, κατάλληλο όμως μόνο για μικρά σκάφη. Το λιμάνι στους Πάλους έχει αμμώδη βυθό, ντόκο 300μ περίπου και διευκολύνει τον ανεφοδιασμό. Υπάρχουν τέσσερεις ταβέρνες, ενοικιαζόμενα δωμάτια, αυτοκίνητα και μηχανάκια προς ενοικίαση, τακτική συγκοινωνία και … ησυχία.
 

Περιπλέοντας ανατολικά, λίγο μετά τους Πάλους θα βρείτε μερικές από τις λίγες πιο όμορφες παραλίες του νησιού. Ανάμεσά τους οι Λιές , παραλία που ξεπερνά τα 1500μ και η Παχιά Άμμος με εντυπωσιακή σκουρόχρωμη άμμο. Το επίπεδό της πολλές φορές βρίσκεται δύο μέτρα πάνω από τη θάλασσα, που φροντίζει …για τα θεόρατα σκαλοπάτια. Μεσολαβούν απόκρημνες και αφιλόξενες ακτές ως το Αυλάκι που βρίσκεται στο νότιο μέρος, απέναντι από την Τήλο. Ως τα πρώτα μεταπολεμικά χρόνια, το μέρος άκμαζε σαν επίνειο των Νικιών. Τώρα, μόνο γκρέμια, ανεκμετάλλευτες θερμές πηγές και χαλάσματα μαρτυρούν αλλοτινές καλές εποχές, μαζί με το μικρό ξωκλήσι του Αγίου Παντελεήμονα, που είναι αλήθεια πως οι Νικιάτες διατηρούν σε άριστη κατάσταση. Και στο Αυλάκι υπάρχει μικρός ντόκος, ικανός να φιλοξενήσει δυο τρία πολύ μικρά σκάφη, όμως μόνο με καλό καιρό.
 

Μόλις αφήσουμε πίσω μας το Αυλάκι, το τοπίο αλλάζει. Οι ακτές γίνονται πιο φιλόξενες, ώσπου αντικρίζουμε από μακριά το βράχο με το μοναστήρι. Χτίστηκε γύρω στα 1600 μ.Χ. σε υψόμετρο…30 μ. Η εκκλησία της προστάτιδας του νησιού διαθέτει ωραιότατο τέμπλο του 18ου αιώνα, μικρή βιβλιοθήκη με σπάνια κειμήλια, έγγραφα στην τουρκική και ελληνική, σκεύη, αναθήματα, ευαγγέλια και φορητές εικόνες.
 

Στον εορτασμό της Χάρης της, το φαγητό καλύπτεται από έξοδα της μονής και εθελοντική εργασία των πιστών(επιτροπή πανηγυριού). Το γλέντι που ακολουθεί στήνεται στην «Τράπεζα της Παναγίας» που είναι ειδικός χώρος κοντά στην πλατεία, κάτω από το μοναστήρι. Το μενού για την πρώτη μέρα περιλαμβάνει ρεβίθια και πατάτες, ενώ ανήμερα κρέας με πατάτες. Επειδή ο κόσμος που παραβρίσκεται είναι πολύς, τα τραπέζια στρώνονται πολλές φορές, ώστε να καθίσουν όλοι. Μόλις το φαγητό τελειώσει, αρχίζουν τα όργανα και οι χοροί για δυο μερόνυχτα. Λαγούτο, σαντούρι και βιολί. Για όσους δεν πρόλαβαν τον δεκαπενταύγουστο, υπάρχει και συνέχεια στα εννιάμερα της Παναγίας. Οι Νισύριοι έχουν στο αίμα τους το γλέντι και το χορό, γι’ αυτό δεν χάνουν ευκαιρία του Σταυρού στις 14 του Σεπτέμβρη, του Αγίου Νικήτα του Νισύριου στις 21 Ιουνίου, την Τρίτη του Πάσχα, τα εισόδια της Παναγίας και της Ευαγγελίστριας , γιορτάζονται με φαί και με χορό για όσους παρευρίσκονται.
 

