Κείμενο - φωτογραφίες : Δημήτρης Καραγεωργίου

Η αυγή της νέας χιλιετίας, βρήκε τη χώρα μας να προετοιμάζεται για την τέλεση των Ολυμπιακών Αγώνων. Εκείνη την εποχή και μόνο το άκουσμα της ανάληψης για τη διεξαγωγή τους, δημιούργησε σε πολλούς την ψευδαίσθηση ότι, επιτέλους, κάτι θα γινόταν, για να λυθεί μία και καλή, το πρόβλημα που απασχολεί χιλιάδες κατόχους μικρών τουριστικών σκαφών, στην Αττική τουλάχιστον.

Η αυγή της νέας χιλιετίας, βρήκε τη χώρα μας να προετοιμάζεται για την τέλεση των Ολυμπιακών Αγώνων. Εκείνη την εποχή και μόνο το άκουσμα της ανάληψης για τη διεξαγωγή τους, δημιούργησε σε πολλούς την ψευδαίσθηση ότι, επιτέλους, κάτι θα γινόταν, για να λυθεί μία και καλή, το πρόβλημα που απασχολεί χιλιάδες κατόχους μικρών τουριστικών σκαφών, στην Αττική τουλάχιστον. Η πρόσβαση στη θάλασσα Ήταν πολλά τα έργα που θα γίνονταν εξαρχής, ένα μεγάλο μέρος της παραλιακής ζώνης της Δυτικής Αττικής κυριολεκτικά θα μεταμορφωνόταν και θα κατασκευαζόταν ένας μεγάλος αριθμός ναυτικών εγκαταστάσεων.
Και έγινε κάπως έτσι. Τα έργα έγιναν, οι εγκαταστάσεις παραδόθηκαν, όμως πολλά έργα ανάπλασης και διαμόρφωσης της ευρύτερης περιοχής έμειναν στα χαρτιά. Και αν νομίζετε ότι αυτό δεν αφορά πολλές χιλιάδες ιδιοκτήτες " μικρών " σκαφών αναψυχής, τότε δεν είστε από αυτούς. Τρία χρόνια μετά τη λήξη των Ολυμπιακών Αγώνων, για τη χρήση όλων αυτών των εγκαταστάσεων και ενώ οι φίλοι Κινέζοι οδεύουν ολοταχώς για τη διοργάνωση της δικής τους Ολυμπιάδας, δεν έχει βρεθεί ακόμη η φόρμουλα της αξιοποίησης τους. Τι σημαίνει αυτό πρακτικά? Ότι όπου κατασκευάστηκαν καινούργιες εγκαταστάσεις, υπάρχουν και κάποιες γλίστρες, κεκλιμένα επίπεδα, που - υποτίθεται - ότι θα διευκόλυναν τους απλούς χρήστες - φορολογούμενους. Παρά τη νομοθεσία και τις σχετικές διατάξεις, η χρήση αυτών των εγκαταστάσεων παραμένει απαγορευμένος καρπός, με αστυνόμευση γι αυτό.
Στο αρχείο μου, υπάρχουν τρεις προηγούμενες έρευνες που έχουν δει το φως της δημοσιότητας στα έντυπα του χώρου, με θέμα τις γλίστρες. Την υποδομή και τον τρόπο λειτουργίας τους.
Για την έρευνα που θα διαβάσετε, λάβαμε υπ όψιν τα δεδομένα όπως έχουν διαμορφωθεί τα τελευταία χρόνια, όσον αφορά στις υπάρχουσες εγκαταστάσεις, την πρακτική και χρησιμότητα τους, τον τρόπου λειτουργίας, αλλά και τις εν τω μεταξύ οι διαφοροποιήσεις στην αγορά. Αναφερόμαστε στον αριθμό των σκαφών τα οποία έχουν πωληθεί και για τα οποία η χρήση τέτοιων εγκαταστάσεων είναι μονόδρομος.
Τέτοια στοιχεία, βεβαιωμένα, υπάρχουν μέχρι την 31/12/2004, και η τα παραθέτουμε στον σχετικό πίνακα. Αφορά πωλήσεις πανελλαδικά, τι μία καλή προσέγγιση για τον αριθμό που αφορά στην Αττική, είναι η πληθυσμιακή αναλογία. Δηλαδή περίπου τέσσερις χιλιάδες σκάφη.

