Επιμέλεια : Δημήτρης Καραγεωργίου
Ένας χρόνος, ένα ολόκληρο καλοκαίρι, και μάλιστα στα γαλαζοπράσινα νερά του Αιγαίου, Ιονίου δεν έχει και τόσο μεγάλη σημασία. Κυρίως με τον τρόπο που ξέρουμε, όσο μας αφήνει η τιμή της… βενζίνης, να χαιρόμαστε με τα μικρά η μεγάλα φουσκωτά μας κάθε σπιθαμή της ατελείωτης ακτογραμμής του ευλογημένου αυτού τόπου.
Αυτό είχαμε στο μυαλό μας, το τελευταίο Σάββατο του Γενάρη, όταν μαζευτήκαμε σε ένα όμορφο χώρο στην Αλεξανδρούπολη για το κόψιμο της πίτας. Ουσιαστικά οριοθετούμε τα καλοκαιρινά μας όνειρα, που έχουν χρώμα γαλάζιο, περιμένοντας και τον ορισμό του τόπου της πανελλήνιας συνάντησης. Και αυτό γιατί αν είναι μέσα στην εμβέλειά μας, δηλαδή από το μισό Αιγαίο και πάνω, κάτι γίνεται, με τα φουσκωτά, αλλιώς κάποιο πλοιο θα μας αρμενίσει μέχρι εκεί, όπου και αν γίνει. Οι μνήμες της Αλοννήσου είναι τόσο νωπές, οι εικόνες σαν χθές, γεροί να είμαστε.
Η όμορφη βραδιά ήταν η κυψέλη για να γεννηθούν όλα αυτά τα όνειρά και τα σχέδια , δυο-τρείς μήνες μείνανε, για να αρχίζουμε να ξεσκεπάζουμε τις τέντες των φουσκωτών μας για τα απαραίτητα, καλή χρονιά να έχουμε.