Ξεχωριστή είναι και η τελετή του γάμου στη Νίσυρο. Την πρώτη μέρα γίνονται τα «καλέσματα», όταν οι συγγενείς περνούν από το σπιτικό της νύφης με όργανα, τραγούδια και χορούς. Την επόμενη γίνεται η τελετή με κοινό τραπέζι, γλέντι και χορό στην πλατεία και την Τρίτη μέρα, γίνονται τα «παινέματα», όπου φίλοι και συγγενείς παινεύουν το νιόπαντρο ζευγάρι τραγουδιστά. Σαν έμπνευση, αυτή η τριήμερη γιορτή έχει δώσει πολλά στο δωδεκανησιακό τραγούδι.
 

Η ακτοπλοϊκή σύνδεση με τον Πειραιά ποτέ δεν ήταν καλή. Το νησί ανήκει στην άγονη γραμμή και η απευθείας σύνδεση κάποτε έφθασε στην …εκπληκτική συχνότητα της μιας φοράς την εβδομάδα. Για την σχετική ενημέρωση, υπάρχει το Λιμεναρχείο Πειραιά -210 4511311 και το Πρακτορείο -210 4130460 / 4120703. Οι ανάγκες του νησιού εξυπηρετούνται κυρίως από την Κω με πρόσβαση στην Καρδάμαινα με μικρά οχηματαγωγά, επιβατηγά και καΐκια. Σε κάθε περίπτωση πάντως, η επίσκεψη στο νησί και η βόλτα στον κρατήρα αξίζει όλα τα «δεινά».
 

Ο βασικός δρόμος ξεκινάει από το Μανδράκι και καταλήγει στο Αυλάκι. Είναι στρωμένος με άσφαλτο, βρίσκεται σε άριστη κατάσταση για τα δεδομένα ενός νησιού κι έχει μήκος 16,5 χλμ. Για τις περιπλανήσεις σας στην ενδοχώρα, υπάρχουν αυτοκίνητα, παπάκια και λοιπά συναφή, αλλά πριν ανεβείτε σ’ αυτά μετρήστε τα 120- αριθμημένα- σκαλοπάτια της μονής για ν’ απολαύσετε το μαγευτικό θέαμα του οικισμού, που απλώνεται γύρω από το βράχο μέχρι το κάστρο. Προσκυνήστε τη Χάρη της που θα σας προστατεύει μέχρι τα χωρικά ύδατα της Επόμενης, που μπορεί να είναι η Πορταϊτισσα, η Χοζοβιώτισσα, η Εκατονταπυλιανή, η Ευαγγελίστρια, η Κανάλα…
 

Τα Λουτρά με το μικρό λιμανάκι απέχουν από το Μανδράκι μόλις δυο χιλιόμετρα και η διαδρομή είναι παραθαλάσσια. Κατόπιν ο δρόμος έχει στροφές και κάπου εκεί θα βρείτε το βενζινάδικο του Καρακωνσταντίνου – 22420.31551, που είναι και ο μοναδικός μηχανικός του νησιού, ώσπου φθάνετε στους Πάλους. Μικρός ψαράδικος οικισμός με ησυχία και ηρεμία. Έξω από το ασφαλέστατο λιμάνι θα βρείτε παραλία με αλμυρίκια, που εκτείνεται ως το ημιτελές κτήριο των λουτρών των αδελφών Παντελίδη, που δεσπόζει από μακριά. Αν και χτίστηκε με πολύ μεράκι, στέκεται εκεί ανεκμετάλλευτο , έρμαιο στο πέρασμα του χρόνου. Συνεχίζοντας ο παραλιακός δρόμος φτάνει ως τις παραλίες Λιές και την Παχιά Άμμο.
Η συνέχεια του ασφαλτόδρομου, μετά από τρία χιλιόμετρα οδηγεί στον Εμπορειό, το ένα από τα δυο χωριά της ενδοχώρας. Αν και σχεδόν έρημο, με ελάχιστους κατοίκους, τελευταία έχει γίνει πόλος έλξης ημεδαπών και μη καθώς παρατηρείται σοβαρή οικοδομική δραστηριότητα. Στην πλατεία του λειτουργούν δυο καφενεία – ταβερνάκια, το ένα δε διαθέτει μπαλκόνι με πανοραμική θέα στην κοιλάδα των κρατήρων , που σίγουρα αξίζει ν’ απολαύσετε, παρέα με καφεδάκι ή ουζάκι. Στον τοίχο του σώζεται μεγάλος καθρέπτης σπασμένος από τις σφαίρες των Γερμανών στις μάχες που έγιναν εκεί με τους ιερολοχίτες, γι’ αυτό και το μνημείο στον τάφο που έπεσε ηρωικά στο μέρος αυτό.
 