Τη στιγμή που γράφονται οι γραμμές αυτές, όλες ανεξαιρέτως οι λιμενικές αρχές της χώρας, έχουν στα χέρια τους εγκύκλιο με οδηγίες και διευκρινήσεις από τη δική τους κεντρική υπηρεσία, τόσο για την κατασκευή, όσο και τη λειτουργία των ήδη υπαρχουσών εγκαταστάσεων. Εκεί, διευκρινίζεται – Α.Ν. 2344/40, ότι ο αιγιαλός είναι κοινόχρηστος και έχει κύριο προορισμό την επικοινωνία μέσω αυτού από θαλάσσης στην ξηρά και το αντίθετο. Ν.1337/83 άρθρο 23, παραγ. 1 και Π.Δ. 236 18-5-84, δεν μπορεί να περιφραχθεί με κανένα τρόπο - γνωστή είναι η πρωτοβουλία του δημάρχου Ελληνικού γι αυτό και την οποία στηρίζουμε ανεπιφύλακτα, κι όταν διαπιστώνονται παραβάσεις η παραλείψεις θα πρέπει να αναλαμβάνονται οι ανάλογες ενέργειες για την ποινική δίωξη τους και την αποκατάσταση της κατάστασης σύμφωνα με τα ισχύος προβλεπόμενα. Επίσης θα πρέπει να διαπιστώνεται εάν τυχόν είσπραξη τελών για την χρήση των εγκαταστάσεων αυτών είναι νομότυπη. Επισημαίνει δε ότι στόχος της λιμενικής αρχής, είναι η παγίωση της νομιμότητας στο συγκεκριμένο τομέα, η διευκόλυνση των ιδιοκτητών μικρών σκαφών αναψυχής να έχουν απεριόριστα ελεύθερη πρόσβαση στη θάλασσα μέσα από οργανωμένες εγκαταστάσεις και όχι από χώρους λουομένων, όπου εγκυμονούν κίνδυνοι για πρόκληση ατυχημάτων.
Για την κατασκευή τέτοιων εγκαταστάσεων ιδιαίτερα διαφωτιστική είναι η παράγραφος 22 του νόμου 2160/93 όπως αντικαταστάθηκε από την παράγραφο 4 του άρθρου 27 του νόμου 2636/98 και αναφέρει τα εξής:
« Με πρωτοβουλία και χρηματοδότηση φορέων του Δημοσίου η και του ιδιωτικού τομέα, φυσικών η νομικών προσώπων, επιτρέπεται να δημιουργούνται σε κάθε παραθαλάσσιους οικισμούς Δήμου η Κοινότητας μέχρι μία ράμπα πρόσβασης μικρών σκαφών στη θάλασσα. Για τη δημιουργία αυτών, απαιτείται έγκριση του Γενικού Γραμματέα της οικείας περιφέρειας, η οποία χορηγείται ύστερα από σχετική αίτηση του συνοδεύεται απαραίτητα από τοπογραφικό διάγραμμα στο οποίο απεικονίζεται η ράμπα. Η έγκριση παρέχεται ύστερα από γνώμη της οικείας Λιμενικής Αρχής, το αργότερο μέσα σε δύο μήνες από την ημερομηνία υποβολής αυτής της αίτησης, μετά δε την παρέλευση άπρακτης της προθεσμίας αυτής, η έγκριση θεωρείται ότι έχει παρασχεθεί αυτοδικαίως. Οι ράμπες, μετά την κατασκευή τους, αποτελούν κοινόχρηστες εγκαταστάσεις και η αρμοδιότητα της συντήρησης τους ανήκει στον οικείο Δήμο η Κοινότητα. Η ρύθμιση της παρούσας παραγράφου, δεν έχει εφαρμογή στις παραμεθόριες περιοχές ».
Η πραγματικότητα δεν έχει καμία σχέση με όσα διαβάσατε. Ούτε πρωτοβουλίες αναλαμβάνονται, οι ολυμπιακές εγκαταστάσεις παραμένουν κλειστές και όσες εγκαταστάσεις υπάρχουν είναι παραμελημένες χωρίς συντήρηση και φροντίδα και γίνονται όλο και λιγότερο αποτελεσματικές με το πέρασμα του χρόνου. Σε πολλές περιπτώσεις, έχουν καταγραφεί περιστατικά καταστροφής τους. Για δικούς τους λόγους η " άρχοντες " της περιοχής, προβαίνουν σε ενέργειες οι οποίες μπορεί να χαρακτηρίζονται αντισυνταγματικές, παράνομες, παράτυπες, όμως δρουν ανενόχλητοι. Φράζουν την πρόσβαση με μπάρες, αλυσίδες, υλικά, καταστρέφουν την εγκατάσταση σπάζοντας τα τελευταία μέτρα, παρκάρουν αυτοκίνητα η τοποθετούν αντικείμενα απακλείοντας την προσέγγιση.
Ανατρέχοντας στις έρευνες που όπως είπα έχω στο αρχείο μου, διαπιστώνω ότι πέρα από τις ολυμπιακές εγκαταστάσεις με τη γνωστή " σύνθεση ", δεν έχει αλλάξει τίποτα. Όχι μόνο προς το καλύτερο αλλά και οι ήδη υπάρχουσες βρίσκονται σχεδόν όλες με καταγεγραμμένα σημεία επικινδυνότητας. Για παράδειγμα, στην " γλίστρα " της Αναβύσσου, τα τελευταία χρόνια έγινε μία διεύρυνση του ωφέλιμου χώρου, με βράχια - πέτρες στις άκρες, και μπετόν που στρώθηκε " νύχτα " και σε δόσεις. Πριν από λίγες μόλις ημέρες, ασφαλτοστρώθηκε ο περιβάλλον χώρος και ο χώρος πρόσβασης. Το μέλλον θα δείξει, αν η κίνηση αυτή ήταν αποσπασματική, η αν επί τέλους θα βελτιωθεί η κατάσταση. Η σημερινή εικόνα, είναι πως στη δεξιά μεριά υπάρχει ένα χαμηλό τοιχίο με μπετόβεργες ύψους ενός μέτρου οι οποίες προεξέχουν όρθιες με ότι αυτό συνεπάγεται, ενώ στο " κεκλιμένο " υπάρχει σκαλοπάτι, που εκτός από τα προβλήματα και τις ζημιές που δημιουργεί στα τρέιλερ, δυσχεραίνει και την ανέλκυση.
Έχουν περάσει λίγες μόλις ημέρες από την Πανελλήνια Συγκέντρωση Φουσκωτών Σκαφών που διοργανώθηκε άριστα από τους ομίλους της Κρήτης, Παγκρήτιο και Χανίων, στην Πάρο. Έχοντας παρακολουθήσει τις εργασίες του συνεδρίου με τα διοικητικά συμβούλια των ομίλων που συμμετείχαν στην εκδήλωση, θα ήθελα να σχολιάσω τα εξής. Ανάμεσα στα θέματα που συζητήθηκαν, ήταν η κατάσταση που επικρατεί στις γλίστρες της Αττικής, αλλά και η δημιουργία Ομοσπονδίας Ομίλων, κάτι που είχε για πρώτη φορά τεθεί επί τάπητος στην προηγούμενη εκδήλωση που διοργανώθηκε στο εντευκτήριο της Λέσχης Φουσκωτών Σκαφών «ΙΑΣΩΝ». Το θέμα βέβαια δεν είναι πολιτικό, για να πάρει την κατάσταση στα χέρια του ο … λαός, όμως μέσα από αυτή τη διαδικασία, τη δημιουργία Ομοσπονδίας, μπορούν να ξεκινήσουν πρωτοβουλίες από τους ομίλους της Αττικής για να ασκηθούν πιέσεις προς την κατεύθυνση αυτή. Ας μη λησμονούμε πως η εκ βαθέων αναψηλάφηση του γενικού κανονισμού Λιμένος 23, έγινε με μία τέτοια πρωτοβουλία.
