Κείμενο - εικόνες : Δημήτρης Καραγεωργίου

Όσες φορές ταξίδεψα στο εξωτερικό για να παραβρεθώ σε παρουσιάσεις νέων κινητήρων – κυρίως, βρέθηκα σε σκάφη δοκιμής κατασκευασμένα από αλουμίνιο. Ένα υλικό, που στη χώρα μας δεν έχει βρει ακόμη ποσοστό στην αγορά, σε αντίθεση με άλλες αγορές, όπου η εκτίμηση στο υλικό είναι ήδη εδραιωμένη.
 

Σαν υλικά, τα πολυεστερικά σκάφη και εκείνα από αλουμίνιο, έχουν τεράστιες διαφορές, ίσως περισσότερες από όσες υπαγορεύουν τα ίδια τα υλικά τους. Αν συγκρίνουμε τα είδη, τότε θα διαπιστώσουμε πολλές και σημαντικές διαφορές – πλεονεκτήματα για κάθε είδος χωριστά.
 

Ας δούμε όμως τα πράγματα με τη σειρά. Αν συγκρίνουμε τα υλικά κατασκευής στο οικονομικό τους μέγεθος, τότε εκείνα από αλουμίνιο είναι φθηνότερα. Αυτό, δεν προκύπτει μόνο από το κόστος της πρώτης ύλης, αλλά και από το κόστος προετοιμασίας κατασκευής, εργατικών κλπ.
 

Αν κατά τη χρήση, προκύψει κάποια ζημιά ή αβαρία, τότε η αποκατάσταση της είναι πιο εύκολη και φθηνή στην περίπτωση του αλουμινίου. Μπορεί η έκταση της ζημιάς στο πολυεστερικό σκάφος να είναι τέτοια, όπου η επισκευή να κρίνεται αμφιβόλου αποτελέσματος και δαπανηρή. Στην περίπτωση του αλουμινίου, πολύ δύσκολα μπορεί να προκύψει ζημιά μη αναστρέψιμη και η επισκευή είναι πιο εύκολη.
 

Για την κατασκευή των πολυεστερικών σκαφών, πλέον χρησιμοποιούνται προηγμένα υλικά, σε αρκετές περιπτώσεις τα στεγανά πληρούνται και με αφρό και το ξύλο, έχει περιορισμένο πεδίο εφαρμογών, πάντα ‘θαμμένο’ μέσα σε πολυεστέρα, ώστε να μη διαβρωθεί και προσθέσει βάρος στο σκάφος, με ότι αυτό συνεπάγεται. Είναι σταθερά στην πλεύση τους και με εξαιρετικούς δείκτες ολίσθησης της γάστρας – όταν είναι καθαρή βέβαια.
 

Τα υλικά για τις πολυεστερικές κατασκευές χυτεύονται, ενώ το αλουμίνιο μπορεί να συγκολληθεί. Η δυνατότητα διαμόρφωσης του σχήματος, είναι συντριπτικά υπέρ του αλουμινίου, καθ’ όσον μπορεί να γίνουν παρεμβάσεις ανά πάσα στιγμή. Μια μικρής έκτασης ζημιά, π.χ. ένα ξύσιμο, επισκευάζεται πιο εύκολα στο αλουμίνιο από ότι στο πλαστικό, που θέλει περισσότερα υλικά και χρόνο.
 

Τα πολυεστερικά σκάφη, έχουν αυξημένη δομή και αντοχή στις καταπονήσεις, σε σχέση με εκείνα από αλουμίνιο, με την έννοια πως κατά την πλεύση, μπορεί να υποστούν διάφορου τύπου ‘πιέσεις’ και να ανταποκριθούν, χωρίς καν ο κυβερνήτης να αντιληφθεί το παραμικρό. Στα σκάφη από αλουμίνιο, αν οι τάσεις υπερβούν τα όρια ανοχής, τότε η στρέβλωση είναι μόνιμη, καθόσον το ίδιο το υλικό δεν έχει μεγάλα περιθώρια απορρόφησης τους. Αν μάλιστα πρόκειται για κατασκευή όπου έχουν χρησιμοποιηθεί πριτσίνια, τότε το πρόβλημα μπορεί να εμφανιστεί σοβαρότερο.
 