Από τον Εμπορειό, το Νικιά απέχουν 6 χλμ και κάπου στη μέση της διαδρομής , μικρή διακλάδωση θα σας οδηγήσει στο μοναστήρι της Παναγίας της Κυράς. Στο πανηγύρι της προσφέρεται κρέας με ρύζι σε όλους, καθώς και σταφύλια από τις πολλές κληματαριές της αυλής. Λίγο πιο πάνω , περί το μισό χιλιόμετρο πριν τα Νικιά, διακλάδωση με τσιμεντόστρωτο δρόμο-τα τελευταία του μέτρα είναι ακόμη χώμα-σας οδηγεί στο Αυλάκι. Κινηθείτε προσεκτικά, με χαμηλή ταχύτητα.
 

Τα Νικιά θα εμφανιστούν ξαφνικά μπροστά σας και την εικόνα αυτή δεν θα την ξεχάσετε ποτέ. Μη πισωγυρίσετε για φωτογράφηση…
 

Δεξιά σας το καινούριο, υψηλού επιπέδου, υπερσύχρονο Ηφαιστειακό Μουσείο που πρέπει οπωσδήποτε να επισκεφτείτε ώστε μέσα από τα εκθέματα και τα οπτικοακουστικά μέσα που διαθέτει να κατανοήσετε την επίδραση του ηφαιστείου στη διαμόρφωση του ευρύτερου χώρου.
Φαγητό στο ταβερνάκι της πιάτσας , αγναντεύοντας το πέλαγος και την Τήλο.
 

Τα Νικιά είναι πανέμορφο μέρος, καθαρό, γραφικό και ήσυχο αφού τα αυτοκίνητα δεν μπαίνουν στα σοκάκια του παραδοσιακού οικισμού. Στη μέση του οικισμού βρίσκεται η γραφικότερη πλατεία του Αιγαίου, μικρή, στρόγγυλη, βοτσαλωτή , με το πηγάδι της, τα δυο καφενεδάκια κι από πάνω η κάτασπρη εκκλησία των Εισοδίων της Παναγίας. Σ’ αυτή την πλατεία τα παλιά χρόνια μαζεύονταν ο κόσμος και ξεκινούσαν τα γλέντια και οι χοροί. Ατραξιόν για το χωριό, το «κατουρί» που -μη πάει ο νους σας αλλού_ δεν είναι τίποτε άλλο από ένα χαγιάτι με θέα τους κρατήρες. Ιδανικό σημείο για φωτογράφηση, καθώς ο ήλιος είναι πίσω σας. Κάτω από το χωριό, στην πλευρά του κρατήρα βρίσκεται η παλιά εκκλησία του Αη Γιάννη του Θεολόγου και πάνω στο λόφο το εκκλησάκι του Προφήτη Ηλία. Παλιά οι κάτοικοι περνούσαν τους 400. Μετά τη μετανάστευση, έμειναν 70. Περνάνε καλά όμως . Με γλεντάκια και γιορτούλες…
 

Ανάμεσα Κω – Νίσυρο, μόλις δυο μίλια απόσταση, βρίσκεται το Γυαλί. Ηφαιστειογενής μάζα ελαφρόπετρας, που η συστηματική της εξόρυξη από την εταιρία ΛΑΒΑ αποδίδει και για το δήμο του νησιού σημαντικά έσοδα. Μέσα στον όρμο υπάρχει το μικρό νησάκι του Αγίου Αντωνίου, με το ξωκλήσι, που η πόρτα του περιμένει ορθάνοιχτη για το προσκύνημά σας. Εκεί υπάρχει μια εκπληκτική αμμουδιά με αλμυρίκι.
Αν ο καιρός της επιστροφής είναι βοριάς, μόλις καβατζάρετε τον Κέφαλο της Κω, συνήθως ταξιδεύετε όρτσα ή μάσκα - δεξιά- που είναι και το χειρότερο. Τα μίλια μαζεύονται δύσκολα και χρειάζεται υπομονή … Ανοιχτά από την Αμοργό για το αντιμάμαλο, καφεδάκι στη Δονούσα, όρτσα πάνω από τη Νάξο ώσπου να βάλουμε τον καιρό στο πλάι, ανεβάζοντας στροφές, όσο επιτρέπεται.
 