Έχουμε στα χέρια μας περίληψη μελέτης του προγράμματος RIPE – κοινοτικών προγραμμάτων για την περιφερειακή ανάπτυξη, εν προκειμένω για την περιφέρεια της Πελοποννήσου, για την ανάπτυξη Εθνικού Συστήματος Λιμένων Αναψυχής. – Ε.ΣΥ.Λ.Α. Γ’ Φάση, όπου συνοψίζεται το τεχνικό μέρος με αποσαφήνιση σε πρώτο στάδιο της ορθής χρήσης του όρου λιμένας σκαφών αναψυχής. Επίσης περιγράφονται γενικές αρχές και οι συνιστώσες για τη λειτουργία ενός εθνικού συστήματος λιμενικών εγκαταστάσεων σκαφών αναψυχής. Ακόμη, προσδιορίζονται οι προδιαγραφές με ανάλυση της διαδικασίας προσέγγισης των προτάσεων και παρουσιάζονται οι επιλεγμένες περιοχές για τη δημιουργία λιμένων σκαφών αναψυχής και οι θέσεις διαμόρφωσης ζωνών αναψυχής εκτός υφισταμένων λιμενικών εγκαταστάσεων.
Οι μελετητές, συμπέραναν μέσου της μελέτης αυτής, ότι η εξυπηρέτηση των σκαφών αναψυχής σε τεχνικό επίπεδο δεν μπορεί να ικανοποιηθεί με ένα Εθνικό σύστημα λιμένων αναψυχής. Αυτό που ήταν αποτελεσματικότερο είναι ένα Εθνικό σύστημα εγκαταστάσεων σκαφών αναψυχής που θα περιλαμβάνει μία σειρά εγκαταστάσεων όπως, μεταξύ άλλων, ζώνες για σκάφη αναψυχής σε υφιστάμενες λιμενικές εγκαταστάσεις με την επένδυση σε έργα αναβάθμισης που έχουν χαμηλότερο κόστος και είναι ήδη στα εφαρμοσμένα σε πολλές περιπτώσεις στην Ελλάδα, εξοπλισμένα αγκυροβόλια για πρόσδεση σκαφών σε φυσικούς η τεχνητούς όρμους και κεκλιμένα ( γλίστρες ) επίπεδα για την είσοδο και έξοδο των σκαφών αναψυχής. Αναφέρει επίσης η μελέτη, ότι πρόσθετα πλεονεκτήματα, συγκεντρώνει η λύση της δημιουργίας ζωνών για σκάφη αναψυχής σε υπάρχοντες καλυμμένες, με αναβάθμιση και προσαρμογή της υποδομής. Στην περίπτωση των κεκλιμένων επίπεδων για τα σκάφη αναψυχής, εξασφαλίζει ότι η είσοδος τους στη θάλασσα από ειδικευμένες λιμενικές εγκαταστάσεις η από ιδιωτικές εγκαταστάσεις που διαθέτουν κρηπίδωμα η κεκλιμένο επίπεδο η και ορθά κατασκευασμένο κεκλιμένο επίπεδο, ενώ όπως σημειώνει η κατηγορία αυτή είναι πέρα από τους σκοπούς της παρούσας μελέτης.
Η αναφορά μας έστω και περιληπτικά στη μελέτη αυτή, έγινε για τον απλούστατο λόγω, ότι η δημιουργία, λειτουργία και τη χρησιμότητα αυτών των εγκαταστάσεων είναι πρωταρχικής σημασίας. Όπως επίσης πολύ βασικό σημείο συμπεριφοράς ,Όσων κάνουν χρήση αυτών των υποτυπωδών έστω καταστάσεων, είναι πως πρέπει να σέβονται το χώρο και την κοινή χρήση. Δε φτάνει μόνο η προετοιμασία πριν από την καθέλκυση για να μην καθυστερούν οι υπόλοιποι, είναι απαραίτητο να απομακρύνονται τα αυτοκίνητα με τα τρευλερ σε ικανή απόσταση ώστε να μην ενοχλούν και να μην ενοχλούνται. Είναι κι αυτός ένας λόγος για τον οποίον οι τοπικοί " άρχοντες " προβαίνουν στις γνωστές ασχήμιες.
Όσον αφορά στη νομοθεσία η οποία διέπει τις κατασκευές σε κοινόχρηστους χώρους αυτή ορίζεται με σαφήνεια από τον ΓΟΚ/85 Άρθ.19 (ΦΕΚ – 210/Α/18-12-85 και προβλέπει ότι στους κοινόχρηστους χώρους του οικισμού επιτρέπονται α) οι κατασκευές για τη διαμόρφωση του εδάφους, όπως κλίμακες, τοίχοι, διαδρομή, κεκλιμένα επίπεδα και β) για τον εξοπλισμό τους όπως στέγαστρα, αποχωρητήρια, περίπτερα, κιόσκια, τέντες, εγκαταστάσεις παιδότοπων άθλησης, πάγκοι … Με απόφαση του Υπουργού Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και Δημοσίων Έργων, καθορίζονται οι κατηγορίες των πιο πάνω κατασκευών η εγκαταστάσεων για τις οποίες και δεν απαιτείται η οικοδομική άδεια. Αναφέρει επίσης, μεταξύ άλλων, ότι στους κοινόχρηστους χώρους επιτρέπεται η εγκατάσταση δικτύων υποδομής και κοινής ωφέλειας έπειτα από κοινοποίηση των σχεδίων στα οποία απεικονίζεται η κατασκευή των έργων αυτών, στους οικείους ΟΤΑ.
Είναι προφανές, ότι η κατάσταση έχει διαμορφωθεί όπως την ξέρουμε σήμερα, χάρη στην αδιαφορία των πολλών και τον " ζήλο " των ολίγων. Η αυθαιρεσία " νομιμοποιείται " όταν δεν συναντά αντίδραση. Είναι τραγικό, οι χιλιάδες ιδιοκτήτες σκαφών να μην απαιτούν έστω και στο ελάχιστο εκείνα τα οποία δικαιούνται. Την ελεύθερη πρόσβαση στη θάλασσα, με αξιοπρεπείς εγκαταστάσεις, πολιτισμένο τρόπο, όλες τις ώρες και τις ημέρες του χρόνου.
Και να σκεφτεί κανείς, ότι η νομοθεσία είναι, τελικά, αρκετά φιλική προς τους χρήστες. Τελικά τι είναι εκείνο που μας στερεί το - ως ένα σημείο πληρωμένο κιόλας - δικαίωμα της ελεύθερης πρόσβασης στη θάλασσα;
Το πρώτο μέρος της έρευνας καταγράφει τις δυνατότητες - για να μη λέμε εγκαταστάσεις, που υπάρχουν στις δυτικές ακτές της Αττικής. Στην επόμενη ενότητα, θα δούμε τις αντίστοιχες στις ανατολικές ακτές και αποσπασματικά θα σας παρουσιάσουμε τι συμβαίνει στην περιφέρεια, όπου τα πράγματα εκεί είναι πολύ καλύτερα.

