Κείμενο - φωτογραφίες - σκίτσα : Δήμήτρης Καραγεωργίου

600 χρόνια τώρα, αυτό το πολύ απλό όργανο, η μαγνητική πυξίδα, δείχνει το δρόμο σε κάθε είδους ναυτικούς και αεροπόρους, Κι αν σήμερα αποτελεί την πιο σίγουρη και οικονομική λύση, είναι γιατί πάρα την πρόοδο της τεχνολογίας με κατασκευές μεγαλύτερης αξιοπιστίας, οι πάντες υποκλίνονται στην απλή λειτουργική αρχή της. Το γήινο μαγνητισμό.

Όλα τα σκάφη ανεξαρτήτως μεγέθους, χρήσης και προορισμού, χρησιμοποιούν τους ίδιους θαλάσσιους δρόμους, μόνο που κάθε φορά πρέπει να τους βρουν. Να τους χαράξουν στο χάρτη και να τους ακολουθήσουν όσο πιο πιστά γίνεται. Κι ενώ η χάραξη της πορείας γίνεται εύκολα στην ασφάλεια του σπιτιού ή του λιμανιού, η παρακολούθηση και η τήρησή της στο ταξίδι γίνεται πολλές φορές δύσκολη υπόθεση, για λόγους πολλούς και διάφορους. Όμως παντού και πάντα γίνεται μ’ ένα μικρό όργανο. Την πυξίδα.
Αυτό το πολύτιμο όργανο έχει την ιδιότητα να δείχνει πάντα τον βορρά. Με βάση αυτή την ιδιαιτερότητα υπολογίζονται και μετρώνται μεγέθη όπως απόκλιση, παρεκτροπή και παραλλαγή που θα τα δούμε διεξοδικά πιο κάτω. Έτσι δεν είναι τυχαίο πως σήμερα από τους κανονισμούς ασφαλείας της ναυσιπλοΐας προβλέπεται σαν υποχρεωτικός εξοπλισμός, πέρα από τα διάφορα ηλεκτρονικά βοηθήματα.
Πριν προχωρήσουμε στην ακτινογραφία της πυξίδας, από κατασκευαστικής απόψεως και την αναλυτική παρουσίαση της λειτουργικότητάς της, πρέπει να πούμε ότι ο όρος πυξίδα, περιλαμβάνει δυο είδη. Τις μαγνητικές που μας ενδιαφέρουν περισσότερο και τις γυροσκοπικές, που η χρήση τους σε φουσκωτά σκάφη ανήκει στη σφαίρα της φαντασίας, για τεχνικούς αποκλειστικά λόγους, όπως βάρος και μέγεθος αλλά κι εκείνου που τις θέλει να δείχνουν τον αληθή βορρά χωρίς επηρεασμούς μετά από 4-5 ώρες. Πριν κλείσουμε λοιπόν την παρένθεση για τις γυροσκοπικές αξίζει να πούμε πως βασίζονται στις μηχανικές ιδιότητες των περιστρεφόμενων μαζών κι ένα αισθητήριο μαγνητικής ροής. Επίσης πως επειδή δεν έχουν κινητά μέρη είναι πιο σταθερές και αξιόπιστες.
Η μαγνητική πυξίδα λοιπόν είναι μια διάταξη αποτελούμενη από μια μαγνητική βελόνα, τοποθετημένη σε οριζόντιο επίπεδο κι επηρεάζεται από το γήινο μαγνητισμό. Έτσι τάσσεται γρήγορα στην κατεύθυνση του μαγνητικού βορρά. Ευνόητο είναι πως η λειτουργία της στηρίζεται αποκλειστικά στη βασική αρχή του μαγνητισμού, όπου ομώνυμα φορτία απωθούνται και ετερώνυμα έλκονται . Έτσι η μαγνητική βελόνα με μέγεθος λεπτής μαγνητικής ράβδου έλκεται και απωθείται αντίστοιχα στα δυο της άκρα, από τους δυο πόλους της γης, όπου ευθυγραμμίζεται η κατεύθυνση των δυναμικών γραμμών του γήινου μαγνητικού πεδίου.
