MENU
MENU

Στα χιονισμένα μονοπάτια της Χελιδώνας

Κείμενο - φωτογραφίες : Σπύρος Χαλάστρας


 


Είναι ένας κόσμος σιωπηλός σε ήχους και φλύαρος σε εικόνες.

 


Για να ταξιδέψεις στο βουνό, στη θάλασσα γενικά στον κόσμο με οτιδήποτε μέσο και τρόπο, φρόντισε να ταξιδέψεις πρώτα μέσα σου.

Να βρεθείς για λίγο μόνος , να αφήσεις τη σκέψη σου να περιπλανηθεί σε τόπους που λατρεύεις, και να ξαναγυρίσει πάλι πίσω φορτωμένη με εικόνες, επιθυμίες και ερεθίσματα που θα σε κάνουν να γυρίσεις το κλειδί της μίζας –όχι μόνο του αυτοκινήτου σου μια και δεν είναι το μοναδικό μέσο μεταφοράς, αλλά το κλειδί που απελευθερώνει δισταγμούς, δικαιολογίες και αναστολές. Αυτό που σε κάνει να γίνεσαι συνειδητοποιημένος ταξιδιώτης των ονείρων σου και όχι στατικός τουρίστας για τον οποίο τα πάντα είναι προσχεδιασμένα , τι θα κάνει, που θα πάει, τι θα δεί. Την πορεία δεν την χαράζει αυτός, αλλά κάποιος άλλος, θα τον απαλλάξει από την ‘‘κουραστική ‘‘ αυτή προσπάθεια …
Συνήθως προτιμούμε τις λεγόμενες άγονες διαδρομές-γονιμότατες κατά την ταπεινή μου γνώμη- όρος ευδόκιμος κυρίως στη θάλασσα. Λίγες ώρες παραπάνω ‘‘πραγματικής’‘ διαδρομής είναι ότι καλύτερο όταν δεν βιαζόμαστε , αυτούς τους ξεχασμένους ορεινούς δρόμους που η συνάντηση με άλλο αυτοκίνητο είναι γεγονός…Διαδρομές πεντακάθαρες, γιατί απλά δεν κυκλοφορούν…λεγεώνες, αλλά ελάχιστοι. Όπως τώρα που το περιβάλλον έχει φορέσει το χειμωνιάτικο κουστούμι του και μας υποδεχεται αφού έχει απλώσει το κατάλευκο χαλί του χιονιού κάτω από τα πόδια μας, αυτό που σε κάνει να ακούς τα βήματά σου και βλέπεις πίσω τα ίχνη που έχεις αφήσει ενώ στην επιστροφή θα αυτοεπιβεβαιώνεσαι ότι έγινες ένα με το βουνό που διαλεξες να σε φιλοξενήσει για λίγες ώρες.
Και τι ώρες…τι μέρες…Κάθε φορά που έρχεται ο Δεκέμβρης , οι εικόνες που κυριαρχούν στο μυαλό μας είναι οι φωτισμένες βιτρίνες, ατελείωτη παρακαταθήκη καταναλωτικών αγαθών , ουσιαστικά μια εμπορική κοσμογονία. Όμως οι γιορτές αυτού του μήνα και κυρίως τα Χριστούγεννα και η αλλαγή του χρόνου, δεν είναι μόνο ένα γεμάτο τραπέζι, αλλά ίσως πολλά άλλα πράγματα…Αυτή τη χρονιά μπορεί να κάνει κανείς ένα δώρο στον εαυτό του, και αντί στολίδια στο δένδρο να κρεμάσει εικόνες και αναμνήσεις τις οποίες δεν θα χρειαστεί να ξεκρεμάσει και να τις πετάξει σε κάποια αποθήκη, γιατί θα είναι για πολύ καιρό μπροστά του. Και δεν θα τις κρεμάσει σε κάποιο αψυχο και ψεύτικο δένδρο, αλλά σε ολόκληρο δάσος από αληθινά έλατα.