ΚΑΛΑΜΑΚΙ

Από τις πιο παλιές, μέσα στις εγκαταστάσεις του Ναυτικού Ομίλου. Σε αρκετά καλή κατάσταση, εξυπηρετεί έως δύο σκάφη. Χώρος για στάθμευση αυτοκινήτων και τρέιλερ δεν υπάρχει μέσα στις εγκαταστάσεις του ομίλου και η λύση που προτείνεται είναι στο δρόμο γύρω από αυτές η στο μεγάλο ακάλυπτο χώρο που υπάρχει μέσα στο χώρο της μαρίνας. Οι ώρες χρήσης για το κοινό είναι από την Ανατολή του ήλιου μέχρι τη Δύση για τις καθημερινές, ενώ το Σαββατοκύριακο από τις δέκα το πρωί ως τις δύο το μεσημέρι απαγορεύεται κάθε χρήση. Χρειάζεται ιδιαίτερη προσοχή κατά τις ώρες των μαθημάτων ιστιοπλοΐας του ομίλου ενώ ελέγχεται και η είσπραξη αντιτίμου για τη χρήση της από τον Όμιλο Καλαμακίου.

ΓΛΥΦΑΔΑ

Ίσως η καλύτερη γλίστρα της περιοχής, αν και σε κάποια σημεία φαίνεται ο οπλισμός του μπετόν που όμως δεν ενοχλεί. Συνήθως υπάρχει αλυσίδα που απαγορεύει τη χρήση. Η γλίστρα είναι δημοτική. Για τη χρήση της, πρέπει να καταβληθούν -σύμφωνα με πληροφορίες - είκοσι ευρώ στις υπηρεσίες του Δήμου για την έκδοση άδειας καθέλκυσης, που στη συνέχεια πρέπει να κατατεθεί στον Λιμενικό σταθμό που εδρεύει στην 4η μαρίνα Γλυφάδας για την έκδοση άδειας απόπλου. Εκείνο που πολλοί αγνοούν, είναι πως όταν το σκάφος πρόκειται να πέσει στο νερό από άλλο άτομο από τον ιδιοκτήτη, πρέπει η να παρευρίσκεται ο ίδιος, η να έχει εφοδιάσει με εξουσιοδοτήσεις. Υπάρχει αρκετός χώρος για αυτοκίνητα και τρευλερ ,που όμως σε κάποια σημεία έχει πινακίδες απαγόρευσης στάσης και στάθμευσης. Είναι προφανές πως υπάρχει ενδεχόμενο κλήσης. Τα είκοσι ευρώ, δεν είναι αρκετά …