Με πιο απλά λόγια, η γη μας, λειτουργεί σαν ένας τεράστιος φυσικός μαγνήτης, όπου οι μαγνητικές γραμμές ξεκινούν διαγραμματικά από τον Βόρειο Πόλο και καταλήγουν στο Νότιο. Τα σημεία αυτά δεν συμπίπτουν με τους γεωγραφικούς πόλους, η θέση των οποίων μεταβάλλεται με την πάροδο του χρόνου. Έτσι, το 1955 ο Βόρειος Πόλος ήταν σε στίγμα 74οΒ – 101οΑ και ο Νότιος Πόλος σε 68ΟΝ – 144οΑ. 15 χρόνια αργότερα, οι θέσεις ήταν αντίστοιχα 75οΒ – 101οΑ και 67οΝ – 143οΑ.
Τα τελευταία - σε σχέση με την ηλικία της – χρόνια και χάρη στην επιστήμη, η κλασική μαγνητική βελόνα, έχει αντικατασταθεί. Τώρα πια το ανεμολόγιο, κατασκευάζεται από μη μαγνητιζόμενα υλικά και λειτουργεί μέσα σε θαλαμίσκο πληρωμένο με ειδικό υγρό. Κρίσιμο στοιχείο για την κατασκευή μιας πυξίδας, αποτελεί η διάταξη στήριξης του ανεμολογίου, όπου συνήθως η διαβάθμιση γίνεται με γραμμές ανά 5ο . Οι μαγνήτες, όπως φαίνεται και στο σχήμα, που βρίσκονται κάτω από το ανεμολόγιο, είναι τοποθετημένοι παράλληλα μεταξύ τους και προς τον άξονα 0ο – 180ο δηλαδή αλλαγή κατεύθυνσης βορρά.
Το υγρό μέσα στο οποίο βρίσκεται ο άξονας στήριξης μαγνητών – ανεμολογίου, προορίζεται να ελαττώνει το βάρος τους με αντίστοιχη μείωση τριβών. Στις ιδιότητές του, η διατήρηση ρευστότητας, οι μειωμένοι δείκτες διαστολής και ο χαμηλός πήξεως, που το βοηθούν να αντιπαρέρχεται τις μεγάλες θερμοκρασιακές μεταβολές.
Ο πλωτήρας πιο κάτω, είναι ένας μικρός αεροθάλαμος, που ελαττώνει επίσης το βάρος των μαγνητών - ανεμολογίου, αλλά και των τριβών. Τέλος, η λεκάνη της πυξίδας, κατασκευάζεται από μη μαγνητιζόμενο υλικό, π.χ. μπρούντζο και από πάνω , καλύπτεται από συνδυασμό γυαλιού – κρυστάλλου, που επιτυγχάνει ανθεκτικότητα και διάχυση φωτισμού. Όλα αυτά, στηρίζονται στη θήκη της πυξίδας, με την καρδόνιο ανάρτηση, που καμία σχέση δεν έχει με όποια γνωστή μορφή ανάρτησης. Απλώς πρόκειται για ένα σύστημα διπλής ανάρτησης, η καλή λειτουργία του οποίου εξασφαλίζει στο ανεμολόγιο πάντοτε οριζόντια θέση όταν το σκάφος αλλάζει κλίσεις δεξιά – αριστερά ή πλώρα – πρίμα. Την κατασκευή συμπληρώνει ο κρυφός φωτισμός για νυχτερινή πλεύση και οι βάσεις στήριξης.
Προσδιορίζουμε πλέον το αντικείμενό μας στα είδη και τα μεγέθη που χρησιμοποιούνται σε φουσκωτά και χωρίζουμε τις πυξίδες σε δυο είδη. Τις ιθυντήριες και τις διοπτήριες. Οι πρώτες είναι αυτές που ευρύτατα τοποθετούνται στις κονσόλες πάνω στον διαμήκη άξονα τιμονιού – πλώρης για την διακυβέρνηση του σκάφους και η δεύτερη, φορητή, χρησιμεύει για την σκόπευση διαφόρων αντικειμένων, την μέτρηση αντιστοιχιών και τον προσδιορισμό του στίγματος. Κι επειδή τα τελευταία χρόνια οι κατασκευαστές δίνουν στην αγορά ολοένα και μεγαλύτερα σκάφη, οι αγοραστές σε πολλές περιπτώσεις εφοδιάζονται με τα δύο είδη πυξίδων. Παρακάτω θα δούμε πως λειτουργούν πάνω στο σκάφος.
Και πρώτα οι ιθυντήριες. Οφείλουν το όνομά τους στην ιθύνουσα δύναμη της πυξίδας. Ένα φαινόμενο που έχει σχέση με το μαγνητικό πεδίο της γης, του οποίου οι γραμμές είναι παράλληλες με την επιφάνεια μόνο στον Ισημερινό. Ανεβαίνοντας προς τους πόλους η γωνία κλίσης προοδευτικά αυξάνεται μέχρι που γίνονται κάθετες. Την τάση αυτή ακολουθεί και η μαγνητική βελόνα και ονομάζεται ιθύνουσα δύναμη της πυξίδας.