.Καί είναι πολύ πιθανό όταν τελειώσουν αυτές οι μέρες των γιορτών, να σκεφτείς να το επαναλάβεις και την επόμενη χρονιά, να το κάνεις τρόπο ζωής, που θα έχει όμως σαν κοινό παρονομαστη ότι θα κάνεις κατι το ξεχωριστό , ας είναι απλό και λιτό, γιατί ας μη ξεχνάμε και σε τι οικονομικές συγκυρίες ζούμε.
Όμως φύγαμε, και το όνομα αυτου Ευρυτανία, αυτό το υπαίθριο φυσικό μουσείο , σημείο αναφοράς για τον λάτρη του βουνού και της ορεινής πεζοπορίας. Εδώ που για τον επισκέπτη δεν υπάρχουν…ευθείες γραμμές σε κάποιο υποθετικό…φυσιογράφημα, αλλά συνεχείς εναλλαγές για κάτι το διαφορετικό, που είναι συμβατο με την Χριστουγεννιάτικη ατμόσφαιρα…
Το νέο Μικρό χωριό επιλέχθηκε αυτή τη φορά σαν βάση εξόρμισης. Μικρό, όμορφο και συμμαζεμένο, έχει όλα όσα χρειαζόμαστε. Γραφικούς ξενώνες, απλά και όμορφα γευστικά στέκια με το τζακι παντού να μαγνητίζει το βλέμμα. Λέμε νέο Μικρό Χωριό γιατί υπάρχει και το παλιό που η τραγωδία της κατολίσθισης το 1963 το ειχε μεταβάλει σε φάντασμα του εαυτού του. Τα τελευταία χρόνια όμως άρχισε να παίρνει πάλι τα επάνω του και να ξαναζεί.
Από εδώ , από το παλιό μικρό χωριό ξεκινάει η διαδρομή μας για να ‘‘ χαθούμε’‘ στην χιονισμένη αγκαλιά της Χελιδώνας. Η Χελιδώνα και η Καλιακούδα είναι τα κυρίως βουνά στην περιοχή αυτή . Απέναντι από το μικρό χωριό βρίσκεται το Μεγάλο Χωριό, πιο κοντα στην Καλιακούδα.
Το ξημέρωμα μας βρίσκει με τα σακκίδια στον ώμο, τα μπατόν στο χέρι, και την ανυπομονησία στο κόκκινο…Η μικρή δεκαμελη ομάδα συγκεντρώνεται στην πλατεία του παλιού Μικρού Χωριού , όπου βεβαια εδώ κάτω το χιόνι είναι ελάχιστο. Πιο επάνω όμως, στην Χελιδώνα;…Η καθιερωμένη φωτογραφία βάσης και φύγαμε.
Εδώ όμως πρέπει να πούμε κάποια πρακτικά πραγματα.
Τώρα τον χειμωνα τα κόκκινα σημάδια που σημαδεύουν όλα τα μονοπάτια των βουνών μας κυρίως στις πέτρες της διαδρομής είναι θαμμένα στο χίόνι. Απομένουν οι κόκκινες επίσης πλαστικές ταινίες ανα διαστήματα στα δένδρα. Όμως αν δεν είναι ορατό το μονοπάτι όπως το φθινόπωρο, και με το χιόνι μέσα στο δάσος να φθάνει το μισό μέτρο, σίγουρα δεν είναι εύκολο. Η επιλογή είναι απλή. Πάρτε τον δασικό χωμάτινο δρόμο που ξεκινάει από το χωριό και φθάνει μέχρι την κορυφή όπου διακρίνονται κεραίες κινητής τηλεφωνίας. Είναι φυσικά πιο χαμηλά από την κορυφή της Χελιδώνας αλλά από εδώ έχουμε μια συγκλονιστική θέα και των δύο βουνών, ενώ το χίόνι χωρίς να είναι απαγορευτικό είναι άφθονο. Αλλωστε ποτέ η κορυφή δεν ήταν αυτοσκοπός. Ανάλογα με την φυσική κατάσταση του καθενός προχωρήστε όσο μπορείτε. Αλλωστε στην κλασσική διαδρομη από το μονοπάτι ψηλά το χίόνι ξεπερνάει το μέτρο…Εχετε μπροστά σας ένα εκπληκτικό και πανέμορφο καμβά όπου το πράσινο των δέντρων που αγκομαχάνε από το χίόνι , δίνουν την διαφορά , και όλα αυτά από την παλέτα του ζωγράφου της φύσης…