ΛΑΓΟΝΗΣΙ

Το φυσικό ανάγλυφο της τοποθεσίας, διευκόλυνε την κατασκευή τσιμεντένιας διόδου πάνω στην άμμο μέχρι τη θάλασσα. Πρόκειται για την ένωση της παραλιακής λεωφόρου με τον αιγιαλό. Στα σημεία που βρέχεται, το τσιμέντο είναι ιδιαίτερα επικίνδυνο καθώς είναι ιδιαίτερα ολισθηρό. Η θέση αυτή είναι επικίνδυνη όταν φυσάει νοτιάς αλλά και αβαθής. Χρειάζεται γι αυτό μεγάλη προσοχή ιδίως για τα μεγαλύτερα σκάφη. Σε δύο σημεία εξέχουν σίδερα που έχουν λυγίσει πρόχειρα, αλλά δεν παύουν να είναι επικίνδυνα για τραυματισμό. Υπάρχει αρκετός χώρος για αυτοκίνητα και τρειλερς, σε πολλά σημεία πάνω στην άμμο. Εκείνο όμως που πρέπει σε κάθε περίπτωση να προσέχουν όσοι την χρησιμοποιούν, είναι πως στην περιοχή δεν υπάρχει καμία σήμανση για διαχωρισμό της ζώνης χρήσης και των κολυμβητών. Τέλος μεγάλη προσοχή χρειάζεται κατά την έξοδο προς την παραλιακή λεωφόρο.

ΑΝΑΒΥΣΣΟΣ

Η περιοχή με το μεγαλύτερο αριθμό χρηστών. Το τσιμέντο στρώθηκε από ιδιώτες με πρόχειρο τρόπο και σε λάθος εποχή. Έτσι όταν οι καιρικές συνθήκες άλλαξαν και τα νερά τράβηξαν τα χοντρά χαλίκια πιο μέσα, δημιουργήθηκε σκαλοπάτι περίπου είκοσι εκατοστών. Το βάθος είναι αρκετό για τους κινητήρες. Μπορεί να εξυπηρετήσει έως και τέσσερα σκάφη ταυτόχρονα, όχι όμως όλα " πρώτου " μεγέθους. Χρειάζεται μεγάλη προσοχή και εμπειρία, γιατί δεν είναι όλα τα σημεία κατάλληλα για όλα τα μεγέθη σκαφών. Αν και η κλίση μοιάζει ωφέλιμη για τα αυτοκίνητα, βαθαίνει απότομα και αυτό δημιουργεί πρόβλημα στην ανέλκυση ιδίως των βαρύτερων σκαφών. Σε πολλές περιπτώσεις, η ανέλκυση γίνεται με τη βοήθεια και των κινητήρων !!! Μάλιστα, η ‘παρέμβαση’ που έγινε με πρωτοβουλία επαγγελματιών της περιοχής, είχε σαν αποτέλεσμα ακόμη και τα μεγάλα σκάφη, για νε πέσουν, θα πρέπει τα αυτοκίνητα να μπουν κυριολεκτικά μέσα στο νερό μέχρι τους μαρσπιέδες. Και πρόκειται για τα τετρακίνητα των parking … Η πρόσβαση στην περιοχή από την παραλιακή λεωφόρο γινόταν με ένα πολύ κακής κατάστασης χωματόδρομο, που όμως πριν από δύο χρόνια ασφαλτοστρώθηκε, λύνοντας έτσι μεγάλο μέρος του προβλήματος. Η διασταύρωση με την παραλιακή έχει αρκετά καλό οπτικό πεδίο και στην ευρύτερη περιοχή υπάρχει αρκετός χώρος για αυτοκίνητα και τρέιλερ. Ιδιαίτερα τους καλοκαιρινούς μήνες όμως, είναι τόσο μεγάλος ο αριθμός των χρηστών που και αυτός ο χώρος μοιάζει μικρός. Αλλά εκείνο που μπορεί να αποβεί μοιραίο, είναι η παρουσία των σέρφερ, που κυριολεκτικά αλωνίζουν την περιοχή, πολλές φορές σε απόσταση πολύ λίγων μέτρων από τα σκάφη.

ΕΛΕΥΣΙΝΑ

Αν και σχετικά στενή, πρόκειται για μία πολύ καλή και γλιστρά μέσα σε λιμάνι. Δίπλα υπάρχει ένα μεγάλο υπαίθριο πάρκινγκ σκαφών. Η πρόσβαση είναι εύκολη, καθώς βρίσκεται πάνω στον παραλιακό δρόμο της Ελευσίνας και είναι πάντα ανοιχτή. Επίσης, διαθέτει άνετο χώρο για αυτοκίνητα και τρέιλερ. Σημαντικό πλεονέκτημα, εκτός των άλλων, είναι πως επειδή βρίσκεται μέσα σε λιμάνι, ανεξαρτήτως καιρού διευκολύνεται η ανέλκυση και η καθέλκυση.

