Κείμενο - φωτογραφίες : Δημήτρης Καραγεωργίου

Για την δοκιμή στο νερό του νέου κινητήρα, οι διοργανωτές της εκδήλωσης είχαν επιλέξει 9 σκάφη – συνεργαζόμενων εταιρειών κατασκευαστών. Master 996, Focchi 730, Zar 85, Nuova Jolly Prince 25, Ranieri Next 370 SH, Ranieri 290 Next 290 SH, Saver 750 Cabin, Draco 27 RS με μονή και διπλή κατά περίπτωση τοποθέτηση.
 

Αν και δήλωσα συμμετοχή σε έξι από τα σκάφη της δοκιμής, με συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα, δεν έγινε εφικτό να συμμετάσχω σε όλες, για λόγους όχι δικής μου υπαιτιότητας. Μάλλον κάποιοι άλλαξαν προτίμηση στην πορεία, με αποτέλεσμα τα πληρώματα για κάποιες δοκιμές να εμφανίζονται πλήρη, με διαφορετική σύνθεση όμως.
Θα σας μεταφέρω την άποψη μου μαζί με στοιχεία από τα τέσσερα σκάφη που ολοκλήρωσα την δοκιμή, με αλφαβητική σειρά.
 

Πρώτο και σε πραγματικό χρόνο, ήταν το Focchi 730. Αποδείχθηκε μια εξαιρετική αποτύπωση, όλων όσων μας τονίστηκαν κατά την παρουσίαση, για τις ροπές, τις επιταχύνσεις, την ευστάθεια και την οικονομία του κινητήρα. Σε όλες τις δοκιμές, επικρατούσε ένας περίεργος καιρός, με ανακατεμένο κυματισμό περίπου μισού μέτρου, που έκρυβε τα απόνερα από τα άλλα σκάφη, με ότι αυτό συνεπάγεται. Μάλιστα, κατά τις μεσημβρινές ώρες, ο κυματισμός έγινε ακόμη πιο έντονος.
 

Σε πρώτη ανάγνωση, με προπέλα inox 27’’, 32 κόμβοι με κατανάλωση λίτρο/μίλι, είναι επίδοση που δύσκολα καταγράφεται. Αλλά και στους 38, που είναι μια πολύ καλή ταχύτητα κρουαζιέρας, το 1,1 λίτρα/μίλι, είναι επίσης εξαιρετική αναλογία. Η προσπάθεια να δούμε επιδόσεις στις 5.000 σ.α.λ., ήταν μάλλον δύσκολο να γίνει, καθώς οι συνθήκες δεν ευνοούσαν για αυτό. Κατά δήλωση όμως του κυβερνήτη – που δεν μας άφησε να πάρουμε τιμόνι, ήταν 72 κόμβοι στις 5.900 σ.α.λ.
 

Η επιτάχυνση, μπορεί να αποβεί … τραυματική, καθώς το τίναγμα εμπρός, είναι περίπου βίαιο. Αντίστοιχα, στο κλείσιμο, θα πρέπει το πλήρωμα να έχει καλά στηρίγματα, καθώς η επιβράδυνση είναι ανάλογη της επιτάχυνσης. Το σκάφος ακινητούσε σε ελάχιστα μέτρα. ‘Υπεύθυνες’ γι αυτό, οι δύο προπέλες, με την μεγάλη επιφάνεια και την αντίθετη περιστροφή.

Φουσκωτό και το επόμενο σκάφος δοκιμής, ένα Master 999 με ζευγάρι DF 350A. Και εδώ, προπέλες ήταν inox 27’’. Οι εικόνες που εμφανίζονται στην συλλογή, είναι οι περισσότερες και πιο αντιπροσωπευτικές για το συγκεκριμένο πακέτο. Αυτό, διότι πείστηκε ο κυβερνήτης του, πως αν πλησίαζε στον υψηλό ντόκο και παρά τα απόνερα, θα κατάφερνα να ανέβω στο τσιμέντο χωρίς απρόοπτα.
 

Στο φουσκωτό αυτό, το βάρος του εξοπλισμού ήταν ασύγκριτα μεγαλύτερο. Οι επιβαίνοντες τέσσερις και σχεδόν 45ο λίτρα καύσιμα. Θα έλεγα, συνθήκες βάρους πολύ κοντά στο συνηθισμένο.
 

Όπως και στο Focchi 730, εκείνο που δεν μπορεί να καταγραφεί, είναι η αίσθηση και το αποτέλεσμα της επιτάχυνσης, όταν κατεβαίνουν οι μανέτες. Μάλιστα, στην περίπτωση του ζεύγους και ως ένα σημείο της διαμόρφωσης του πρυμναίου τμήματος στο Master 999, ο ρόγχος της επιτάχυνσης είναι κάτι που αν μη τι άλλο, αρέσκεται κανείς να ακούει.
 

Σε σχέση με το κατά πολύ ελαφρύτερο Focchi 730, η συνολική διαγωγή των κινητήρων, είναι ευθέως ανάλογη σε επίδοση όσο και κατανάλωση. Αν δεχτούμε σαν υπηρεσιακή ταχύτητα αυτή των 38+ κόμβων στις 4.000 σ.α.λ., τότε τα 2,3 λίτρα/μίλι, είναι επίσης εξαιρετική επίδοση. Όσο για την τελική, οι 55+ κόμβοι, είναι μάλλον ‘κοντή’, καθόσον από όσο είδα, ο χειριστής του, ούτε το τιμόνι ‘δούλευε’, ούτε και το trim ρύθμισε καθόλου. Για αυτό και οι στροφές έμειναν στις 5.700 με ότι αυτό συνεπάγεται, για το βάρους 1.800 κιλών φουσκωτό.
 