‘Όσον αφορά στις διοπτήριες , συγκεντρώνουν πολλά πλεονεκτήματα αλλά και βασικά μειονεκτήματα, όπως ότι συνδυάζουν αρκετή ακρίβεια της τάξης της 0,5ο ευκολία χρήσης, είναι μικρές, ελαφρές, δεν έχουν ρυθμιζόμενα σημεία, κατασκευάζονται από πλαστικά ή άλλα ελαφρά υλικά, διαθέτουν καλό σύστημα άρτισης, ευανάγνωστο ανεμολόγιο, φωτίζονται και οι τιμές τους είναι προσιτές. Δε διευκολύνουν όμως στην παρακολούθηση και τήρηση πορείας, είναι δυσανάγνωστες από μακριά και ιδιαίτερα κάτω από οπτικές γωνίες , όπως αυτές που απαιτούνται συνολικά στην περιοχή των οργάνων, δεν παρέχουν τη δυνατότητα μόνιμης στήριξης ούτε και διόρθωσης αποκλίσεων που πιθανόν προκαλούνται από διάφορα αντικείμενα ή όργανα.
Ιδιαίτερη προσοχή πρέπει να δίνεται στη διαδικασία και τον τρόπο εγκατάστασης της πυξίδας. Γι’ αυτό επιλέγουμε προσεκτικά τη θέση για την τοποθέτησή της. Αυτή δε μπορεί να είναι άλλη από κάποιο σημείο πάνω στη νοητή ευθεία πλώρης πρύμνης, ή έστω λίγο παράλληλα, ακριβώς εμπρός από τον κυβερνήτη – όχι χαμηλά από το βλέμμα του , έτσι ώστε μία απλή κίνηση των ματιών, ένα βλέμμα, να είναι αρκετό για να διαβάσει άνετα την ένδειξη. Κάποιες 20ο – 25ο χαμηλότερα από το βλέμμα στον ορίζοντα θεωρούνται ιδανική θέση. Γι’ αυτό και οι πυξίδες βρίσκονται τοποθετημένες πάντα στο πιο κοίλο σημείο της κονσόλας.
Είναι ιδιαίτερα συνηθισμένο φαινόμενο, οι κονσόλες να είναι τοποθετημένες προς το δεξί μισό της κουβέρτας. Έτσι δεν είναι δυνατόν να τοποθετηθεί η πυξίδα πάνω στο νοητό άξονα που αναφέραμε πιο πριν αλλά λίγο παράλληλα. Αν ο κυβερνήτης δε λάβει υπόψη τη μικρή αυτή διαφοροποίηση, είναι δυνατόν να παρουσιασθεί σφάλμα παρεκτροπής που σε πολλές περιπτώσεις πρέπει να μετρηθεί και να συνυπολογισθεί στο κράτημα πορείας.
Αφού έχουμε επιλέξει τη θέση της πυξίδας, πριν την οριστική της τοποθέτηση και πάντως πριν ανοίξουμε οποιαδήποτε τρύπα, επιβάλλεται προληπτικός έλεγχος για την πιθανή ύπαρξη μαγνητικών πεδίων. Γι’ αυτό μετακινήστε την γύρω από το προεπιλεγμένο σημείο για αναγνώριση χώρου. Γυρίστε το κλειδί της μηχανής σε θέση ελέγχου, ώστε το στροφόμετρο να πάρει ρεύμα. Ανοίξτε το VHF και κάνετε μικρή εκπομπή. Λειτουργήστε όλα τα ηλεκτρικά συστήματα π.χ. στερεοφωνικό, βυθόμετρο, GPS μαζί κι αν η πυξίδα επηρεαστεί, σβήστε τα ένα – ένα για να εντοπίσετε από πού προέρχεται. Κι αν ανακαλύψετε κάποιο πεδίο, μη πανικοβληθείτε. Οι μολυβένιες σωλήνες των υδραυλικών είναι το καλύτερο μονωτικό υλικό. Ντύστε την πυξίδα κι αν είναι δυνατόν και το όργανο που παράγει το πεδίο αυτό. Την ίδια δουλειά, μόνο που είναι δυσεύρετο, κάνει και το ειδικό ύφασμα - ποδιά που φορούν οι ακτινολόγοι. Παράλληλα, να θυμάστε ότι η φορητή πυξίδα, η διοπτεύσεως, πρέπει και αυτή να χρησιμοποιείται σε μέρος ασφαλές, μακριά από όργανα, ηχεία κλπ συσκευές.