ΜΑΡΙΝΑ ΖΕΑΣ

Η συγκεκριμένη γλίστρα, είναι ίσως ότι θα φανταζόταν ο καθένας μας πως θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει ελεύθερα. Βρίσκεται μέσα στη μαρίνα, σε αρίστη κατάσταση - προφανώς λόγω της αχρησίας. Η χρήση της γίνεται μόνο με την άδεια της διεύθυνσης της μαρίνας και έναντι αντιτίμου. Κι αν όλα αυτά δε σας πτοούν, τότε θα πρέπει να έχετε εξασφαλίσει χώρο στάθμευσης για το αυτοκίνητο και το τρέιλερ που πρακτικά δεν υπάρχει ούτε για μηχανή, εξ’ ου και η αχρησία …

ΒΟΥΛΑ

Ακόμη και αν επιτρεπόταν η χρήση, τα αυτοκίνητα των μελών του ομίλου, αφαιρουν την πρόσβαση ακόμη και σε μοτοσικλέτα. Η χρήση επιτρέπεται μόνο στα μέλη, και μπορεί να εξυπηρετήσει, έστω και έτσι μόνο μικρού μεγέθους σκάφη. Υπάρχει στενότητα χώρου ακόμη και για μανούβρες μέσα στις εγκαταστάσεις.

ΒΟΥΛΙΑΓΜΕΝΗ

Στη μαρίνα της Βουλιαγμένης, όπου σημειωτέον υπάρχει μόνιμο κλιμάκιο του Λιμενικού Σώματος, η γλίστρα που υπάρχει, έχει … καταργηθεί και ο χώρος χρησιμοποιείται σαν θέση σκάφους, με το ανάλογο αντίτιμο βεβαίως. Προφανώς, δεν γίνεται χρήση από κανένα και ποτέ.

ΑΓΙΑ ΜΑΡΙΝΑ

Αν και εκτεθειμένη στους νοτιάδες, εξυπηρετούσε μια χαρά δεκάδες ιδιοκτήτες σκαφών. Στην περιοχή άλλως τε, υπάρχουν αρκετά parking σκαφών. Όμως το κυλικείο του Ν.Α.Ο. ΚΕΚΡΩΨ μεγάλωσε, έγινε κάτι σαν ταβέρνα, τα τραπεζάκια βγηκαν στο δρόμο και ο δρόμος έκλεισε με μπάρες και αλυσίδες. Παράνομος ποιος γίνεται, αυτός που θα τα γκρεμίσει, η αυτός που τα τοποθέτησε μαζί με αυτόν που τον άφησε…

ΒΑΡΚΙΖΑ

Εδώ και πολλά χρόνια, δίπλα στη γλίστρα, υπάρχει πινακίδα που ενημερώνει πως είναι … προσωρινά κλειστή. Αν θυμάμαι καλά, περί τα τέλη του ’98, κάποιοι που ενοχλούνταν από τη λειτουργία της την έσπασαν με τέτοιο τρόπο, ώστε να είναι αδύνατη η χρήση της, αν και από’ έξω δείχνει καλή. Έπειτα από καταγγελία του κ. Κωνσταντάτου στο Υ.Ε.Ν. επεβλήθη πρόστιμο στο Δήμαρχο της Βάρκιζας, με την υποχρέωση του να επισκευάσει τις ζημιές. Η συνέχεια και η κατάληξη της “ προσωρινής “ άρσης της λειτουργίας της είναι ότι βλέπετε στις φωτογραφίες, που τραβήχτηκαν λίγο αργότερα.

Έχοντας χωρίσει την Αττική στην Ανατολική και Δυτική πλευρά της και αφού εξαντλήσαμε στο πρώτο μέρος της έρευνας μας τη δυτική πλευρά, η διαπίστωση για το υπόλοιπο είναι απογοητευτική. Όχι μόνο σε αριθμό εγκαταστάσεων, αλλά σε ποιότητα και προδιαγραφές. Με εξαίρεση τις φυλασσόμενες εγκαταστάσεις στην Olympic Merine του Λαυρίου, πρόκειται για κατασκευές τριτοκοσμικές, όπου σε πολλές περιπτώσεις οι ιδιοκτήτες έρχονται ακόμη και σε προστριβές με τρίτους.