Ανάμεσα σε δυο τουριστικά ρεύματα, της Κω και της Ρόδου, επιβιώνει κρατώντας όχι μόνο προσχηματικά χαρακτήρα, αλλά διατηρώντας της λεπτές ισορροπίες για όσους αποφασίσουν να αφιερώσουν το χρόνο των διακοπών τους και να επενδύσουν στην ηρεμία του τόπου. Ανάταση ψυχής και νου, αισθησιασμό και δέος μαζί και καλοπέραση προσφέρει η Νίσυρος. Το ηφαίστειο, είναι ο λόγος. Το νησί η αιτία για την περιπλάνηση στο Αιγαίο.

Το μοναδικό!!!

 

 

 

 

 

ΔΙΑΜΟΝΗ 22420

 

Ξενοδοχειο Χαριτος,¨Μαντράκι τηλ 31322
Ξενοδοχειο Πολυβώτης, Μαντράκι 31011
Ξενοδοχειο Πορφυρης, Μαντράκι τηλ. 31376
Ξενοδοχειο Ασπρη Παραλία, Μαντράκι τηλ. 31497

 


ΕΝΟΙΚΙΑΖΟΜΕΝΑ ΔΩΜΑΤΙΑ 22420

 

Τα Λιοτρίδια, Μαντράκι τηλ. 31580
Μάμμης, Πάλλοι τηλ.31453


 

 

 

ΦΑΓΗΤΟ

Στο Μανδράκι.
Στην πλατεία της Ηλικιωμένης, στην ‘ΕΙΡΗΝΗ’, για σπιτικό φαγητό, σούβλα αλλά και γλυκά. Στο ‘ ΧΟΧΛΑΚΙ’, στην παραλία με πολύ καλούς μεζέδες.

Στους Πάλους
Εδώ τον πρώτο λόγο, έχουν οι ψαροταβέρνες CAPTAIN’S HOUSE, MAKHS, ΑΣΤΡΑΔΕΝΗ, για ψαράκι, συμιακό γαριδάκι και ντόπιες νοστιμιές. Επίσης στην ΤΣΑΜΠΙΚΑ, με πολύ καλή κουζίνα, ψάρι και μαγειρευτά.

Στον Εμπορειό
Στην είσοδο του χωριού και στην ίδια πλατεία βρίσκεται ‘ΤΟ ΜΠΑΛΚΟΝΙ ΤΟΥ ΕΜΠΟΡΕΙΟΥ’ και η ταβέρνα του ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΟΥ, με τοπικές γεύσεις, ψητά και μαγειρευτά.
Στα Νικειά
Απέναντι από το Ηφαιστειολογικό Μουσείο, στην είσοδο του οικισμού, ο ΑΝΤΡΙΩΤΗΣ. Εκτός από εξαιρετική κουζίνα, προσφέρεται και θέα στο πέλαγος.

 

 

ΧΡΗΣΙΜΑ ΤΗΛΕΦΩΝΑ 22420

Ενοικιάσεις αυτοκινήτων: 31.459 Διακομιχάλης / 31029 Καρακωνσταντίνος
Ιατρείο: 31.317
Δήμος: 31.204
Αστυνομία: 31.201
Λιμεναρχείο: 31.222
Τελωνείο 31205
ΕΛΤΑ 31249
 

Powered by Blog - Widget
Τα cookies είναι σημαντικά για την εύρυθμη λειτουργία του psarema-skafos.gr και για την βελτίωση της online εμπειρία σας.
Επιλέξτε «Αποδοχή» ή «Ρυθμίσεις» για να ορίσετε τις επιλογές σας.