Θα σημειώσω δύο πράγματα για την συμπεριφορά των κινητήρων. Κλείνοντας τα γκάζια στους 55 κόμβους, το φουσκωτό σταμάτησε σε μόλις 30 – 35 μέτρα απόσταση. Όσο αφορά στις αποθαλασσώσεις, η προσγείωση, ήταν … αεροπλάνου, σε απόλυτη ισορροπία.

Σημειώνω στην αρχή, το βάρος του Ranieri 370 SH, που στο ενημερωτικό σημείωμα που μας διανεμήθηκε, ήταν 4.500 κιλά. Μαζί με τον εξοπλισμό – κανένα από τα σκάφη της δοκιμής δεν ήταν ‘βιτρίνας’ το σκάφος βρέθηκε στη θάλασσα με επτά άτομα πλήρωμα – μία από τις υπερβάσεις που σημείωσα πιο πριν, μαζί και περίπου 350 λίτρα καύσιμα. Περίπου έξι τόνοι.
 

Αν και παρά τα φορτία και την κακή κατανομή των βαρών – λέγε με πλήρωμα, το σκάφος μένει πλαναρισμένο στους 13 κόμβους. Πέραν αυτού, δύσκολα μπορεί κανείς να καταλήξεις σε ασφαλή συμπεράσματα. Κατά την άποψη μου, η συγκεκριμένη επιλογή, δεν ήταν και η πλέον κατάλληλη, λόγω βάρους κυρίως. Γι αυτό και αδικούνται όλα. Η υπηρεσιακή ταχύτητα που παραμένει χαμηλή, οι καταναλώσεις που επιβαρύνονται και η τελική που παραμένει χαμηλή. Βεβαίως στην … κανονική ζωή, μπορεί αυτές οι συνθήκες να είναι πραγματικές, όμως σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να είναι τέτοιες επίδειξης. Το σκάφος είναι εξαιρετικό κατά τα άλλα, όχι όμως για την συγκεκριμένη ημέρα και τον συγκεκριμένο σκοπό, στην συγκεκριμένη κατάσταση.

Έμεινε για το τέλος, η δοκιμή της DF 350A, πάνω στο ZAR FORMENTI 85. Ένα φουσκωτό 8,5 μέτρων και βάρους 1.600 κιλών. Και αυτό το σκάφος δομικής, ήταν πλήρως εξοπλισμένο και κατά τη διάρκεια της πλεύσης, βρεθήκαμε – και πάλι … επτά άτομα σαν πλήρωμα. Μονομήχανο, απέναντι στην πρόκληση του πολυμελούς πληρώματος και του σεβαστού ολικού βάρους. Για τους 32 κόμβους υπηρεσιακής ταχύτητας, οι ροή καυσίμου έδειξε 1,9 λίτρα/μίλι. Και η τελική των 45+, 2.25 λίτρα/μίλι. Σημειώνω και εδώ, πως ο κατά τα άλλα συνεργάσιμος κυβερνήτης, δεν έδειξε ιδιαίτερο ζήλο στο να ‘παίξει’ λίγο με το trim ή να ασχοληθεί με την κατανομή του πληρώματος. Έτσι, μοιραία, διατηρώ σοβαρές επιφυλάξεις για την τελική ταχύτητα, που επίσης, δεν σημειώθηκε έπειτα και από ‘επιμονή’ στο γκάζι.
 

Σε κάθε περίπτωση, τουλάχιστον για συνδυασμό του κινητήρα σε φουσκωτό, πιστεύω πως ήταν μια καλή δοκιμή σε αναλογίες. Και εδώ, η επιτάχυνση υπήρξε η γνώριμη εκρηκτική, το ίδιο και η επιβράδυνση. Στις μανούβρες η συμπεριφορά του σκάφους ήταν υποδειγματική – φρόντισε ο κυβερνήτης γι αυτό. Μάλλον θα είχε τους λόγους του, καθώς ήταν ντυμένος με το ομώνυμο λογότυπο της εταιρείας στην πλάτη.
 

Γενικά συμπεράσματα.

Κρίνω απολύτως δικαιολογημένη την υπερηφάνεια των παρουσιαστών για τον νέο τους κινητήρα. Αν και σύμφωνα με δημοσιεύματα ακολουθεί οσονούπω και η παρουσίαση του επόμενου, αυτού των 400 ίππων, ο DF 350A έχει ήδη κρατήσει χώρο για το δικό του κεφάλαιο στην ιστορία των εξωλέμβιων, για πολλούς λόγους. Για τις τεχνολογικές της εφαρμογές, την υπεροχή όπως εξαγγέλθηκε σε σχέση με τον ανταγωνισμό, την συμπεριφορά στη θάλασσα, έστω και μέσα από αυτό το πολύ μικρό δείγμα που είδαμε.
 

Προσωπικά, δηλώνω ενθουσιασμένος και αναμένω με ιδιαίτερη ανυπομονησία τις πρώτες δοκιμές στα δικά μας νερά, με δικά μας σκάφη, χωρίς χρονικούς περιορισμούς και ανόμοιες συνθήκες. Τονίζω και σε αυτό το σημείο, πως η ανάρτηση των πινάκων περιέχει στοιχεία πραγματικά μεν, υποκειμενικά δε, λόγω των διαφορετικών συνθηκών φόρτωσης και διαχείρισης από τους κυβερνήτες. Κυρίως στο ιδιαίτερα ευαίσθητο σημείο, στο trim.
 

Τέλος, ευχαριστώ θερμά το Marine Division της Ν.Ι. Θεοχαράκης Α.Ε.ΒΕ., για την τιμή να παραστώ σε αυτή την εκδήλωση.