Αφήσαμε για το τέλος – όσον αφορά στο όργανο - τη συντήρηση. Σκόπιμο είναι, ιδιαίτερα τους καλοκαιρινούς μήνες, όπου οι θερμοκρασίες που αναπτύσσονται είναι ιδιαίτερα υψηλές, να σκεπάζεται. Συχνό φαινόμενο, είναι η δημιουργία φυσαλίδας. Πολλοί κατασκευαστές προβλέπουν ειδική τάπα συμπλήρωσης – αναπλήρωσης του υλικού – μία σύριγγα είναι πρώτης τάξεως εργαλείο γι’ αυτό. Αν το επιχειρήσετε μόνοι σας, βεβαιωθείτε ότι το υγρό που χρησιμοποιείται είναι ίδιου τύπου με το υπάρχον. Αν δεν υπάρχει τάπα ή δεν έχετε υγρό, δώστε τη σε ειδικευμένο συνεργείο και δε θα το μετανιώσετε. Επίσης, οι κατασκευαστές δίνουν ειδικές οδηγίες για το ξεχειμώνιασμα. Ακολουθείστε τις για να προσθέσετε χρόνο ζωής στην πυξίδα σας.
Ας δούμε όμως τώρα, τα τρία σημαντικά μεγέθη που αναφέραμε στην αρχή. Κι ας αρχίσουμε από την απόκλιση.
Ο άξονας του μαγνητικού πεδίου της γης, είναι η νοητή ευθεία, από το Hudson Bay του Καναδά και την South Victoria της Ανταρκτικής. Τα σημεία αυτά, είναι αντίστοιχα οι δυο πόλοι της γης, που όπως προείπαμε δε συμπίπτουν με τους αντίστοιχους γεωγραφικούς. Έτσι ο νότιος μαγνητικός πόλος απέχει από τον αντίστοιχο γεωγραφικό περισσότερα από 600 μίλια, μέγεθος που αλλάζει συνεχώς.
Η νοητή γραμμή που δείχνει η μαγνητική βελόνα μιας πυξίδας ονομάζεται μαγνητικός μεσημβρινός. Οι ναυτικοί χάρτες είναι σχεδιασμένοι με βάση τον αληθή ή πραγματικό βορρά. Έτσι, στο ανεμολόγιο του χάρτη, υπάρχει πάντοτε μία παραπομπή που αφορά στο μαγνητικό μεσημβρινό της περιοχής κάλυψης. Αυτό το σφάλμα μεταξύ αληθούς και μαγνητικού βορρά, ονομάζεται μαγνητική απόκλιση και σημαίνεται με τα γράμματα ΑΠ στις ελληνικές αποδόσεις και Μ στις Αγγλικές. Η μέτρησή του γίνεται σε μοίρες και ονομάζεται Ανατολική (Α) με σημείο + αν βρίσκεται ανατολικά του φυσικού βορρά ή Δυτική (Δ) με σημείο – αν βρίσκεται δυτικά του. Το μέγεθός της, είναι συνάρτηση του τόπου πάνω στην επιφάνεια της γης, μεταβάλλεται με το χρόνο και ονομάζεται ετήσια μεταβολή. Στο χάρτη, αναφέρονται πάντοτε η ημερομηνία έκδοσης και η ετήσια μεταβολή για να μπορούμε να υπολογίσουμε την απόκλιση της περιοχής σήμερα. Αν λοιπόν έχουμε ένα χάρτη έκδοσης 2001 με απόκλιση 2ο Α και ελάττωση 10’ ανά έτος, μέχρι σήμερα έχουν περάσει 9 χρόνια. Δηλαδή 9έτη Χ 10’ = 90’ ήτοι 90’: 60’ (όσα μία μοίρα)= 1,5ο . Η απόκλιση του χάρτη ήταν 2ο με ετήσια ελάττωση 10’. Στα εννέα χρόνια από την έκδοση του χάρτη η απόκλιση μειώθηκε κατά 1,5ο . Άρα η τοπική απόκλιση είναι 30’ Α.