ΛΑΥΡΙΟ

1 .-Μέσα στο λιμάνι του Λαυρίου, δίπλα στις καινούργιες εγκαταστάσεις, βρίσκεται μία γλίστρα, ελεύθερη για το κοινό, με αρκετό χώρο στάθμευσης αυτοκινήτων και τρέιλερς. Το κεκλιμένο της δεν βρίσκεται και στην καλύτερη κατάσταση, καθώς υπάρχουν μερικά σπασίματα και ένα σκαλοπάτι στο δεξί της άκρο, βλέποντας προς τη θάλασσα. Αν και δεν είναι μεγάλη, κάποιοι " φιλότιμοι " έχουν μετατρέψει ένα μέρος της σε αγκυροβόλιο. Έτσι, θα υπάρχει σχετική δυσκολία στην καθέλκυση μεγαλύτερων κυρίως σκαφών. Προσοχή επίσης χρειάζεται και ένας μικρός πάσσαλος, που βρίσκεται στην άκρη. Μήπως το Λιμεναρχείου θα έπρεπε να αποβάλει κάποια πράγματα σε τάξη …
2 .- Έξω από την πόλη του Λαυρίου, στον οδικό άξονα που οδηγεί προς τα Μεσόγεια, τον τελευταίο καιρό έχουν δημιουργηθεί αρκετά παρκινγκ σκαφών. Πολλοί ιδιοκτήτες, εξυπηρετούνται από μία υποτυπώδη στα γλίστρα, που βρίσκεται δίπλα στο μικρό λιμανάκι Φραγκολίμανο. Το απόμερο της περιοχής, ήταν αρκετό για να στρωθεί πρόχειρα τσιμέντο, όμως η άμμος τις άκρες έχει υποχωρήσει από τη θάλασσα, και είναι ορατός ο κίνδυνος αυτό το έστω πρόχειρο επίστρωμα να πάθει ζημιά. Τα βάθη είναι μικρά, χρειάζεται προσοχή στη χρήση της και οι κοινότητες θα πρέπει να λειτουργούν με τις ελάχιστες στροφές, καθόσον πολύ εύκολα ο βυθός αναμοχλεύεται. Η λύση αυτή εξυπηρετεί αρκετά, όχι όμως με όλους τους καιρούς. Για τα αυτοκίνητα και τα τρέιλερ ως υπάρχει τεράστιος χώρος.
3.- Αν και δεν είναι ελεύθερη για το κοινό, την αναφέρουμε σαν παράδειγμα άρτιας κατασκευής. Πρόκειται για την γλίστρα που βρίσκεται μέσα στις εγκαταστάσεις της Olympic Marine. Κάθε σχόλιο περιττεύει, καθώς εκεί μπορεί κανείς να απολαύσει όλα όσα δικαιούται. Βεβαίως υπάρχει και το σχετικό αντίτιμο. Όμως στην μετά Ολυμπιακή Ελλάδα μας, χώρα κατεξοχήν τουριστική και ναυτική, μετράμε τα τσιμέντα που έπεσαν νύχτα. Και τα ονομάζουμε τέχνη γλίστρες.

ΠΟΡΤΟ ΡΑΦΤΗ

1 .-Εκμετάλλευση - διαμόρφωση του φυσικού ανάγλυφου, έχει γίνει στην διαμορφωμένη γλίστρα, που βρίσκεται στην περιοχή της Αγίας Μαρίνας στο Πόρτο Ράφτη, δίπλα στο εκκλησάκι. Έχει αρκετό πλάτος για να εξυπηρετήσει ταυτόχρονα δύο σκάφη και είναι διαμορφωμένη από μπετόν που – προφανώς κι εδώ - έπεσε νύχτα. Περί τα δύο μέτρα μέσα στο νερό, σχηματίζεται ένα σκαλοπάτι, επικίνδυνο αν βρεθεί άξονας τρέιλερ εκεί μέσα. Στο δεξί σημείο, βρίσκεται τοποθετημένος ένας πάσσαλος, πιθανώς κατάλοιπο προσπάθειας για τον έλεγχο της περιοχής. Υπάρχει αρκετός χώρος για τα τα ρυμουλκά των σκαφών και χρειάζεται μεγάλη προσοχή στη χρήση, με καιρό βοριά, που δυστυχώς το καλοκαίρι φυσάει συχνά. Επίσης, σχετικό πρόβλημα πρόσβασης παρατηρείται τους κυρίως καλοκαιρινούς μήνες, καθόσον η περιοχή κατακλύζεται από λουόμενους.
2 .-Στο βάθος του όρμου Πόρτο Ράφτη, υπάρχει ένα μικρό λιμάνι. Εκεί δένουν μόνο μικρά σκάφη και ψαρόβαρκες, καθόσον το βάθος μέσα στη λιμενολεκάνη αλλά και η είσοδος σε αυτήν είναι πολύ μικρή. Δίπλα ακριβώς, με άμεση πρόσβαση από τον παραλιακό δρόμο υπάρχει μία μικρή γλίστρα που από τον ασφαλτόδρομο τη χωρίζουν ελάχιστα μέτρα. Τόσο η στενότητα του χώρου όσο και η πυκνή κυκλοφορία της παραλιακής οδού σχεδόν αποτρέπουν τη χρήση της.
3 .-Μένουμε στο ίδιο σημείο. Στην άλλη πλευρά του λιμανιού, υπάρχει μία μικρή στενή τσιμεντένια γλίστρα. Η πρόσβαση και εδώ, γίνεται από τον παραλιακό δρόμο, με το τι αυτό συνεπάγεται, καθώς πολύ λίγα μέτρα τη χωρίζουν από αυτόν. Υπάρχει ελάχιστος χώρος για μανούβρες και είναι αμφίβολο αν μπορούν να εξυπηρετηθούν σκάφη με πλάτος γύρω στο ενάμισι μέτρο. Όπως αντιλαμβάνεται κανείς, πρόκειται για δευτερεύουσας σημασίας εγκατάσταση, που ελάχιστα μπορεί να ενδιαφέρει τους φίλους του φουσκωτού σκάφους. Και σα να μην έφταναν όλα αυτά, στην είσοδο της υπάρχει μπάρα.