Απέναντι , η περήφανη Καλιακούδα στέκεται σαν παραπονεμένη για την επιλογή μας , δεν πειράζει την άλλη φορά…Όπως στα μεγάλα υψόμετρα χρειάζεσαι χρόνο για να εγκλιματιστείς έτσι και ότι βλέπεις από εδώ χρειάζεται χρόνο για να αφομοιωθει…Αυτή που σε κάνει να βλέπεις το γαλανό χρώμα του ουρανού πιο σκούρο. Εδώ ο χρόνος δεν τον μετράμε με το ρολόι, αλλά με το πόση ομορφιά μπορεί να αντέξει η κόρη του ματιού μας, μια και το τοπιο παίρνει μια μεταφυσική διάσταση με αποδέκτη αυτόν που θα αποφασίσει να έλθει μέχρι εδώ…
Όλα αυτά χιόνια θα λειώσουν και θα συνεχίσουν να τροφοδοτούν τον Καρπενισιωτη, τον Κρικελοπόταμο που ενώνονται και δημιουργούν τον Τρικεριώτη, με αφθονα νερά, κάτι που θα ανεβάζει κάθε φορά την αδρεναλίνη, καθώς σε λίγες εβδομάδες θα αφήνουμε πίσω μας την όχθη με τις φουσκωτές βάρκες για να ζήσουμε άλλη μια έντονη εμπειρία, όπως κάθε φορά δηλαδή…
Σκέπτομαι ότι θα θέλαμε τουλάχιστον δύο ζωές για να χορτάσουμε αυτά που έχουμε επιλέξει για τον εναλλακτικό τρόπο ζωής. Ολες αυτές οι αναμνήσεις θα ανακατεύονται κάποια στιγμή με τις άλλες τις αναμνήσεις τις χάρτινες…
Και τώρα αφού χορτάσαμε, αν είναι δυνατόν, την μισάωρη στάση μας στην κορυφή μας, και αρχίζει η κατάβαση πώς να μεταφέρουμε τα συναισθήματα, πως μετατρέπονται σε λέξεις; Οι φωτογραφίες σίγουρα βοηθούν , αλλά χρειάζεται να τα ζήσει κανείς. Και όταν θα εισαι πλέον στον ξενώνα δίπλα στο τζάκι με μια γλυκειά κούραση και ένα ποτήρι κρασί στο χέρι βυθισμένος στην φλόγα, ίσως να ακούσεις δίπλα σου κάποιον να μιλά για τις χιονισμένες κορυφές, θα χαμογελάς σκεπτόμενος που ήσουν… Αλλωστε η ζωή είναι ένα ταξίδι, όποιος πρόλαβε ανέβηκε, σ αυτό το καθαρτήριο από την αστικοποίηση και την ρουτίνα…Ας φροντίσουμε λοιπόν να σπείρουμε περιπλανήσεις σε τέτοια μέρη για να θερίσουμε κάποτε αναμνήσεις , κάτι σαν την πνευματική μας σύνταξη…

 

 

ΧΡΗΣΙΜΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
Εταιρίες με δραστηριότητες στη φύση που υπάρχουν στην περιοχή είναι η ΤΡΕΚΙΓΚ ΕΛΛΑΣ τηλεφ 6978187863 και η ΑCTIVE με τηλεφωνο 22370 22940.

 

 

Υπάρχουν πολλοί ξενώνες για διαμονή , ενδεικτικά
ΧΕΛΙΔΩΝΑ τηλ 22370 41221
ΜΕΡΣΕΣ 22370 41444
ΤΖΑΚΙ 22370 41318
ΡΙΖΩΜΑ 22370 41170
ΧΩΡΙΑΤΙΚΟ 22370 41257
ΤΑΣΙΟΥ 22370 41349
ΓΩΝΙΑ 22370 41393
 

Powered by Blog - Widget
Τα cookies είναι σημαντικά για την εύρυθμη λειτουργία του psarema-skafos.gr και για την βελτίωση της online εμπειρία σας.
Επιλέξτε «Αποδοχή» ή «Ρυθμίσεις» για να ορίσετε τις επιλογές σας.