Αντίστοιχα, αν σε κάποιο χάρτη αναφέρεται η απόκλιση του έτους έκδοσής του π.χ. 2ο από το 1997 και αύξηση 5’ ετησίως, η τοπική απόκλιση σήμερα υπολογίζεται στη διαφορά των ετών 2010-1997, δηλ. 14 έτη Χ 5’=70’ ήτοι 1Ο .10’ που προστιθέμενη στην απόκλιση του 1997 δίνει τοπική 3ο.10’Α.
Όπως είπαμε, ο μαγνητικός βορράς δε συμπίπτει με το γεωγραφικό. Η ένδειξη δηλαδή της πυξίδας μας δείχνει το μαγνητικό και όχι τον αληθή βορρά. Ας υποθέσουμε λοιπόν πως βρισκόμαστε αρόδου με το χάρτη απλωμένο και αναγνωρίζουμε δύο από τα σημειωμένα σημεία. Αν θέσουμε την πλώρη μας σε ευθεία και με τα δύο αυτά σημεία και ας υποθέσουμε πως η ευθεία αυτή βρίσκεται π.χ. στις 0ο. Σύμφωνα με τις σημειώσεις του χάρτη, η απόκλιση της περιοχής είναι ας πούμε 5ο Α άρα ο μαγνητικός βοράς βρίσκεται στις 5ο. Διασταυρώνοντας την ένδειξη στην πυξίδα μας βλέπουμε πως η ένδειξη είναι 10ο. Δύο πράγματα μπορεί να συμβαίνουν. Λάθος στους υπολογισμούς, ή σφάλμα πυξίδας. Αν επαληθεύσουμε τους υπολογισμούς και δε βρεθεί λάθος, τότε η πυξίδα μας δείχνει 5ο λάθος Δ’ή Α του μαγνητικού βορρά. Το λάθος αυτό, λέγεται παρεκτροπή της πυξίδας και συμβολίζεται με τα γράμματα Τρ. Λόγοι που την προκαλούν μπορεί να είναι πολλοί και διάφοροι, όπως μεταλλικές κατασκευές, όργανα, ηχεία, μικρόφωνο VHF κλπ. Παρεμβολές γενικά δημιουργούν όλα τα μεταλλικά μέρη του σκάφους λόγω μάζας και γι’ αυτό η παρεκτροπή μεταβάλλεται ανάλογα με το σημείο που τοποθετούμε την πυξίδα.
Η μέτρηση του μεγέθους γίνεται σε μοίρες και ονομάζεται ανατολική ή δεξιά όταν παρεκτρέπεται δεξιά από το μαγνητικό βορρά και αντίστοιχα αρνητική ή αριστερά όταν παρεκτρέπεται αριστερά του βορρά. Για την παρακολούθηση των παρεκτροπών που όπως είπαμε δεν είναι σταθερές για ολόκληρο το ανεμολόγιο, συντάσσεται πίνακας με αναφορές σε αντιστοιχίες κάθε 22,5ο ή έστω κάθε 20ο ή 25ο, όπως διευκολύνει κάθε κυβερνήτη.
Ως εκ τούτου, διαμορφώνονται τρία είδη πορείας. Η Πορεία πυξίδας, Ζπ όπως τη βλέπουμε στο όργανο. Η Μαγνητική πορεία Ζμ, η οποία προκύπτει από τη διόρθωση στην ένδειξή της, λαμβάνοντας υπ’ όψη την παρεκτροπή. Η Αληθής πορεία Ζλ όπως προκύπτει μετά τις διορθώσεις με την παρεκτροπή και την μαγνητική απόκλιση της περιοχής.
Ανακεφαλαιώνοντας παραθέτουμε ένα μικρό πίνακα με τις ελληνικές συντμήσεις, όπως αναφέρθηκαν ως τώρα και χρησιμοποιούνται στα ειδικά εγχειρίδια και βοηθήματα ναυσιπλοΐας.
Αληθής βορράς                 Βλ
Μαγνητικός Βορράς         Βμ
Βορράς πυξίδας               Βπ
Απόκλιση                           Απ
Παρεκτροπή                     Τρ
Αληθής πορεία                  Ζλ
Μαγνητική πορεία            Ζμ
Πορεία πυξίδας               Ζπ

Ας δούμε τώρα και τον τρίτο βασικό όρο της ναυσιπλοΐας, την παραλλαγή. Έτσι ονομάζουμε τη γωνία που σχηματίζεται μεταξύ του Αληθούς βορρά Βλ και του Βορρά Πυξίδας Βπ. Αντίστοιχα , όπως αναφέρθηκε πριν, μαγνητική απόκλιση είναι η γωνία μεταξύ Αληθούς και Μαγνητικού βορρά και παρεκτροπή αυτή μεταξύ Μαγνητικού βορρά και Βορρά πυξίδας. Χαρακτηρίζεται και αυτή από τους όρους ανατολική, δεξιά ή θετική και δυτική, αριστερή ή αρνητική, όταν πέφτει ανατολικά ή δυτικά από τον Αληθή βορρά αντίστοιχα. Με δυο λόγια, πριν κλείσουμε , παραλλαγή είναι το άθροισμα της απόκλισης και της παρεκτροπής. Έτσι εξαρτάται απόλυτα από τα δύο αυτά μεγέθη, που αν τα γνωρίζουμε, υπολογίζουμε εύκολα το μέγεθός της.