ΛΟΥΤΣΑ

Μέσα στο λιμάνι της Λούτσας, βρίσκεται μία καλή γλίστρα με καλή κλίση, και στρωμένη με μπετόν. Ο χώρος πρόσβασης είναι σχετικά περιορισμένος, καθώς βρίσκεται λίγα μέτρα από την είσοδο των εγκαταστάσεων του λιμένα, ενώ παράλληλα περιορισμένος είναι κι ο χώρος για την εκτέλεση ελιγμών. Επίσης ο δίαυλος ανάμεσα στα δεμένα σκάφη με τις σηκωμένες μηχανές είναι στενός και χρειάζεται μεγάλη προσοχή κατά την είσοδο – έξοδο, ιδίως όταν φυσάει αέρας. Η διαχείριση της γίνεται από τον Ναυτικό Όμιλο Λούτσας Αρτέμιδος και οι ώρες λειτουργίας είναι από τις 07:00 μέχρι τις 22:00, σύμφωνα με απόφαση του Διοικητικού Συμβουλίου. Επίσης ελάχιστος είναι και ο χώρος για τα τρέιλερ ως και τα αυτοκίνητα, καθώς όλη η γύρω περιοχή είναι κατοικημένη. Αξίζει να σημειώσουμε, πως παρέχει ασφάλεια με όλους τους καιρούς.

ΡΑΦΗΝΑ

1 .- Μέχρι την έναρξη των εργασιών για τα έργα επέκτασης του λιμένα, στην βόρεια άκρη, λειτουργούσε μία πολύ καλή γλίστρα, μέσα σε κρηπιδωμένο θαλάσσιο χώρο. Η κατάσταση, όσο διαρκούσαν τα έργα, είναι αυτή που φαίνεται και προβλεπόταν να διαρκέσουν τρία χρόνια. Μετά το τέλος των έργων, η εικόνα δεν θυμίζει σε τίποτε το προηγούμενο τοπίο. Η γλίστρα βρίσκεται σε άριστη κατάσταση και το μοναδικό μελανό σημείο, είναι η σχετική έλλειψη χώρου για μανούβρες, καθώς ο δρόμος περνάει λίγα μόλις μέτρα πέρα από το κεκλιμένο.
2 .- Στο νότιο άκρο του παλιού λιμανιού της Ραφήνας, δίπλα στην τελευταία στροφή του δρόμου προς τα εκδοτήρια των εισιτηρίων, υπάρχει μία γλίστρα με καλή κλίση, στρωμένη με μπετόν. Πλεονέκτημα σημαντικό, πως είναι κατασκευασμένη ακριβώς δίπλα στο ντόκο. Ο χώρος πρόσβασης είναι μικρός και συνήθως υπάρχει πρόβλημα από τα παρκαρισμένα αυτοκίνητα των ταξιδιωτών. Χώρος για την στάθμευση αυτοκινήτων και τρέιλερ δεν υπάρχει καθόλου και η λύση που προτείνεται, είναι στο δημοτικό παρκινγκ με αντίτιμο. Πάντως σε κάθε περίπτωση χρειάζονται προσοχή δύο σημεία. Το πρώτο αφορά τον καιρό, όπου με βοριά μπορεί να υπάρχει ενοχλητικό αντιμάμαλο και το δεύτερο στην υπόσταση της πινακίδας του Λιμεναρχείου, η οποία απαγορεύει τη χρήση της. Αν δεν μπορούμε να τη χρησιμοποιούμε σαν γλίστρα, τότε να ψήνουμε σουβλάκια …

ΝΕΑ ΜΑΚΡΗ

Στην παραλία της νέας Μάκρης, υπάρχει ένα μικρό λιμάνι, όπου δένουν μικρά τουριστικά και αλιευτικά σκάφη. Στο βάθος του λιμανιού, βρίσκεται μία γλίστρα σχετικά στενή, στρωμένη με μπετόν. Ο χορός πρόσβασης που υπάρχει γι αυτήν, είναι τόσο περιορισμένες και στην κυριολεξία στραγγαλίζονται οι άξονες των τρέιλερ όταν γίνονται μανούβρες. Εκτός από το ότι είναι φυλαγμένη με όλους τους καιρούς, δεν προσφέρει καμία άλλη διευκόλυνση, καθώς περιορισμένος είναι και ο δίαυλος ανάμεσα στα δεμένα σκάφη. Δεν υπάρχει χώρος παραμονής για αυτοκίνητα και τρέιλερ, καθόσον η περιοχή είναι κατοικημένη και ουσιαστικά η γλίστρα απέχει λίγα μόλις μέτρα από τον παραλιακό δρόμο. Επίσης δεν υπάρχει χώρος αναμονής.

Και αφού σας δείξαμε τις δυνατότητες που έχετε για να χαρείτε το ακριβοπληρωμένο και ακριβοφορολογημενο σκάφος σας, γύρω από την Αθήνα σε πρώτη φάση, τις εικόνες απείρου κάλλους με τρακτέρ μέσα στη θάλασσα και έγχρωμους με νιτσεράδες μέχρι το λαιμό, να παλεύουν να βάλουν τα σκάφη στα τρέιλερ, χώρια από τα κεκλιμένα με … σκαλοπάτια, θα αργήσουμε πολύ να αποχωριστούμε. Αυτά, στο κλεινόν άστυ, γιατί αλλού, είναι αλλιώς. Γιατί άραγε …