Υπάρχουν επίσης και κάποιες διαφορές, αναφορικά με την ευχέρεια αποθήκευσης. Στα πολυεστερικά, η διάταξη της κατασκευής, επιτρέπει τη διαμόρφωση συγκεκριμένων αποθηκευτικών χώρων, με δεδομένη την απομόνωση τους. Στο αλουμίνιο, υπάρχει μια μικρή υστέρηση, όσο αφορά στη διαμόρφωση των χώρων και στην περαιτέρω διάταξη τους εσωτερικά. Για παράδειγμα, υπάρχει σχετική δυσκολία στο κόψιμο, στερέωμα, τοποθέτηση π.χ. ενός ραφιού, σε σχέση με τον πολυεστέρα. Αν κάπου υπάρχει μια μικρή απόκλιση στη σύμπτωση των επιφανειών για να τοποθετηθεί π.χ. ένα φινιστρίνι, στα πολυεστερικά λίγος στόκος μπορεί να βοηθήσει αποτελεσματικά. Και για να γίνει πιο εύκολα αντιληπτό, το ‘κουφάρι’ ενός σκάφους κατασκευασμένου από αλουμίνιο, είναι γεμάτο από τους αντίστοιχους των πολυεστερικών νομείς και φρακτές, που εμποδίζουν την άνεση στη διαμόρφωση καθαρών εσωτερικών χώρων.
 

Διαφορά συμπεριφοράς, υπάρχει και κατά την πλεύση, ιδίως αν το κήτος κινείται πάνω σε όχι ήρεμη θάλασσα. Οι πολυεστερικές κατασκευές, είναι πολύ περισσότερο ‘ήσυχες’ σε σχέση με τις αντίστοιχες από αλουμίνιο, καθώς η αντήχηση που δημιουργείται είναι σημαντική.
 

Σημαντικό και κρίσιμο στοιχείο για την μακροβιότητα της κατασκευής από αλουμίνιο, είναι η αποτελεσματική προστασία από την διάβρωση και την ηλεκτρόλυση, ιδίως σε περιοχές με υψηλή περιεκτικότητα σε αλάτι. Αντίστοιχη ‘αρρώστια’ για τις πολυεστερικές κατασκευές, είναι η ώσμωση. Αυτή όμως, έχει να κάνει με λάθη κατά την διαδικασία της κατασκευής και την εφαρμογή των υλικών. Η απόδοση της προστασίας, πρέπει να ελέγχεται τακτικά, το ίδιο και τα θυσιαζόμενα προς τούτο υλικά.
 

Σαν υλικό βάσης, το αλουμίνιο δεν είναι αποδεκτό για κατασκευές υψηλής αισθητικής. Την πληρότητα και ακρίβεια στα τελειώματα που μπορεί να δώσει μια πολυεστερική κατασκευή, το αλουμίνιο ίσως και να μη τη φτάσει ποτέ. Μια πολυεστερική κατασκευή, μπορεί να δείχνει αστραφτερή και … μονοκόμματη. Αυτή από αλουμίνιο, με τις κολλήσεις και τη γενικότερη εικόνα, μπορεί μόνο να δείχνει πιο … επιθετική.
 

Σημειώνω επίσης, κάτι σημαντικό όσο αφορά στην τελική διαμόρφωση του οικονομικού μεγέθους αγοράς και χρήσης. Ένα σκάφος κατασκευασμένο από αλουμίνιο, είναι πιο ελαφρύ και γρήγορο, χρειάζεται μικρότερες ιπποδυνάμεις για τις ίδιες επιδόσεις λόγω βάρους, έχει χαμηλότερες καταναλώσεις, μεγαλύτερη αυτονομία και μεγαλύτερο κύκλο προορισμών στο χάρτη.
 

Και αφού έχω επισημάνει τη διαφορά κόστους κατασκευής, άρα και πώλησης, άφησα για το τέλος τη διαφορά με τη μεγαλύτερη απόκλιση. Το πολυεστερικό σκάφος, είναι ένα προϊόν κατασκευασμένο από χημικά στοιχεία και ενώσεις κυρίως με βάση το πετρέλαιο. Γι αυτό και μπορεί να καταστραφεί ολοσχερώς από τη φωτιά. Το αλουμίνιο, από καμία έως πολύ μικρή ζημιά μπορεί να πάθει.