Οι εξελίξεις όμως της τεχνολογίας που καταργούν ακόμη και ειδικότητες στα θαλασσινά επαγγέλματα, βλέπε ασυρματιστές, δεν ήταν δυνατό να μην επεκταθούν και σε εναλλακτικές εφαρμογές γύρω από το πολύτιμο αυτό όργανο.
Και δεν αναφερόμαστε στις ηλεκτρονικές πυξίδες που οι αρχές λειτουργίας τους βασίζονται, όπως και τα συστήματα πάνω σε αυτά του GPS που θα δούμε διεξοδικά σύντομα, αλλά σε μια νέα συσκευή με ιδιότητες και δυνατότητες κατά πολύ ανώτερες απ’ ότι γνωρίζαμε ως σήμερα. Πρόκειται για το RLG Ring Laser Gyroscope ή γυροσκοπικό λέιζερ.
Πρόκειται για το αποτέλεσμα μιας έρευνας που διήρκησε μία δεκαετία περίπου από τη British Aerospace – Dynamics Division και απ’ ότι δείχνουν τα πράγματα θα αντικαταστήσει όλα τα μάσα σε ξηρά , αέρα και θάλασσα. Η συσκευή έχει σα βάση ένα κομμάτι διαφανούς υλικού με τριγωνικό σχήμα, που στο εσωτερικό του υπάρχει μία κοιλότητα. Όταν τη γεμίσουμε με μείγμα ήλιον -νέον σε χαμηλή πίεση, λειτουργεί σα λέιζερ και παράγει ένα κοκκινόχρωμο φως με λαμπερές ακτίνες. Η διέγερση του επιτυγχάνεται μέσω μιας ηλεκτρικής πηγής κι ενός συστήματος κατόπτρων που δέχονται δύο αντίθετα περιστρεφόμενες ακτίνες. Όταν το διαφανές υλικό περιστρέφεται γύρω από τον άξονά του, η μία από τις δύο ακτίνες «βλέπει» ανάμεσα στα κάτοπτρα κάποια μεγαλύτερη διαδρομή, ενώ για την άλλη συμβαίνει το αντίθετο. Οι διαφορές αυτές, που αποκαλούνται διαφορές φάσης, γίνονται αντιληπτές από δέσμες συμβολής και ανιχνεύονται από αισθητήρες.
Η διαφορά της συσκευής αυτής με το ηλεκτρικό γυροσκόπιο είναι πως είναι τρείς φορές πιο αξιόπιστο, εξ αιτίας της έλλειψης κινητών ή περιστρεφόμενων σημείων και αντικειμένων, ενώ χάρις στο μικρό της βάρος και διαστάσεις μπορεί να εφαρμοστεί και με άλλες προοπτικές, όπως οπλικά συστήματα. Όσον αφορά σε ναυτικές χρήσεις, το γυροσκόπιο λέιζερ είναι απολύτως συμβατό με τα υπάρχοντα συστήματα οργάνων και συστημάτων πληροφορική;, παρέχοντας στοιχεία για το στίγμα, την ταχύτητα, την πορεία και το βάθος ή το ύψος του σκάφους.
Μέχρι αυτή τη στιγμή, το γυροσκόπιο λέιζερ ακολουθεί την πορεία του GPS που όταν εφαρμόστηκε αρχικά, προοριζόταν για στρατιωτική χρήση. Πέρασε όμως και στους απλούς χρήστες, όπως κατά πάσα πιθανότητα θα περάσει και η νέα εφεύρεση.
Όμως το πιο πιστό, φθηνό και συμβατό για κάθε χρήστη όργανο παραμένει η πυξίδα. Συνυφασμένη με την αρχέγονη γη μας, θα μας καθοδηγεί στους θαλάσσιους δρόμους με ασφάλεια.
Γι ‘αυτό, το μπούσουλα και τα μάτια σας…